Voorbereidingen in februari:wandelbeurs en Madeira

Foto's van deze reis zien: klik op FOTO'S
Zaterdag 23-02-08 Reis naar Madeira
We vliegen pas aan het eind van de middag, de dag konden we gebruiken om in te pakken. Om 16.00 uur zijn we naar Weesp gereden om de trein naar Schiphol te nemen. We waren net te laat voor de beoogde trein, maar al snel kwam een volgende.
Na het inchecken en wat rondwandelen hebben we eerst wat gegeten voordat we naar de gate gingen. Het vliegtuig bleek een half uur vertraging te hebben, wat uiteindelijk anderhalf uur werd. Tijdens het wachten Roos en Koen nog even gebeld.
In Lissabon werden we onder aan de vliegtuigtrap opgewacht door een taxichauffeur, die ons naar het volgende vliegtuig bracht. Dat was omdat we anders het aansluitende vliegtuig niet op tijd zouden halen.
Op Madeira stond een taxichauffeur te wachten om ons naar ons hotel te brengen, samen met 2 Nederlandse meisjes. Al met al verliep het allemaal vlot en was het ondanks de vertraging goed geregeld.
Zondag 24-02-08 Levada do Norte

Vandaag staat een wandeling langs de Levada do Norte op het programma, een eenvoudige wandeling. De vorige avond was het laat geworden, maar toch waren we redelijk op tijd wakker. Na een lekker ontbijtje zijn we de bus naar Estreito de Camara de Lobos gaan zoeken. We moesten 3 kwartier wachten voor d ebus vertrok. De wandeling was inderdaad niet lastig. Het enige spannende was in het begin het lopen over het smalle pad. Wel mooie uitzichten over de verschillende dalen en de zee. Ook op de terugweg moesten we weer lang wachten op de bus die ons weer terugbracht naar Funchal. Na een middagslaapje (van Bert) en een verfrissende douche hebben we op een terrasje heerlijk buiten gegeten.
Maandag 25-02-08 Wandeling Corticeiras - Curral das Freiras
Nadat we een deel van de bagage bij de receptie hadden afgegeven, kwamen we de chauffeur tegen, die de bagage naar Eira do Serrado, ons volgende overnachtingsadres ging brengen. We vroegen hem of hij via Corticeiras reed en zo ja of hij ons daar dan af kon zetten. Ik merkte al dat hij niet alles begreep, maar na enig extra uitleg zei hij dat we konden instappen. Al gauw bleek, dat hij rechtstreeks naar Eira do Serrado reed. Onderweg hebben we overlegd wat nu te doen. Uiteindelijk hebben we beslist om weer mee terug te rijden naar Funchal om daar de bus naar Corticeiras te nemen. Bij het uitladen van de bagage in Eira viel Bert bijna letterlijk het hotel binnen, omdat hij struikelde over een verhoging.
Weer terug in Funchal zette de chauffeur ons keurig bij de bushalte af, waar we nog drie kwartier op de bus gewacht hebben. In Corticeiras zijn we dan toch met de wandeling begonnen, eerst een flinke beklimming en daarna een lange afdaling.
Bij de Pico Cedro hebben we gelunched met uitzicht over o.a. de Levada do Curral. De afdaling was pittig door de vele losliggende stenen en duurde tot aan de brug over de Ribeira do Curral das Freiras. Meteen daarna begon een behoorlijk zware klim (hoogteverschil enkele honderden meters) naar Curral das Freiras. Het was eigenlijk geen pad maar een lange trap. Daarna op een terras wat gedronken en de bus naar Eira do Serrado genomen, een hotel en een winkel voor toeristen boven op een rots. 's Avonds in het hotel gegeten.
Dinsdag 26-02-08 Eira do Serrado - Curral das Freiras
Vandaag is een rustdag gepland, maar je kon ook van Eiras do Serrado naar Curral das Freiras lopen, een wandeling die begint met een afdaling van 450 m. Voordat we vertrokken zijn we eerst naar het uitzichtpunt "Miradouro"geweest, waar je over het hele dal kon kijken en we ook konden zien hoever we gisteren afgedaald zijn en daarna weer geklommen hadden. Dat was nl. aan de overkant van het dal. Daarna begonnen we met de afdaling. Onderweg maakte ik een foto van Bert, die een eind verder op een uitstekende rotspunt stond. Een jong Frans stel, dat we gepasseerd waren bood aan om een foto van ons beiden op dat punt te maken. Dat hij daarvoor wel een tijdje zou moeten wachten was geen bezwaar, want hij was het wel gewend, z'n vrouw liep ook niet zo snel.
Toen we al een paar honderd meter gedaald waren, ongeveer nog 100 meter te gaan, zag ik Bert, die een eindje voor mij liep, geld uit zijn portemonnaie halen en aan een jongen van rond de 25 jaar geven. Het leek wel, omdat de jongen z'n andere hand naar Bert uitgestoken hield, alsof hij Bert iets aan het verkopen was. M'n gedachten gingen naar de tekst van de eerste wandeling, waarin stond dat je, hoe dieper je de binnenlanden inkwam, je meer bedelende kinderen zag. Ik dacht nog: waarom doet hij dat, waarom laat hij zien dat hij geld bij zich heeft. Toen ik bij hen kwam, bleek dat de jongen Bert met een pistool (of het echt was kon ik niet beoordelen) bedreigde en hem 70 euro afhandig had gemaakt. Hij dreigde ook, dat ik geen foto's mocht maken en dat we niets mochten vertellen. Mensen die we nog tegenkwamen hebben we gewaarschuwd.
Beneden aangekomen hebben we de wandeling onderbroken en zijn rechtstreeks naar Curral das Freiras gegaan. Bij het restaurant, waar we gisteren ook waren, heeft Bert de politie gebeld. Het meisje uit het restaurant wist, aan de hand van onze beschrijving, om welke jongen het ging.
Terwijl we op de politie wachtten, kwam het Franse stel met een oudere Britse man aanlopen. Ook deze alleen wandelende Brit was bedreigd. Hij was echter zo nerveus en trillerig geweest, dat hij zijn niet met zijn hand in zijn zak kon krijgen om zijn portemonnaie te pakken en is toen weggerend. De jongen had het dus vooral op alleenlopenden gemund. Bert had dus pech, dat hij een stuk voor mij uitliep. De politie heeft onze gegevens opgenomen en ons aangeraden in Funchal aangifte te doen (dat kan tot 6 maanden na dato).
De Nederlandse meisjes, Erim en Kim, die dezelfde reis maken als wij, kwamen we ook nog in het restaurant tegen. Zij waren van plan om weer terug te klimmen naar het hotel, maar zagen er nu maar vanaf. Wij hadden ook niet veel zin meer en na nog even rond gelopen te hebben in Curral das Freiras hebben we de bus weer terug naar het hotel genomen. Na de lunch op het terras, hebben we daar de middag verder lezend in het zonnetje doorgebracht .
Aan het eind van de middag wilden we de yakuzi en sauna in. De yakuzi was lekker, maar de sauna was koud, die hebben we maar overgeslagen. 's Avonds weer in het hotel gegeten, waar we Groningers ontmoet hebben, die dezelfde tocht als wij maken, maar overal 1 dag langer blijven. We hebben met elkaar afgesproken en ook met Erim en Kim uit Nijmegen om morgen met elkaar met het hotelbusje naar de startplaats te gaan.
Woensdag 27-02-2008: Wandeling naar Encumeada
Om 9.30 uur zijn we met het hotelbusje naar de start van de wandeling gebracht. De chauffeur had waarschijnlijk nog niet veel gelopen, want hij bracht ons bij het verkeerde punt. Omdat daar ook een stenen bruggetje was, dachten we dat we goed waren, totdat we met een brug over een riviertje gingen. Dit klopte niet volgens de kaart. De Groningers zijn nog even doorgelopen, maar wij en Erim en Kim zijn teruggegaan. Onderweg vertelden plaatselijke vrouwen, dat we inderdaad fout zaten. Toen we bijna beneden waren kwamen de Groningers eraan met een mannetje daar uit de buurt, die ons wees waar we moesten beginnen.
Eindelijk klopte het en konden we aan de klim van ongeveer 1000 meter beginnen. Halverwege was een mannetje eucaliptustakken aan het snijden en hij bood mij er een als wandelstok aan. Dat liep prima.
We hebben geklommen tot 1645 meter hoogte. We waren toen echt boven de wolken, langzaam aan waren er wolken binnengedreven. Wij wandelden erboven. Rond de 1400 meter kwamen we in de wolken terecht. Na een steile afdaling, waar je vooral goed op moest letten waar je je voeten neerzette, omdat veel stenen nat waren, kwamen we bij de Encumeadapas. De Groningers en Erim en Kim waren niet in het afgesproken restaurant, dus zijn we verder gelopen naar ons onderkomen, Pousada dos Vinhaticos. 's Avonds in het restaurant van de Pousada gegeten.
Donderdag 28-02-2008: Levada do Norte / Levada da Serra
Vandaag zijn er 4 varianten mogelijk. We kiezen voor variant 2: heen langs de Levada do Norte, terug langs de Levada da Serra (looptijd ongeveer 5.40 uur).
Om 9.15 uur hebben we de bus genomen naar Encumeada. Daar begon de tocht. Ook Erim en Kim en de Groningers liepen dezelfde route. Het eerste deel langs de Levada do Norte ging door 3 lange tunnels en daarna nog 2 kortere, waarvoor je een zaklamp nodig had. De Levada do Norte was erg vlak, maar het tweede deel de Levada do Serra kende verschillende pittige beklimmingen en afdalingen. Ook kwamen we in het tweede deel langs / door watervallen. We hielden het niet droog. Het laatste stuk (45 minuten) liepen we langs de weg en door nog eens 3 tunnels, waar je je zichtbaar moest maken voor het verkeer.
Dit keer haalden we de laatste bus van 16.00 uur wel. We zijn doorgereden naar Ribeira Brava, omdat we geld moesten pinnen. In Rebeira Brava eten voor de lunch van morgen ingeslagen en op een terrasje gezeten. Met de taxi weer terug naar het hotel en daar gegeten.
Vrijdag 29-02-2008: Wandeling naar Corticeiras (6 uur)
Op het programma stond een wandeling in het noorden van het eiland. Daarvoor moest je eerst terug naar Funchal en vandaar de bus naar het noorden nemen. Na de wandeling weer met de bus terug naar Funchal. Wij kozen ervoor om de wandeling naar Corticeiras te doen. De chauffeur van Intervisa, die de bagage kwam halen was zo aardig om ons bij het beginpunt van de wandeling af te zetten. Het begin was goed te doen, later kwamen er verschillende pittige beklimmingen, maar met mooie uitzichten. We liepen het dal rond waar ook ons hotel stond, dus we hadden tot halverwege steeds zicht op het hotel. Het grootste deel hebben we op 1300 meter hoogte gelopen. Het tweede deel hadden we nu eens zicht op het dal van Curral das Freitas ( waar ons tweede hotel stond), dan weer op het dal van Serra de Aqua ( met ons derde hotel). Aan het eind kwam de bewolking opzetten en konden we even het dal niet zien.
We waren 5 minuten voor het vertrek van de bus in Corticeiras, dit keer hadden we geluk. In Funchal hebben we eerst een biertje op een terrasje genomen en zijn daarna naar het hotel gegaan. Bert had aan het begin van de week daar zijn trui laten liggen. Ze hadden hem keurig voor hem bewaard. 's Avonds gegeten in een strandtent, erg toeristisch.
Zaterdag 1-03-2008: Funchal
Na het ontbijt eerst een sms-je verstuurd aan Dineke, die op deze dag 60 jaar werd. Daarna naar het politiebureau om aangifte te doen van de beroving. Dat kostte nogal wat tijd omdat de politiemensen ondertussen uitgebreid met elkaar in discussie gingen.
Toen dat klaar was zijn we door het centrum gelopen en hebben we de markt bezocht. In een park de krant gelezen en daarna een typisch Madeirees broodje gekocht wat we op de boulevard opgegeten hebben. Er was nogal veel wind en toen ook de zon wegging zijn we naar het hotel teruggegaan, waar we nog een poging op het zonneterras hebben gedaan, maar het was door de wind te koud. Uiteindelijk zijn we in de lounch gaan zitten en zagen we de Groningers aankomen. Zij hadden dezelfde wandeling als wij gisteren gedaan.
Na het bezoek aan 2 kerken zijn we in een intiem restaurantje gaan eten en kregen we veel kersenlikeur.
Zondag 2-03-2008: Terug naar huis
Om 8.45 uur werden we opgehaald en naar het vliegveld gebracht. Met een tussenstop in Lissabon, waren we rond 18.30 uur weer thuis. Even was ik Bert nog kwijt op Schiphol. We waren nl al op het perron, maar konden daar geen kaartjes kopen, dat moest in de hal van Schiphol. Bert zou blijven staan en ik liep terug naar boven. Na het kopen van de kaartjes was ik met een andere roltrap naar het perron gegaan, maar dat wist ik niet. Ik kon Bert helemaal niet meer vinden. Na lang zoeken, ook boven in de hal, vond ik hem eindelijk en was hij gewoon op de plek gebleven, waar ik hem verlaten had.

Zaterdag 2 februari: wandelbeurs
Om nog wat ideeen op te doen en met wat mensen te praten, die al naar Santiago gelopen hebben zijn we op 2 februari naar de wandelbeurs in de Rai gegaan. Vooral het gesprek met een medewerker van het Nederlands genootschap van St. Jacob heeft ons aan het twijfelen gebracht welke route we in Nederland zullen nemen.
Na het lezen van de route van het Jacobspad van Nijmegen naar Maastricht zijn we toch van het Pelgrimspad afgestapt, omdat deze route ons erg aanspreekt. De route zal nu via Utrecht naar Nijmegen lopen om daar het Jacobspad op te pakken.