Dag 122 30-08-08, Los Arcos - Logrono, 28 km, zon, 35 gr.
We hebben een lange tocht voor de boeg en gisteravond koelde het niet echt af. We willen daarom om 7 uur op pad zijn, het lukt ook. Het is net niet meer donker en na een half uur kun je aan de lucht al zien, dat de zon op gaat komen. Het wandelen gaat prima, vooral door de wind die af en toe wat fris is. We zijn om 11.15 uur al in Viana, doen daar wat boodschappen voor d elunch en gaan ook meteen lunchen op het plein voor het gemeentehuis, waar het een verzamelplaats van mannen was, die hard tegen elkaar kletsten. Het was een herrie van jewelste. In Viana was op een van de pleinen een arena voor het stierenvechten opgebouwd. Onderweg in Torres del Rio hebben we een kerk kunnen bekijken met een mooi kruisbeeld uit de 13de eeuw, maar verder een heel eenvoudige kerk. Ook in Viana is de kerk open, hier weer een overdaad aangoud, afbeeldingen, schilderingen en versieringen (barok en renaissance). Na de lunch door naar Logrono, het werd al goed heet en we waren blij toen we er waren. Ook hier weer rijkversierde kerken, zowel van binnen als van buiten. Het plaza san Pado is versierd met mozaiek, dat de pelgrimstocht over de Jacobsroute tot onderwerp heeft. Belangrijke punten zijn goed te herkennen.
Dag 121 29-08-08, Estella - Los Arcos, 21,5 km, zonnig 30 gr.
Gisteravond hebben we nog lang met 3 Duitse jongens , Simon, Walter en Lukas, zitten praten. Ze stonden er wel verstled van dat we helemaal uit Nederland waren komen wandelen. Vanmorgen moest iedereen wel vroeg op, want onze luidruchtige Duitse buurman deed om 6.30 uur doodleuk het volle licht aan: Wij vonden het niet erg maar er waren nog verschillende slapers. De tocht naar Los Arcos was niet zwaar, wel regelmatig beklimmingen en afdalingen, maar op 1 na duurde ze niet lang. Na ongeveer 4 km kwam je langs 2 bronnen, uit een ervan kwam water en uit de andere wijn. enkele Spanjaarden vulden hun drinkflessen met wijn, dat hebben wij maar niet gedaan, want we moesten nog een heel eind en door de zon is het toch al vermoeiend. Wel hebben we de wijn even geproefd. De lucht was helemaal diep blauw en het werd rond het middaguur ook zeer warm. Gelukig kwamen we rond 1 uur in Los Arcos aan, bed besproken en toen eerst eten, daarna huishoudelijke taken en een Spaanse siesta gehouden. Los Arcos bekeken, vooral de Mariakerk is van binnen met veel grote altaarstukken een studie waard. De kerken die we van binnen kunnen zien zijn gevuld met barokke altaren, preekstoelen en geschilderde muren. Het orgel van deze kerk is een van de twee mooiste van Navarra. Evenals gisteren zelf gekookt en daarna naar bed.
zaterdag 30 augustus 2008
donderdag 28 augustus 2008
Dag 119-120
Dag 120 28-08-08, Puente de Reina - Estella, 23 km, zon 27 gr.
We zijn weer redelijk vroeg opgestaan om de warmte voor te zijn. We lopen weer met veel andere pelgrims, vooral veel Spanjaarden. Zij zoeken weinig contact en zijn ook niet erg geneigd om te groeten. Onderweg ook weer een paar Nederlanders ontmoet. Verder is het een gemeleerd gezelschap, mensen uit Duitsland, Australie, Zuid-Afrika, Denemarken, Italie, enz. De tocht was niet moeilijk met prachtige uitzichten. Aan het droge landschap en de dorpjes kun je zien dat je in Spanje bent. We komen terecht in een Alberge, niet groot, 34 bedden, waar ook geestelijk gehandicapten meewerken. We worden heel vriendelijk ontvangen, krijgen wat water te drinken en daarna dragen ze je tas naar het bed, dat je hebt uitgezocht.
Dag 119 27-08-08, Pamplona - Puenta de Reina, 23,5 km, zon 24-27 gr.
We zijn bijtijds opgestaan want het zou wel eens warm kunnen worden. Het is nog rustig in de straten van Pamplona. De tocht is op een beklimming en afdaling na niet zo moeilijk. Rond het middaguur breekt de zon door en stijgt de temperatuur. Het was vandaag druk op de route, soms zelfs file lopen. Er zijn nu ook meer mannen alleen onderweg. Na de muggen van een paar dagen geleden hadden we nu weer veel last van vliegen. Door de extra dag die we in Pamplona hebben genomen kwamen we weer in een nieuwe groep pelgrims terecht. Na aankomst en huishoudelijke taken zijn we Puente de Reina gaan bekijken, met daarna het moeilijkste deel van de dag: net als gisteren in Pamplona vanaf een terrasje kijken en becommentarieeren hoe iedereen met rugzak de stad inkomt of doorloopt.
We zijn weer redelijk vroeg opgestaan om de warmte voor te zijn. We lopen weer met veel andere pelgrims, vooral veel Spanjaarden. Zij zoeken weinig contact en zijn ook niet erg geneigd om te groeten. Onderweg ook weer een paar Nederlanders ontmoet. Verder is het een gemeleerd gezelschap, mensen uit Duitsland, Australie, Zuid-Afrika, Denemarken, Italie, enz. De tocht was niet moeilijk met prachtige uitzichten. Aan het droge landschap en de dorpjes kun je zien dat je in Spanje bent. We komen terecht in een Alberge, niet groot, 34 bedden, waar ook geestelijk gehandicapten meewerken. We worden heel vriendelijk ontvangen, krijgen wat water te drinken en daarna dragen ze je tas naar het bed, dat je hebt uitgezocht.
Dag 119 27-08-08, Pamplona - Puenta de Reina, 23,5 km, zon 24-27 gr.
We zijn bijtijds opgestaan want het zou wel eens warm kunnen worden. Het is nog rustig in de straten van Pamplona. De tocht is op een beklimming en afdaling na niet zo moeilijk. Rond het middaguur breekt de zon door en stijgt de temperatuur. Het was vandaag druk op de route, soms zelfs file lopen. Er zijn nu ook meer mannen alleen onderweg. Na de muggen van een paar dagen geleden hadden we nu weer veel last van vliegen. Door de extra dag die we in Pamplona hebben genomen kwamen we weer in een nieuwe groep pelgrims terecht. Na aankomst en huishoudelijke taken zijn we Puente de Reina gaan bekijken, met daarna het moeilijkste deel van de dag: net als gisteren in Pamplona vanaf een terrasje kijken en becommentarieeren hoe iedereen met rugzak de stad inkomt of doorloopt.
woensdag 27 augustus 2008
dinsdag 26 augustus 2008
Dag 116 t/m 118
Dag 118 26-08-08 Pamplona, zonnig, 24 gr.
Lekker uitgeslapen en op het Plaza de Castillo ontbeten. Daarna zijn we de stad gaan bezichtigen. In de kerken blinkt het goud je tegemoet en zijn de beelden en altaarstukken overdadig versierd. Je kan het niet eens allemaal in je opnemen. Allereerst zagen we het stadhuis, waar het feest van het stierenvechten op 6 juli begint met een groots vuurwerk. Daarna hebben we de kathedraal en het klooster bezocht. In de kathedraal zijn o.a. meerdere grote altaarstukken, een zilveren beeld van Maria en een graftombe van de koning van Spanje met zijn vrouw, Carlos 3. Daarna nog verschillende parlementsgebouwen en kerken bezocht. We hadden geluk, want de meeste kerken zijn dicht, maar toen wij er kwamen zou er net een dienst beginnen of was deze net afgelopen. Daardoor konden we ook de kapel van St. Fermin nog bezichtigen. Een mooie kapel. St Fermin is de paroonheilige van de stierenvechters.De route die de stieren iedere dag gaan tussen 6 en 15 juli , en waar de mannen voor de stieren uitrennen hebben we ook gelopen. Vandaag gelukkig geen stieren. De kamers in de hotels en pensions zijn in die tijd 2,3 of 4x zo duur. De arena konden we helaas niet in. s Middags in het park gezeten, gelezen en de volgende etappes voorbereid.
Dag 117 25-08-08 Zubiri - Pamplona, 22 km, bewolkt met wat zon, 22 gr
Gisteren hebben we nog net voor sluitingstijd wat eten in kunnen slaan, voor het ontbijt en de lunch van vandaag. We hebben geen haast want de etappe is niet lang. De tocht loopt veel door bossen met af en toe uitzicht op de bergen. In Pamplona gaan we op zoek naar een overnachtingsplaats. We hadden al een pension uitgezocht, maar deze was dicht. Uiteindelijk kwamen we in een zeer eenvoudig hotelletje terecht. We kunnen nl niet 2 nachten in een pelgrimsonderkomen blijven en de jeugdherberg was vol. Omdat we nog dagen over hebben blijven we morgen ook in Pamplona om de stad te bekijken. Het hotel staat in een soort Kalverstraat, het is er heel druk. Je kunt in Spanje pas om 8.30 uur terecht om te eten, daarom hebben we een hele tijd op het Plaza del Castillo gezeten, waar de kleine kinderen naar hartelust aan het spelen waren. Veel ouders lieten hun kinderen even uit, waarschijnlijk nadat ze van hun werk thuis waren gekomen. De hele avond bleef het gezellig druk in het straatje van ons hotel.
Dag 116 24-08-08 Roncevalles - Zubiri, 22,5 km, zonnig, 27 gr.
Om 6 uur werd er eerst weer een rustgevend muziekje opgezet en daarna gingen de lichten aan. Meteen was het een grote mierenhoop van mensen, die opstonden, zich aankleedden en inpakten. Wij bleven nog even nadutten, we hadden geen haast en niet iedereen kon tegelijk bij de toiletten. Het was erg koud toen we startten, 5 gr. en nog een beetje donker. Het weer was prachtig en tijdens de route had je regelmatig zicht op de Pyreneeen. Ook liepen we veel door bos. De tocht was afwisselend met veel korte beklimmingen en afdalingen. In Zubiri eerst een restaurantje opgezocht, want we hadden in Roncevalles niets in kunnen slaan. In de eerste dorp na Roncevalles hadden we al met vele pelgrims ontbeten. Na de lunch gedouched en de plannen voor morgen bekeken en geluierd. In de sporthal het pelgrimsmenu gehad voor 11 euro, daarbij inbegrepen ook een hele fles wijn. Naast ons zat een echtpaar uit O-Duitsland dat ook naar Santiago loopt.
Lekker uitgeslapen en op het Plaza de Castillo ontbeten. Daarna zijn we de stad gaan bezichtigen. In de kerken blinkt het goud je tegemoet en zijn de beelden en altaarstukken overdadig versierd. Je kan het niet eens allemaal in je opnemen. Allereerst zagen we het stadhuis, waar het feest van het stierenvechten op 6 juli begint met een groots vuurwerk. Daarna hebben we de kathedraal en het klooster bezocht. In de kathedraal zijn o.a. meerdere grote altaarstukken, een zilveren beeld van Maria en een graftombe van de koning van Spanje met zijn vrouw, Carlos 3. Daarna nog verschillende parlementsgebouwen en kerken bezocht. We hadden geluk, want de meeste kerken zijn dicht, maar toen wij er kwamen zou er net een dienst beginnen of was deze net afgelopen. Daardoor konden we ook de kapel van St. Fermin nog bezichtigen. Een mooie kapel. St Fermin is de paroonheilige van de stierenvechters.De route die de stieren iedere dag gaan tussen 6 en 15 juli , en waar de mannen voor de stieren uitrennen hebben we ook gelopen. Vandaag gelukkig geen stieren. De kamers in de hotels en pensions zijn in die tijd 2,3 of 4x zo duur. De arena konden we helaas niet in. s Middags in het park gezeten, gelezen en de volgende etappes voorbereid.
Dag 117 25-08-08 Zubiri - Pamplona, 22 km, bewolkt met wat zon, 22 gr
Gisteren hebben we nog net voor sluitingstijd wat eten in kunnen slaan, voor het ontbijt en de lunch van vandaag. We hebben geen haast want de etappe is niet lang. De tocht loopt veel door bossen met af en toe uitzicht op de bergen. In Pamplona gaan we op zoek naar een overnachtingsplaats. We hadden al een pension uitgezocht, maar deze was dicht. Uiteindelijk kwamen we in een zeer eenvoudig hotelletje terecht. We kunnen nl niet 2 nachten in een pelgrimsonderkomen blijven en de jeugdherberg was vol. Omdat we nog dagen over hebben blijven we morgen ook in Pamplona om de stad te bekijken. Het hotel staat in een soort Kalverstraat, het is er heel druk. Je kunt in Spanje pas om 8.30 uur terecht om te eten, daarom hebben we een hele tijd op het Plaza del Castillo gezeten, waar de kleine kinderen naar hartelust aan het spelen waren. Veel ouders lieten hun kinderen even uit, waarschijnlijk nadat ze van hun werk thuis waren gekomen. De hele avond bleef het gezellig druk in het straatje van ons hotel.
Dag 116 24-08-08 Roncevalles - Zubiri, 22,5 km, zonnig, 27 gr.
Om 6 uur werd er eerst weer een rustgevend muziekje opgezet en daarna gingen de lichten aan. Meteen was het een grote mierenhoop van mensen, die opstonden, zich aankleedden en inpakten. Wij bleven nog even nadutten, we hadden geen haast en niet iedereen kon tegelijk bij de toiletten. Het was erg koud toen we startten, 5 gr. en nog een beetje donker. Het weer was prachtig en tijdens de route had je regelmatig zicht op de Pyreneeen. Ook liepen we veel door bos. De tocht was afwisselend met veel korte beklimmingen en afdalingen. In Zubiri eerst een restaurantje opgezocht, want we hadden in Roncevalles niets in kunnen slaan. In de eerste dorp na Roncevalles hadden we al met vele pelgrims ontbeten. Na de lunch gedouched en de plannen voor morgen bekeken en geluierd. In de sporthal het pelgrimsmenu gehad voor 11 euro, daarbij inbegrepen ook een hele fles wijn. Naast ons zat een echtpaar uit O-Duitsland dat ook naar Santiago loopt.
zondag 24 augustus 2008
Dag 115
Dag 115 23-08-08 St Jean Pied de Port - Roncevalles, 27,5 km, zonnig, 24 gr
We staan al om 6.00 uur om Martin en Isolde uit te zwaaien, zij gaan weer naar huis. We kunnen daardoor vroeg op pad. Na de regendag van gisteren is het nu een heldere zonnige dag. We hebben prachtige uitzichten over de Pyreneeen en we zien het als een cadeautje dat het zulk mooi weer is. De uitzichten zijn magnifiek. Wie we van te voren ook spraken, iedereen had het over een zware tocht naar Roncevalles. Bert wilde zelfs de etappe nog in tweeen delen, maar door alles wat we al eeder meegemaakt hebben viel deze etappe reuze mee. Alleen de afdaling aan het eind was lastig, de rest van de wandeling ging over goed bewandelbare wegen. Wanneer we precies de grens over gingen was niet duidelijk, waarschijnlijk bij het inlichtingenbord over de markeringen. Bert heeft genoten van alle roofvogels die te zien waren, in het bijzonder van de gieren. In Roncevalles moesten we ons inschrijven bij het pelgrimsbureau. Wie het eerst kwam zette zijn rugzak vooraan. Zo stonden de rugzakken in volgorde van aankomst, want het bureau en de refuge gingen om 16 uur pas open. Op dat moment rende iedeeen naar voren om zich als eerste in te schrijven. De mensen , waarvan de rugzak achteraanstond, waren soms als eerste binnen, daarna mocht er weer iemand naar binnen als er een pen over was. De rij rugzakken had geen enkele zin en in de refugo was genoeg plaats (110 plaatsen). Het leek op een kazerne. Wij konden naast elkaar slapen, want sommige stapelbedden waren tegen elkaar aangeschoven. s Avonds het pelgrimsmenu genomen. Je zit dan met andere pelgrims aan tafel en daardoor kom je ook met andere pelgrims in gesprek. Ik zat naast een Deen, die vorig jaar van Denemarken naar Vezelay was gelopen en nu van Vezelay naar ROncevalles. We moesten om 10 uur binnen zijn, want dan ging de deur dicht. Om 10 uur ging het licht uit en werd er een rustgevend muziekje gedraaid om iedereen in slaap te krijgen. Daarna was het ook werkelijk stil.
We staan al om 6.00 uur om Martin en Isolde uit te zwaaien, zij gaan weer naar huis. We kunnen daardoor vroeg op pad. Na de regendag van gisteren is het nu een heldere zonnige dag. We hebben prachtige uitzichten over de Pyreneeen en we zien het als een cadeautje dat het zulk mooi weer is. De uitzichten zijn magnifiek. Wie we van te voren ook spraken, iedereen had het over een zware tocht naar Roncevalles. Bert wilde zelfs de etappe nog in tweeen delen, maar door alles wat we al eeder meegemaakt hebben viel deze etappe reuze mee. Alleen de afdaling aan het eind was lastig, de rest van de wandeling ging over goed bewandelbare wegen. Wanneer we precies de grens over gingen was niet duidelijk, waarschijnlijk bij het inlichtingenbord over de markeringen. Bert heeft genoten van alle roofvogels die te zien waren, in het bijzonder van de gieren. In Roncevalles moesten we ons inschrijven bij het pelgrimsbureau. Wie het eerst kwam zette zijn rugzak vooraan. Zo stonden de rugzakken in volgorde van aankomst, want het bureau en de refuge gingen om 16 uur pas open. Op dat moment rende iedeeen naar voren om zich als eerste in te schrijven. De mensen , waarvan de rugzak achteraanstond, waren soms als eerste binnen, daarna mocht er weer iemand naar binnen als er een pen over was. De rij rugzakken had geen enkele zin en in de refugo was genoeg plaats (110 plaatsen). Het leek op een kazerne. Wij konden naast elkaar slapen, want sommige stapelbedden waren tegen elkaar aangeschoven. s Avonds het pelgrimsmenu genomen. Je zit dan met andere pelgrims aan tafel en daardoor kom je ook met andere pelgrims in gesprek. Ik zat naast een Deen, die vorig jaar van Denemarken naar Vezelay was gelopen en nu van Vezelay naar ROncevalles. We moesten om 10 uur binnen zijn, want dan ging de deur dicht. Om 10 uur ging het licht uit en werd er een rustgevend muziekje gedraaid om iedereen in slaap te krijgen. Daarna was het ook werkelijk stil.
zaterdag 23 augustus 2008
Dag 114
Dag 114 22-08-08, St Jean Pied de Port, regenachtig, 18 gr.
Het heeft vannacht flink geonweerd en geregend, maar bij het vertrek van de pelgrims is het droog. Wij doen rustig aam want wij hebben een rustdag. Na het ontbijt eerst de site bijgewerkt, dat kon gratis bij de Jacobsvereniging aan de overkant van de gite. s Morgens is het daar rustig, dan heb je alle tijd. Daarna de foto s op cd laten zetten, op zoek naar een poncho voor Bert en nog wat andere huishoudelijke zaken. De hele morgen heeft het gemiezerd, wat soms overging in regen. s Middags de post verzorgd, overtollige spullen naar huis gestuurd, naar de citadel gewandeld en het stadje bekeken. Toen we teru kwamen waren Martin en Isolde aangekomen, samen nog wat op een terrasje gedronken. Het avondeten was prima en erg gezellig. Je leert dan vast wat pelgrims kennen die morgen ook op pad gaan. Er zijn ook Nederlanders bij. Nog even het thuisfront gebeld, het was alweer vrijdag en morgen op weg naar Spanje.
Het heeft vannacht flink geonweerd en geregend, maar bij het vertrek van de pelgrims is het droog. Wij doen rustig aam want wij hebben een rustdag. Na het ontbijt eerst de site bijgewerkt, dat kon gratis bij de Jacobsvereniging aan de overkant van de gite. s Morgens is het daar rustig, dan heb je alle tijd. Daarna de foto s op cd laten zetten, op zoek naar een poncho voor Bert en nog wat andere huishoudelijke zaken. De hele morgen heeft het gemiezerd, wat soms overging in regen. s Middags de post verzorgd, overtollige spullen naar huis gestuurd, naar de citadel gewandeld en het stadje bekeken. Toen we teru kwamen waren Martin en Isolde aangekomen, samen nog wat op een terrasje gedronken. Het avondeten was prima en erg gezellig. Je leert dan vast wat pelgrims kennen die morgen ook op pad gaan. Er zijn ook Nederlanders bij. Nog even het thuisfront gebeld, het was alweer vrijdag en morgen op weg naar Spanje.
donderdag 21 augustus 2008
Dag 110 t/m 113
Dag 113 Ostabat - Saint Jean Pied de Port, 27 gr. zonnig, 22km.
Gisteravond hebben we met een grote groep ( ongeveer 40 personen) in de gite gegeten. De patron zong Baskische liederen, waarbij wij dan steeds zinnen moesten nazingen. Hij had een prachtige stem en hij vrolijkte de boel goed op. Ondertussen werd er lekker gegeten en gedronken. Vanaf de gite hadden we een prachtig uitzicht op de bergen vooral omdat het s avonds helder was. Na het ontbijt gingen we op weg voor de laatste etappe in Frankrijk, waarbij we steeds weer een ander uitzicht op de Pyreneeen hadden. Het was prima wandelweer en voordat het erg warm werd waren we in Saint Jean Pied de Port. We werden hartelijk ontvangen door de Nederlandse leiding van de gite. Het is een echt touristenplaatsje, erg druk, veel souverirswinkeltjes. Na het opfrissen zijn we eerst de post gaan halen en een beetje door de straatjes geslenterd. Afscheid genomen van verschillende pelgrims die weer naar huis gaan en morgen hopen we nog afscheid te nemen van Martin en Isolde. Morgen gaan we wat beter rondkijken. s Avonds uit eten gegaan om te vieren dat we het tot hier gehaald hebben.
Dag 112 20-08-08, Aroue - Ostabat Asne, 24 gr. zonnig en bewolking, 28 km.
We hebben de bakker gemist. Deze zou tussen 6 en 7.30 langskomen, maar we hebben hem niet gehoord. Normaal toetert de bakker, maar voor 7 uur mag dat vast niet. De mensen die wel opwaren hadden brood. Gelukkig hadden we nog wat crackers en hadden we gisteren ook al wat beleg ingeslagen, maar omdat we onderweg geen winkel meer tegen zullen komen, zullen we alle restjes op maken, wat niet veel is. In ons boekje gedrukt in 2007 stond dat er nog wel een restaurantje was in Larribar-Sorhapuru, maar deze bleek ook al ter ziele. Bij vertrek vanmorgen hadden we meteen een prachtig uitzicht op de Pyreneeen en dat bleef de hele dag zo hoe wel er wel wat meer wolken kwamen binnendrijven. Bij de Chapelle de Soyerza, boven op een berg, hadden we een mooi uitzicht. De allerhoogste toppen konden we niet zien, die zaten in de wolken, maar verder was het landschap net een prachtig patchwork. Bert heeft helemaal genoten, want de keizersarend liet zich in alle glorie zien. Verderop vlogen nog 3 arenden, maar die waren moeilijk te onderscheiden. Ook de rode wouw was te zien. Hij heeft in de afgelopen tijd heel veel roofvogels gezien en hij hoopt in de Pyreneeen nog meer arenden te zien. Bij de gite zag hij ook nog een dwergarend.
Dag 111 19-08-08, Navarrenx - Aroue, 18 gr. regen, 18,5 km
Het is bewolkt en de bewolking neemt, naarmate de dag vordert, steeds meer toe. Rond het middaguur begint het te miezeren, wat overgaat in flink regenen. Het laatste uur van de tocht worden we daardoor nog even goed nat. In de gite van vandaag zit oa een gezelschap van 6 personen, waarvan 2 pelgrims uit Oostenrijk doorgaan naar Compostella. Ze worden 3 weken vergezeld door 2 Duitsers en 2 Canadezen tot aan Pamplona, waar een van de 2 pelgrims (Jezus genaamd) van oorsprong vandaan komt. De Canadees had voor de Navo in Brussel gewerkt en kende Nederland een beetje. Zijn kinderen hebben goede herinneringen aan Nederland en gaan er graag heen. De man, Jezus genaamd, was in Spanje priester, maar is later met een Oosterijkse vrouw getrouwd. Nu is hij al meer dan 25 jaar pastoraal werker voor de jeugd in Wenen. s Avonds nog lang met hem gesproken over geloven in deze tijd. Hoe dat vorm te geven ook als je je niet kunt vinden in de wetten en rite, die van bovenaf worden opgelegd. Een interessant gesprek, vooral omdat je merkte, dat net zoals in Nederland ook in Oostenrijk de leiding ver van d emensen afstaat. Toevallig had ik vandaag onderweg veel nagedacht over geloven en wat het voor mij betekent. Dat kon ook, want door de laaghangende bewolking was er niet zo veel te zien.
Dag 110 18-08-08 Maslacq - Navarrenx, 27 gr. zonnig, 22 km
De zon schijnt volop. Het belooft een zonnige dag te worden en dat wordt het ook. eerst inkopen gedaan voor het ontbijt en de lunch en na het ontbijt weer op stap. Vast een vooroefening voor de Pyreneeen. Ondanks het mooie weer is het rond de Pyreneeen heiig. Zer zijn niet goed te zien. Het was een prima etappe om te lopen, de maisvelden zagen we nu alleen in de dalen. In Navarenx eerst de routineklussen gedaan en daarna internet bijgewerkt. Om 18.00 uur zou er een gebedsviering voor pelgrims in de kerk zijn, maar dat was alleen een lesje geschiedenis. Aan het eind werd nog wel Ultreia gezongen, maar het geheel viel tegen.
Gisteravond hebben we met een grote groep ( ongeveer 40 personen) in de gite gegeten. De patron zong Baskische liederen, waarbij wij dan steeds zinnen moesten nazingen. Hij had een prachtige stem en hij vrolijkte de boel goed op. Ondertussen werd er lekker gegeten en gedronken. Vanaf de gite hadden we een prachtig uitzicht op de bergen vooral omdat het s avonds helder was. Na het ontbijt gingen we op weg voor de laatste etappe in Frankrijk, waarbij we steeds weer een ander uitzicht op de Pyreneeen hadden. Het was prima wandelweer en voordat het erg warm werd waren we in Saint Jean Pied de Port. We werden hartelijk ontvangen door de Nederlandse leiding van de gite. Het is een echt touristenplaatsje, erg druk, veel souverirswinkeltjes. Na het opfrissen zijn we eerst de post gaan halen en een beetje door de straatjes geslenterd. Afscheid genomen van verschillende pelgrims die weer naar huis gaan en morgen hopen we nog afscheid te nemen van Martin en Isolde. Morgen gaan we wat beter rondkijken. s Avonds uit eten gegaan om te vieren dat we het tot hier gehaald hebben.
Dag 112 20-08-08, Aroue - Ostabat Asne, 24 gr. zonnig en bewolking, 28 km.
We hebben de bakker gemist. Deze zou tussen 6 en 7.30 langskomen, maar we hebben hem niet gehoord. Normaal toetert de bakker, maar voor 7 uur mag dat vast niet. De mensen die wel opwaren hadden brood. Gelukkig hadden we nog wat crackers en hadden we gisteren ook al wat beleg ingeslagen, maar omdat we onderweg geen winkel meer tegen zullen komen, zullen we alle restjes op maken, wat niet veel is. In ons boekje gedrukt in 2007 stond dat er nog wel een restaurantje was in Larribar-Sorhapuru, maar deze bleek ook al ter ziele. Bij vertrek vanmorgen hadden we meteen een prachtig uitzicht op de Pyreneeen en dat bleef de hele dag zo hoe wel er wel wat meer wolken kwamen binnendrijven. Bij de Chapelle de Soyerza, boven op een berg, hadden we een mooi uitzicht. De allerhoogste toppen konden we niet zien, die zaten in de wolken, maar verder was het landschap net een prachtig patchwork. Bert heeft helemaal genoten, want de keizersarend liet zich in alle glorie zien. Verderop vlogen nog 3 arenden, maar die waren moeilijk te onderscheiden. Ook de rode wouw was te zien. Hij heeft in de afgelopen tijd heel veel roofvogels gezien en hij hoopt in de Pyreneeen nog meer arenden te zien. Bij de gite zag hij ook nog een dwergarend.
Dag 111 19-08-08, Navarrenx - Aroue, 18 gr. regen, 18,5 km
Het is bewolkt en de bewolking neemt, naarmate de dag vordert, steeds meer toe. Rond het middaguur begint het te miezeren, wat overgaat in flink regenen. Het laatste uur van de tocht worden we daardoor nog even goed nat. In de gite van vandaag zit oa een gezelschap van 6 personen, waarvan 2 pelgrims uit Oostenrijk doorgaan naar Compostella. Ze worden 3 weken vergezeld door 2 Duitsers en 2 Canadezen tot aan Pamplona, waar een van de 2 pelgrims (Jezus genaamd) van oorsprong vandaan komt. De Canadees had voor de Navo in Brussel gewerkt en kende Nederland een beetje. Zijn kinderen hebben goede herinneringen aan Nederland en gaan er graag heen. De man, Jezus genaamd, was in Spanje priester, maar is later met een Oosterijkse vrouw getrouwd. Nu is hij al meer dan 25 jaar pastoraal werker voor de jeugd in Wenen. s Avonds nog lang met hem gesproken over geloven in deze tijd. Hoe dat vorm te geven ook als je je niet kunt vinden in de wetten en rite, die van bovenaf worden opgelegd. Een interessant gesprek, vooral omdat je merkte, dat net zoals in Nederland ook in Oostenrijk de leiding ver van d emensen afstaat. Toevallig had ik vandaag onderweg veel nagedacht over geloven en wat het voor mij betekent. Dat kon ook, want door de laaghangende bewolking was er niet zo veel te zien.
Dag 110 18-08-08 Maslacq - Navarrenx, 27 gr. zonnig, 22 km
De zon schijnt volop. Het belooft een zonnige dag te worden en dat wordt het ook. eerst inkopen gedaan voor het ontbijt en de lunch en na het ontbijt weer op stap. Vast een vooroefening voor de Pyreneeen. Ondanks het mooie weer is het rond de Pyreneeen heiig. Zer zijn niet goed te zien. Het was een prima etappe om te lopen, de maisvelden zagen we nu alleen in de dalen. In Navarenx eerst de routineklussen gedaan en daarna internet bijgewerkt. Om 18.00 uur zou er een gebedsviering voor pelgrims in de kerk zijn, maar dat was alleen een lesje geschiedenis. Aan het eind werd nog wel Ultreia gezongen, maar het geheel viel tegen.
maandag 18 augustus 2008
Dag 105 t/m 109
Dag 109 Pomps - Maslacq, 17-08-08, Zon en bewolking, 19 km.
Gisteravond was er feest in de sporthal naast de gite. In bed hadden we daar niet veel last van, want de muziek stond niet hard, maar later in d enacht gingen ze de tafels en stoelen opruimen naar de zolder boven onze gite. Wat een herrie. Daarna weer goed geslapen. Gisteravond was er een prachtige zonsondergang, de verwachting van een mooie dag kwam vanmorgen nog niet uit. Vannacht had het geregend en toen we vanmorgen opstonden was het nog niet droog. Dat veranderde snel. Eenmaal op weg, was het droog en brak de bewolking. De zon kwam steeds beter door en uiteindelijk bleven er nog wat stapelwolkjes over. Bij een maisveld werden jachthonden het veld ingestuurd, omdat er wilde zwijnen in het veld zouden zijn. Wat gingen die honden tekeer. De etappe was nie tlang, daardoor konden we in Arthez-deè-Bearn uitgebreid koffie drinken, met gebak, dat we bij de bakker haalden. Martin en vrouw weer tegengekomen. Ik ben benieuwd naar zijn foto s want hij heeft er al heel wat van ons gemaakt. Het uitzicht op de PYreneeen was vandaag slecht, er hing veel bewolking, de PYreneeen waren bijna niet te zien. Vaqnnacht slapen we in een heel kleine gite, een torentje. Boven 6 bedden en beneden een keukentje. De douche en wc zijn buiten.
Dag 108 Arzacq - Pomps, 16-08-08, zon en bewolking, 22 gr. 22 km
Gisteren hadden sommige pelgrims, toen ze in Arzacq aankwamen de Pyreneeen in de verte gezien. Toen wij aankwamen regende het behoorlijk, daarom was er niets te zien. Maar vanmorgen kon je de Pyreneeen duidelijk in de verte zien, ondanks de bewolking die daar hing. Het eerste deel van de tocht was afwisselend en hadden we regelmatig goed uitzicht. Later werd het weer allemaal maisvelden en leek het of we tussen 2 muren in liepen. In Uzan uitgebreid de tijd genomen om te lunchen. De gite is niet al te schoon, wat d emeeste pelgrims deed besluiten in het gebouw erachter te gaan slapen wat er beter uitzag. Ik denk niet dat het veel verschil maakt, dus wij bleven in het hoofdgebouw. Het plaatselijke restaurant was dicht dus we hebben zelf gekookt.
Dag 107 Miramont - Arzacq-Arrazignet, 15-08-08, bewolkt, regen 15 gr. 17 km.
Het heeft vannacht heel hard geregend en de regen is door een kleine kier naar binnen gekomen. Bert z n broek die in de vensterbank lag was nat. We sliepen vannacht in de snurkkamer. Toen we gisteravond naar bed gingen lag er iemand zacht te snurken, maar het ging steeds harder. Bert die in het onderste bed lag ging eruit, want volgens ons was het d eCanadese man die snurkte. Maar het snurken hield niet op en het snurken werd steeds harder. Toen ben ik m n bed uitgeklommen en heb de Canadese vrouw wakker geschud en gevraagd of het wat zachter kon. Het was even stil, maar ik lag nog maar goed en wel in bed of het gesnurk begon weer en werd luider en even later begon een van de kamergenoten mee te doen. Volgens Bert lag ik gedurende de nach took te snurken en ik heb hem ook gehoord. Een heel snurkorkest; We hebben niet zo n lange etappe, dus we doen rustig aan. We vertrekken als een van d elaatsten. De beheerder heeft voor een lekker ontbijt gezorgd. Iedereen die weg gaat zet hij op de foto. Omdat het vannacht veel heeft geregend is de klei spiegelglad. Een moment van onachtzaamheid kan al fataal zijn. Op een holle weg gleed ik uit en kon me niet meer op tijd vastgrijpen aan een boom. Met een rugzak om kun je de val niet meer corrigeren. Ik kwam met een klap half op m n zij en bil terecht. Gelukkig niets gebroken, al zal het wel blauw worden. Omdat het dreigt te gaan regenen lopen we flink door, maar we redden het niet. De laatste 15 minuten moet toch de regenkleding weer aan. Het landschap waar we doorheen trekken is erg eentonig. Allemaal maisvelden en heel af en toe wat anders. Na ons geinstalleerd te hebben gaan we het plaatsje bekijken. Het is 15 augustus , een feestdag, daarom zijn s middags alle winkels dicht. Het plaatsje, met 2 grote pleinen ligt er wat verlaten bij. We eten bij de gite samen met geestelijk gehandicapten, die er ook wonen in een ander gebouw. De maaltijd is erg sober, rijst met een eendenpoot, wat een van de pelgrims de opmerking ontlokte: Na deze tocht ga ik vanzelf vliegen. HIj had de laatste dagen alleen maar eend en kip gegeten. Na afloop met Martin en z n vrouw nog een afzakkertje in he tplaatselijke cafe genomen.
Dag 106 Air sur lAdour - Miramont -Sensacq, 14-08-08, bewolkt 20 gr. 19,5 km.
Het weer ziet er niet goed uit. Er is regen voorspeld en daar lijkt het op. Het is fris , het lopen gaat lekker en door het koude weer schieten we goed op. We hoeven ook niet ver, want tot St. Pied de POrt hebben we alleen etappes van rond de 20 km. Terwijl we even rusten komt Anette met nog een Duitse vrouw langs. Dit zal voorlopig wel de laatste keer zijn, misschien zien we haar nog in St; Pied. Ook het Duitse paar en het Belgisch -Eongelse paar gaan vandaag een lange etappe lopen. Het laatste paar wil naar Santiago, maar de vrouw heeft nu al probmlemen met haar voet( lopen net 3 dagen), en ging in Air een paar running shoes kopen. Ik weet niet of dit lang goed gaat. Opvallend was de afgelopen dagen, dat er veel meer vrouwen dan mannen onderweg zijn, hoewel we vandaag wel een man alleen hebben zien lopen. IN de slaapzaal in Nogaro waren maar 2 mannen, de rest allemaal vrouwen. De Gite in Miramont is heel bijzonder. De beheerder en zijn Braziliaanse vriendin houden ervan de pelgrims te verwennen. Ze blijven koffie en thee serveren. Voor het diner hebben ze een uitgebreide maaltijd verzorgd, die ze zelf opdienden. Vissoep, brood, meloen, pizza, rijst salade kaas en wijn. Ze vragen daarvoor een vrijwillige bijdrage. De gite was eigenlijk al vol maar toch konden er nog 5 jongelui bij. De beheerder zorgde voor slaapgelegenheid in het naastliggende schoolgebouw en ging er nog op uit om meer eten in te slaan. Niemand kwam iets tekort. Tijdens alle drukte door de 5 laatkomers zag hij ook nog gelegenheid een gite voor ons voor dinsdag te regelen.
Dag 105 Nogaro - Air sur l Adour, 13-08-08, bewolkt 20 gr., 28 km
Ten opzicht van gisteren was het weer precies het tegenovergestelde, bewolkt en dreigende luchten, die in de middag opklaarde en het heerlijk was om in het zonnetje op het terras te zitten. De wijngaarden veranderen in steeds meer maisvelden. De route was niet moeilijk, wat omhoog en wat omlaag, maar wel lange rechte paden. Onderweg nog het Duitse echtpaar Martin en echtgenoot tegengekomen. In Air kwam de Duitse Anette nog langs, ze had de hele dag hard doorgelopen om ons voor te blijven. Waarschijnlijk zullen we bekende gezichten gaan missen, want onze etappes naar St Pied de Port zijn kort en hun etappes langer.
Gisteravond was er feest in de sporthal naast de gite. In bed hadden we daar niet veel last van, want de muziek stond niet hard, maar later in d enacht gingen ze de tafels en stoelen opruimen naar de zolder boven onze gite. Wat een herrie. Daarna weer goed geslapen. Gisteravond was er een prachtige zonsondergang, de verwachting van een mooie dag kwam vanmorgen nog niet uit. Vannacht had het geregend en toen we vanmorgen opstonden was het nog niet droog. Dat veranderde snel. Eenmaal op weg, was het droog en brak de bewolking. De zon kwam steeds beter door en uiteindelijk bleven er nog wat stapelwolkjes over. Bij een maisveld werden jachthonden het veld ingestuurd, omdat er wilde zwijnen in het veld zouden zijn. Wat gingen die honden tekeer. De etappe was nie tlang, daardoor konden we in Arthez-deè-Bearn uitgebreid koffie drinken, met gebak, dat we bij de bakker haalden. Martin en vrouw weer tegengekomen. Ik ben benieuwd naar zijn foto s want hij heeft er al heel wat van ons gemaakt. Het uitzicht op de PYreneeen was vandaag slecht, er hing veel bewolking, de PYreneeen waren bijna niet te zien. Vaqnnacht slapen we in een heel kleine gite, een torentje. Boven 6 bedden en beneden een keukentje. De douche en wc zijn buiten.
Dag 108 Arzacq - Pomps, 16-08-08, zon en bewolking, 22 gr. 22 km
Gisteren hadden sommige pelgrims, toen ze in Arzacq aankwamen de Pyreneeen in de verte gezien. Toen wij aankwamen regende het behoorlijk, daarom was er niets te zien. Maar vanmorgen kon je de Pyreneeen duidelijk in de verte zien, ondanks de bewolking die daar hing. Het eerste deel van de tocht was afwisselend en hadden we regelmatig goed uitzicht. Later werd het weer allemaal maisvelden en leek het of we tussen 2 muren in liepen. In Uzan uitgebreid de tijd genomen om te lunchen. De gite is niet al te schoon, wat d emeeste pelgrims deed besluiten in het gebouw erachter te gaan slapen wat er beter uitzag. Ik denk niet dat het veel verschil maakt, dus wij bleven in het hoofdgebouw. Het plaatselijke restaurant was dicht dus we hebben zelf gekookt.
Dag 107 Miramont - Arzacq-Arrazignet, 15-08-08, bewolkt, regen 15 gr. 17 km.
Het heeft vannacht heel hard geregend en de regen is door een kleine kier naar binnen gekomen. Bert z n broek die in de vensterbank lag was nat. We sliepen vannacht in de snurkkamer. Toen we gisteravond naar bed gingen lag er iemand zacht te snurken, maar het ging steeds harder. Bert die in het onderste bed lag ging eruit, want volgens ons was het d eCanadese man die snurkte. Maar het snurken hield niet op en het snurken werd steeds harder. Toen ben ik m n bed uitgeklommen en heb de Canadese vrouw wakker geschud en gevraagd of het wat zachter kon. Het was even stil, maar ik lag nog maar goed en wel in bed of het gesnurk begon weer en werd luider en even later begon een van de kamergenoten mee te doen. Volgens Bert lag ik gedurende de nach took te snurken en ik heb hem ook gehoord. Een heel snurkorkest; We hebben niet zo n lange etappe, dus we doen rustig aan. We vertrekken als een van d elaatsten. De beheerder heeft voor een lekker ontbijt gezorgd. Iedereen die weg gaat zet hij op de foto. Omdat het vannacht veel heeft geregend is de klei spiegelglad. Een moment van onachtzaamheid kan al fataal zijn. Op een holle weg gleed ik uit en kon me niet meer op tijd vastgrijpen aan een boom. Met een rugzak om kun je de val niet meer corrigeren. Ik kwam met een klap half op m n zij en bil terecht. Gelukkig niets gebroken, al zal het wel blauw worden. Omdat het dreigt te gaan regenen lopen we flink door, maar we redden het niet. De laatste 15 minuten moet toch de regenkleding weer aan. Het landschap waar we doorheen trekken is erg eentonig. Allemaal maisvelden en heel af en toe wat anders. Na ons geinstalleerd te hebben gaan we het plaatsje bekijken. Het is 15 augustus , een feestdag, daarom zijn s middags alle winkels dicht. Het plaatsje, met 2 grote pleinen ligt er wat verlaten bij. We eten bij de gite samen met geestelijk gehandicapten, die er ook wonen in een ander gebouw. De maaltijd is erg sober, rijst met een eendenpoot, wat een van de pelgrims de opmerking ontlokte: Na deze tocht ga ik vanzelf vliegen. HIj had de laatste dagen alleen maar eend en kip gegeten. Na afloop met Martin en z n vrouw nog een afzakkertje in he tplaatselijke cafe genomen.
Dag 106 Air sur lAdour - Miramont -Sensacq, 14-08-08, bewolkt 20 gr. 19,5 km.
Het weer ziet er niet goed uit. Er is regen voorspeld en daar lijkt het op. Het is fris , het lopen gaat lekker en door het koude weer schieten we goed op. We hoeven ook niet ver, want tot St. Pied de POrt hebben we alleen etappes van rond de 20 km. Terwijl we even rusten komt Anette met nog een Duitse vrouw langs. Dit zal voorlopig wel de laatste keer zijn, misschien zien we haar nog in St; Pied. Ook het Duitse paar en het Belgisch -Eongelse paar gaan vandaag een lange etappe lopen. Het laatste paar wil naar Santiago, maar de vrouw heeft nu al probmlemen met haar voet( lopen net 3 dagen), en ging in Air een paar running shoes kopen. Ik weet niet of dit lang goed gaat. Opvallend was de afgelopen dagen, dat er veel meer vrouwen dan mannen onderweg zijn, hoewel we vandaag wel een man alleen hebben zien lopen. IN de slaapzaal in Nogaro waren maar 2 mannen, de rest allemaal vrouwen. De Gite in Miramont is heel bijzonder. De beheerder en zijn Braziliaanse vriendin houden ervan de pelgrims te verwennen. Ze blijven koffie en thee serveren. Voor het diner hebben ze een uitgebreide maaltijd verzorgd, die ze zelf opdienden. Vissoep, brood, meloen, pizza, rijst salade kaas en wijn. Ze vragen daarvoor een vrijwillige bijdrage. De gite was eigenlijk al vol maar toch konden er nog 5 jongelui bij. De beheerder zorgde voor slaapgelegenheid in het naastliggende schoolgebouw en ging er nog op uit om meer eten in te slaan. Niemand kwam iets tekort. Tijdens alle drukte door de 5 laatkomers zag hij ook nog gelegenheid een gite voor ons voor dinsdag te regelen.
Dag 105 Nogaro - Air sur l Adour, 13-08-08, bewolkt 20 gr., 28 km
Ten opzicht van gisteren was het weer precies het tegenovergestelde, bewolkt en dreigende luchten, die in de middag opklaarde en het heerlijk was om in het zonnetje op het terras te zitten. De wijngaarden veranderen in steeds meer maisvelden. De route was niet moeilijk, wat omhoog en wat omlaag, maar wel lange rechte paden. Onderweg nog het Duitse echtpaar Martin en echtgenoot tegengekomen. In Air kwam de Duitse Anette nog langs, ze had de hele dag hard doorgelopen om ons voor te blijven. Waarschijnlijk zullen we bekende gezichten gaan missen, want onze etappes naar St Pied de Port zijn kort en hun etappes langer.
woensdag 13 augustus 2008
dag 101 t/m 104
Dag 104 Eauze - Nogaro, 12-08-08, 21,5 km, Regen, 20 gr.
De dag begint mooi maar de bewolking neemt al gauw toe. Rond 11 uur begint het te regenen en het houdt niet meer op tot we bij de gite zijn. We zijn doornat, ook de schoenen, zelfs van binnen. Bert had zelfs geen regenponcho meer, die heeft hij ergens laten liggen. Daarom had hij maar een vuilniszak om gedaan. We hebben vandaag vooral tussen wijngaarden en velden met mais gewandeld. We zouden naast de gite een mogelijkheid voor internet hebben. Deze bleek tot 25 augustus gesloten. Maar er was nog een tweede mogelijkheid. Een cybercafe. Daarwas de computer net gecrashed. Het zat ons dus niet mee.Toen we langs het toeristenbureau kwamen gingen we voor de zekerheid vragen of er nog een mogelijkheid was, waar we niet hoopvol voor waren, want 1 mogelijkheid is soms al niet te vinden. Wat bleek, we konden daar op internet. s Avonds lekker gegeten en een Armagnacje gedronken, die moet je in deze streek geprobeerd hebben.
Dag 103 Larresingle - Eauze, 11-08-08, 28 km, bewolkt 20 gr.
Het regent een beetje en het rommelt in de lucht en dat blijft de hele ochtend zo met af en toe een stevige bui, waarvoor we dan maar gaan schuilen om niet doornat te worden. Andre LOngin zijn we vandaag niet tegen gekomen, dat hadden we ook niet verwacht want ze zou in Condom blijven. De afgelopen dagen werden wij door haar op Franse wijze begroet en afscheid genomen. Wat er niet kan gaan groeien op de route. Vandaag hebben we vooral met Anette een Duitse opgetrokken. In La Romieu sliep zij in dezelfde gite en ook gisteren hebben we haar gezien. Alleen verbleef zij in een gite en wij in een auberge. Vandaag was ze verkeerd gelopen en toen we zaten te lunchen kwam ze doodmoe haar verhaal vertellen. s Avonds zijn we samen gaan eten. IN Eauze zijn we naar het toeristen bureau gegaan voor overnachtingsmogelijkheden en om te zien of internet mogelijk was. We konden wel op internet, maar ze wisten zelf niet hoe de computer werkte met een credicard of een kaart die je bij hen kon kopen. Morgen in Nogaro zijn er betere mogelijkheden volgens hen. Wij wachten af.
Dag 102 La Romieu - Larresingle, 10-08-08, 21,6 km, zonnig 30 gr.
Een mooie dag, vanaf het begin een stralend blauwe hemel en een fris windje, wardoor het lekker wandelen is. De wandeling is niet lang en als we in Condom aankomen hebben we alle tijd om deze plaats te bekijken, de kathedraal te bezoeken en op een terrasje rustig koffie te drinken. Langs de rivier de Baise gelunched en daarna door naar Larresingle, een oud plaatsje met een oud kasteel. Ook voor die bezichtiging hadden we alle tijd. s Avonds gezellig samen met een Duits echtpaar gedineerd, hij is fotograaf en zij lerares voor kinderen van 15 tot 21 jaar. Vandaag voor het eerst gezien, dat ook de zonnebloemen bruin worden.
Dag 101 Castet Arrouy - La Romieu, 09-08-08, 32 km, zon en bewolking, 25 gr
We hebben een lange etappe voor de boeg, dus we hebben er vanaf het begin flink de pas in. De route is niet moeilijk, soms wat omhoog, soms wat omlaag. Het is mooi om te zien hoe het landschap vanaf mei is veranderd. frisse groene akkers met verschillende kleuren groen gaan nu langzamerhand veranderen in bruine landschappen, maar ook in verschillende kleuren bruin. Alleen de zonnebloemen en de maisplanten zijn nog groen en daarnaast nog enkele voor ons onbekende gewassen. Vooral de zonnebloemen geven steeds een ander beeld aan het landschap, het ligt er maar aan hoe de zon staat, daar buigen ze hun koppen naar toe. We waren benieuwd wanneer deze geoogst zouden worden, maar een boer gaf aan dat het nog wel 3 of 4 weken kon duren. In La Romieu hebben we ons eerst geinstalleerd en daarna zijn we de kathedraal en het klooster gaan bezichtigen. We hebben ook afscheid genomen van de man en vrouw uit Lille, zij gaan morgen naar huis.
De dag begint mooi maar de bewolking neemt al gauw toe. Rond 11 uur begint het te regenen en het houdt niet meer op tot we bij de gite zijn. We zijn doornat, ook de schoenen, zelfs van binnen. Bert had zelfs geen regenponcho meer, die heeft hij ergens laten liggen. Daarom had hij maar een vuilniszak om gedaan. We hebben vandaag vooral tussen wijngaarden en velden met mais gewandeld. We zouden naast de gite een mogelijkheid voor internet hebben. Deze bleek tot 25 augustus gesloten. Maar er was nog een tweede mogelijkheid. Een cybercafe. Daarwas de computer net gecrashed. Het zat ons dus niet mee.Toen we langs het toeristenbureau kwamen gingen we voor de zekerheid vragen of er nog een mogelijkheid was, waar we niet hoopvol voor waren, want 1 mogelijkheid is soms al niet te vinden. Wat bleek, we konden daar op internet. s Avonds lekker gegeten en een Armagnacje gedronken, die moet je in deze streek geprobeerd hebben.
Dag 103 Larresingle - Eauze, 11-08-08, 28 km, bewolkt 20 gr.
Het regent een beetje en het rommelt in de lucht en dat blijft de hele ochtend zo met af en toe een stevige bui, waarvoor we dan maar gaan schuilen om niet doornat te worden. Andre LOngin zijn we vandaag niet tegen gekomen, dat hadden we ook niet verwacht want ze zou in Condom blijven. De afgelopen dagen werden wij door haar op Franse wijze begroet en afscheid genomen. Wat er niet kan gaan groeien op de route. Vandaag hebben we vooral met Anette een Duitse opgetrokken. In La Romieu sliep zij in dezelfde gite en ook gisteren hebben we haar gezien. Alleen verbleef zij in een gite en wij in een auberge. Vandaag was ze verkeerd gelopen en toen we zaten te lunchen kwam ze doodmoe haar verhaal vertellen. s Avonds zijn we samen gaan eten. IN Eauze zijn we naar het toeristen bureau gegaan voor overnachtingsmogelijkheden en om te zien of internet mogelijk was. We konden wel op internet, maar ze wisten zelf niet hoe de computer werkte met een credicard of een kaart die je bij hen kon kopen. Morgen in Nogaro zijn er betere mogelijkheden volgens hen. Wij wachten af.
Dag 102 La Romieu - Larresingle, 10-08-08, 21,6 km, zonnig 30 gr.
Een mooie dag, vanaf het begin een stralend blauwe hemel en een fris windje, wardoor het lekker wandelen is. De wandeling is niet lang en als we in Condom aankomen hebben we alle tijd om deze plaats te bekijken, de kathedraal te bezoeken en op een terrasje rustig koffie te drinken. Langs de rivier de Baise gelunched en daarna door naar Larresingle, een oud plaatsje met een oud kasteel. Ook voor die bezichtiging hadden we alle tijd. s Avonds gezellig samen met een Duits echtpaar gedineerd, hij is fotograaf en zij lerares voor kinderen van 15 tot 21 jaar. Vandaag voor het eerst gezien, dat ook de zonnebloemen bruin worden.
Dag 101 Castet Arrouy - La Romieu, 09-08-08, 32 km, zon en bewolking, 25 gr
We hebben een lange etappe voor de boeg, dus we hebben er vanaf het begin flink de pas in. De route is niet moeilijk, soms wat omhoog, soms wat omlaag. Het is mooi om te zien hoe het landschap vanaf mei is veranderd. frisse groene akkers met verschillende kleuren groen gaan nu langzamerhand veranderen in bruine landschappen, maar ook in verschillende kleuren bruin. Alleen de zonnebloemen en de maisplanten zijn nog groen en daarnaast nog enkele voor ons onbekende gewassen. Vooral de zonnebloemen geven steeds een ander beeld aan het landschap, het ligt er maar aan hoe de zon staat, daar buigen ze hun koppen naar toe. We waren benieuwd wanneer deze geoogst zouden worden, maar een boer gaf aan dat het nog wel 3 of 4 weken kon duren. In La Romieu hebben we ons eerst geinstalleerd en daarna zijn we de kathedraal en het klooster gaan bezichtigen. We hebben ook afscheid genomen van de man en vrouw uit Lille, zij gaan morgen naar huis.
dinsdag 12 augustus 2008
Dag 95 t/m 100
Dag 100 Auvillar 6 Castet Arrouy, 22km, Bewolkt 20 gr. af en toe wat regen.
Terwijl we nog niet eens Auvillar uit zijn begint het al te regenen. Het duurt niet lang, maar de zon komt niet echt door. De temperatuur is ook flink gekelderd, wat we beslist niet erg vinden. De route is heuvelachtig maar niet zwaar. In Maridou is geen Tourist office meer, maar een meisje in de supermarkt verwijst ons naar een internetcafe. Daar hebben we weer wat dagen van het dagboek kunnen intypen. Daarna door naar Castet-Arrouy, nog zo n 5 km. In de gite is alleen mevrouw Longin, die we al in verschillende gites vanaf Conques zijn tegengekomen. In Castet-Arrouy is een plaatselijke bar annex restaurant, maar omdat mevrouw Longin alleen in de gite is en er ook eet, eten wij ook in de gite. Er is een epicerie in de gite waar we iets kunnen inslaan. Ze had een wijnhuis, dat nu door haar zoon wordt geregeld. We wisselen internet adressen uit en beloven een keer naar hun cave te komen om wijn te proeven, beaujolais.
Dag 99 Moisac - Auvillar 07-08-08, 20 km., Af en toe zon 25 gr.
Het heeft vannacht weer behoorlijk gespookt, hard gewaaid, geonweerd en geregend. Het wqs ook niet verwonderlijk want tot gisteravond laat was het nog bloedheet. Zelfs als je stil op het terras zat zweette je nog. Het is door het onweer wel afgekoeld, het scheelt meer dan 10 gr. De route loopt langs het kanaal, dat naast de Garonne is gegraven. Na 3 km. zou er een afslag komen, waardoor je meer in de bergen kwam. We hebben de afslag niet gezien en met ons alle lopers die we vandaag tegenkwamen. Zij en wij liepen allemaal de variant en ik had de indruk, dat iedereen daar erg blij mee was na de zware etappe van gisteren. Deze route liep ongeveer 12 km langs het kanaal, dus een vlakke weg zonder beklimmingen en afdalingen. Daardoor waren we vroeg in Auvillar. De gite was nog gesloten. De rugzak konden we er wel kwijt, daarom eerst Auvillar bekeken. Een oude stad. Onderweg naar Auvillar hebben we gezien dat er al fruit geoogst werd, vooral peren en meloenen. Ook hebben we citroenen en kiwiplantages gezien. Daaraan kan je zien, dat het hier best warm kan zijn. s Avonds was er op het plein van Auvillar een muziekuitvoering van amateurmusici. In de gite was ook een Nederlandse vrouw, getrouwd met een Fransman, die met de jongste ' van de 7 kinderen ook een deel van de Jacobsroute liep.
Dag 98 Lauzerte - Moisac 06-08-08, 32,5 km, Zeer heet 35-40 gr. Hoogste punt 225 m.
Het heeft vannacht geonweerd en flink gewaaid. Bij het opstaan is de hemel weer helder blauw en beloofd het een warme dag te worden. Dat is inderdaad het geval. s Morgens hebben we flink doorgelopen maar tegen de middag, als we nog een onderkomen voor zaterdag moeten regelen, zakt het tempo. Ook nu lukt de reservering niet. Na de lunch is het erg heet en daalt het tempo. In Moisac staat de camping waar we een gite besproken hebben niet meer op de borden. Dus gaan we naar het toeristenbureau. Daar konden we op internet, dus eerst weer wat dagen op de site geplaatst. Daarna op zoek naar ons onderkomen op de camping. Daar aangekomen blijkt daar geen gite meer te zijn. We hebben een verouderd boekje (dit jaar gekocht). De campingbaas wilde wel naar een gite bellen en zo konden we weer op weg naar een slaapplaats, maar die lag wel boven op een berg, dus het was weer klimmen. We slapen in een voormalig klooster en na een verfrissende douche en de was zijn we weer naar de stad afgedaald. Een moois oude kerk bekeken, maar geen tijd om naar het klooster te gaan. Misschien een andere keer.
Dag 97 Las Cabanas - Lauzerte 05-08-08, 25 km, zonnig 32 gr. Hoogste punt 298 m.
De dames die bij ons op de slaapzaal lagen zijn al vroeg vertrokken. Wij waren een van de laatste, alleen een echtpaar uit Lille was nog later weg. Het begin ging meteen berg op, maar in de vroeg ochtend was het goed te doen. De bergen zijn hier niet hoog, dus we klimmen bijna nooit meer dan 100 m. In Montcuq boodschappen gedaan en een en ander gepost en koffie gedronken. De "vroege" dames kwamen we daar weer tegen en later op de weg passeerden wij hen ook. Route van vandaag had enkele vençijnige klimmetjes en afdalinkjes. Bij de beklimming was het vandaag vooral veel zweten vanwege de uitbundige zonneschijn, maar de afdalingen waren soms onverwacjht gevaarlijk en steil. Op een van deze afdalingen ging het mis, ik gleed uit en verloor de controle over mijn snelheid. Gelukkig had ik Bert net voor laten gaan en bij mijn gegil "Houd mij tegen" ving hij mij op, zodat er verder niets gebeurde. In Lauzerte waren we een van de eersten die aankwamen, een mooie plaats en lekker op een terrasje gezeten en gegeten.
Dag 96 Cahors - Las Cabanas 04-08-08, 24 km, Zon 31 gr. Hoogste punt 300 m.
Om weer verder te kunnen gaan moest Hans weer helemaal terugrijden naar Cahors. Daar hadden we wel 1,5 uur voor nodig, dus het was vroeg dag. In Cahors eerst nog even samen koffie gedronken en daarna afscheid genomen. Inkopen gedaan en toen op pad. Toen we in Cahors liepen was het nog maar 19 gr. en nog bewolkt, maar toen we over de brug waren en aan de beklimming begonnen kwam de zon en was het meteen zweten geblazen. Verder was de route niet heel erg meoilijk, maar het was wel te merken dat we het weekend laat naar bed gegaan waren en een lekker wijntje gedronken was. Dat zat nog in de benen. In Las Cabanas kwamen we op een kamer voor 6 personen en s avonds werd er met een grote groep samen gedineerd. Het waren allemaal Fransen en die kwebbelden er lustig op los. Snel en onduidelijk, dus moeilijk te volgen. Voorafgaand aan het diner was er een viering in de naastgelegen kerk. Eerst konden de pelgrims de voeten laten wassen en na afloop werden de namen vand epelgrims in een boek opgeschreven. De komende dagen wordt er dan voor je gebeden. We gaan vanavond vroeg naar bed, want de dames op de kamer willen al om half 7 vertrekken. Wij vinden het veel te vroeg, we zullen verschillende mensen van deze groep de komende dagen nog eens ontmoeten. Ze lopen allemaal een week vanaf Cahors.
Dag 95 Calmon 03-08-08 Zon 31 gr.
Rustdag en dat hebben we ook gedaan. Eerst lekker uitgeslapen, de Belgische gasten uitgezwaaid, ontbeten en daarna gekletst, gelezen en verder lekker op het balkon gezeten. Kaarten geschreven en verder lekker geluierd.Hans deed de was. Na het 5-sterren diner van Leny nog een potje geklaverjast en genoten van de verwennerijen en hun mooie huisje.
Terwijl we nog niet eens Auvillar uit zijn begint het al te regenen. Het duurt niet lang, maar de zon komt niet echt door. De temperatuur is ook flink gekelderd, wat we beslist niet erg vinden. De route is heuvelachtig maar niet zwaar. In Maridou is geen Tourist office meer, maar een meisje in de supermarkt verwijst ons naar een internetcafe. Daar hebben we weer wat dagen van het dagboek kunnen intypen. Daarna door naar Castet-Arrouy, nog zo n 5 km. In de gite is alleen mevrouw Longin, die we al in verschillende gites vanaf Conques zijn tegengekomen. In Castet-Arrouy is een plaatselijke bar annex restaurant, maar omdat mevrouw Longin alleen in de gite is en er ook eet, eten wij ook in de gite. Er is een epicerie in de gite waar we iets kunnen inslaan. Ze had een wijnhuis, dat nu door haar zoon wordt geregeld. We wisselen internet adressen uit en beloven een keer naar hun cave te komen om wijn te proeven, beaujolais.
Dag 99 Moisac - Auvillar 07-08-08, 20 km., Af en toe zon 25 gr.
Het heeft vannacht weer behoorlijk gespookt, hard gewaaid, geonweerd en geregend. Het wqs ook niet verwonderlijk want tot gisteravond laat was het nog bloedheet. Zelfs als je stil op het terras zat zweette je nog. Het is door het onweer wel afgekoeld, het scheelt meer dan 10 gr. De route loopt langs het kanaal, dat naast de Garonne is gegraven. Na 3 km. zou er een afslag komen, waardoor je meer in de bergen kwam. We hebben de afslag niet gezien en met ons alle lopers die we vandaag tegenkwamen. Zij en wij liepen allemaal de variant en ik had de indruk, dat iedereen daar erg blij mee was na de zware etappe van gisteren. Deze route liep ongeveer 12 km langs het kanaal, dus een vlakke weg zonder beklimmingen en afdalingen. Daardoor waren we vroeg in Auvillar. De gite was nog gesloten. De rugzak konden we er wel kwijt, daarom eerst Auvillar bekeken. Een oude stad. Onderweg naar Auvillar hebben we gezien dat er al fruit geoogst werd, vooral peren en meloenen. Ook hebben we citroenen en kiwiplantages gezien. Daaraan kan je zien, dat het hier best warm kan zijn. s Avonds was er op het plein van Auvillar een muziekuitvoering van amateurmusici. In de gite was ook een Nederlandse vrouw, getrouwd met een Fransman, die met de jongste ' van de 7 kinderen ook een deel van de Jacobsroute liep.
Dag 98 Lauzerte - Moisac 06-08-08, 32,5 km, Zeer heet 35-40 gr. Hoogste punt 225 m.
Het heeft vannacht geonweerd en flink gewaaid. Bij het opstaan is de hemel weer helder blauw en beloofd het een warme dag te worden. Dat is inderdaad het geval. s Morgens hebben we flink doorgelopen maar tegen de middag, als we nog een onderkomen voor zaterdag moeten regelen, zakt het tempo. Ook nu lukt de reservering niet. Na de lunch is het erg heet en daalt het tempo. In Moisac staat de camping waar we een gite besproken hebben niet meer op de borden. Dus gaan we naar het toeristenbureau. Daar konden we op internet, dus eerst weer wat dagen op de site geplaatst. Daarna op zoek naar ons onderkomen op de camping. Daar aangekomen blijkt daar geen gite meer te zijn. We hebben een verouderd boekje (dit jaar gekocht). De campingbaas wilde wel naar een gite bellen en zo konden we weer op weg naar een slaapplaats, maar die lag wel boven op een berg, dus het was weer klimmen. We slapen in een voormalig klooster en na een verfrissende douche en de was zijn we weer naar de stad afgedaald. Een moois oude kerk bekeken, maar geen tijd om naar het klooster te gaan. Misschien een andere keer.
Dag 97 Las Cabanas - Lauzerte 05-08-08, 25 km, zonnig 32 gr. Hoogste punt 298 m.
De dames die bij ons op de slaapzaal lagen zijn al vroeg vertrokken. Wij waren een van de laatste, alleen een echtpaar uit Lille was nog later weg. Het begin ging meteen berg op, maar in de vroeg ochtend was het goed te doen. De bergen zijn hier niet hoog, dus we klimmen bijna nooit meer dan 100 m. In Montcuq boodschappen gedaan en een en ander gepost en koffie gedronken. De "vroege" dames kwamen we daar weer tegen en later op de weg passeerden wij hen ook. Route van vandaag had enkele vençijnige klimmetjes en afdalinkjes. Bij de beklimming was het vandaag vooral veel zweten vanwege de uitbundige zonneschijn, maar de afdalingen waren soms onverwacjht gevaarlijk en steil. Op een van deze afdalingen ging het mis, ik gleed uit en verloor de controle over mijn snelheid. Gelukkig had ik Bert net voor laten gaan en bij mijn gegil "Houd mij tegen" ving hij mij op, zodat er verder niets gebeurde. In Lauzerte waren we een van de eersten die aankwamen, een mooie plaats en lekker op een terrasje gezeten en gegeten.
Dag 96 Cahors - Las Cabanas 04-08-08, 24 km, Zon 31 gr. Hoogste punt 300 m.
Om weer verder te kunnen gaan moest Hans weer helemaal terugrijden naar Cahors. Daar hadden we wel 1,5 uur voor nodig, dus het was vroeg dag. In Cahors eerst nog even samen koffie gedronken en daarna afscheid genomen. Inkopen gedaan en toen op pad. Toen we in Cahors liepen was het nog maar 19 gr. en nog bewolkt, maar toen we over de brug waren en aan de beklimming begonnen kwam de zon en was het meteen zweten geblazen. Verder was de route niet heel erg meoilijk, maar het was wel te merken dat we het weekend laat naar bed gegaan waren en een lekker wijntje gedronken was. Dat zat nog in de benen. In Las Cabanas kwamen we op een kamer voor 6 personen en s avonds werd er met een grote groep samen gedineerd. Het waren allemaal Fransen en die kwebbelden er lustig op los. Snel en onduidelijk, dus moeilijk te volgen. Voorafgaand aan het diner was er een viering in de naastgelegen kerk. Eerst konden de pelgrims de voeten laten wassen en na afloop werden de namen vand epelgrims in een boek opgeschreven. De komende dagen wordt er dan voor je gebeden. We gaan vanavond vroeg naar bed, want de dames op de kamer willen al om half 7 vertrekken. Wij vinden het veel te vroeg, we zullen verschillende mensen van deze groep de komende dagen nog eens ontmoeten. Ze lopen allemaal een week vanaf Cahors.
Dag 95 Calmon 03-08-08 Zon 31 gr.
Rustdag en dat hebben we ook gedaan. Eerst lekker uitgeslapen, de Belgische gasten uitgezwaaid, ontbeten en daarna gekletst, gelezen en verder lekker op het balkon gezeten. Kaarten geschreven en verder lekker geluierd.Hans deed de was. Na het 5-sterren diner van Leny nog een potje geklaverjast en genoten van de verwennerijen en hun mooie huisje.
vrijdag 8 augustus 2008
Dag 90 t/m 94
Dag 94 02-08-08 Vaylats - Cahors Zon, 25 gr Hoogste punt 255 m, 25 km
Het ontbijt bij de nonnen is al om 7 uur. De Duitse vrouwen zijn al eerder vertrokken en Micheal uit Zwitserland haalt ons later in. Hij is alleen op pad, zijn vrouw is geblesseerd en gaat met de taxi plus bagage naar Cahors. Later blijkt, dat hij Ingrid, een van de Duitsers, ook ingehaald had en dat ze bij een voetbalvereniging waar koffie te krijgen was nog een tijdje op ons gewacht hebben. Wij hadden daarvoor al gepauzeerd, waardoor ze te lang moesten wachten en doorgelopen zijn. Ingrid hebben we onderweg nog verschillende keren ontmoet, zij is 26 mei in Duitsland vertrokken en hoopt eind september in Compostella aan te komen. Grote kans, dat we haar nog wel eens tegen komen. Michael en Beatrice gaan weer naar huis, ze zouden een week lopen, maar hij hoopt de route een andere keer nog eens af te maken. Misschien wel op de fiets. Toen we Cahors binnen liepen, werden we net over de brug opgevangen door een vrouw, die pelgrims opvangt, te drinken geeft, een stempel van Cahors geeft en voor een eventuele overnachtingsmogelijkheid zorgt. Hans en Leny kwamen ons in Cahors ophalen, zij wonen nog 2 uur rijden van Cahors, in Calmon. Er waren ook nog Belgische kennissen en s avonds hebben we gezellig met z n allen getafeld. Wij slapen in de caravan, een heerlijk koele plek, waardoor we even kunnen bijslapen.
Dag 93 01-08-08 Limogne - Vaylats Bewolkt 21 gr Hoogste punt 320 m, 18 km
Dat de route van St. Jacques heel goed bekend is in de gebieden waar we doorheenlopen is heel goed te merken. Overal kom je bordjes tegen, waarop staat, dat je op de route van St. jacques loopt of je loopt door straten, die rue de St. jacques heten. Maar ook mensen vragen of je de route loopt en als je de verkeerde weg neemt komen ze zelfs achter je aan. Dat gebeurde vanmorgen. We zochten naar de juiste weg, maar namen de verkeerde. Een man in een auto kwam achter ons aan en vroeg of we op weg waren naar compostella. Dan waren we verkeerd zei hij en hij wees ons welk weggetje we moesten hebben. Om zeker te zijn dat we goed zouden gaan reed hij met ons mee en wees nog eens waar we in moesten. De route was goed te doen, een heuvelachtig parkoers. We waren al redelijk vroeg in Vaylats, waar we een kamer in een klooster hadden gereserveerd. In het klooster verbleven alleen gepensioneerde nonnen. Samen met hen, een Zwitsers echtpaar en 2 Duitse vrouwen gegeten. Een gastvrouw, geen non, maar een vrijwilligster uit het dorp begeleidde de pelgrims en vertelde ook het een en ander over het vervolg van de route.
Dag 92 31-07-08 Grealou - Limogne en Quercy Zon 30-35 gr Hoogste punt 375 m, 28 km
De dames zijn al om 5 uur opgestaan omdat ze in Limogne willen zijn voordat het echt heet wordt. We hebben ze niet gehoord en zijn zelf ook vroeg opgestaan omdat het heet zal worden en de etappe meer dan 25 km lang is. Tot de middag is het goed te doen, maar na de lunch was het inderdaad erg warm. De tocht van vandaag was zoals gisteren met een paar flinke beklimmingen en afdalingen. Weinig andere wandelaars gezien. We delen de kamer met een Fransman die vorig jaar gestart is met zijn pelgrimstocht, maar vanwege een blessure heeft moeten stoppen. Dit jaar hoopt hij de tocht af t ekunnen maken. 's Avonds was er in het dorp feest met een band Les Maharadjas. De band speeld eop straat en het kruispunt voor de bar was afgezet en er waren tafels en stoelen op geplaatst. Lekker op het terras gezeten en een hapje gegeten. In Frankrijk moet je wel een drankje bestellen bij degenen van wie het terras is, maar als je er iets bij wilt eten dan kun je dat rustig ergens anders halen, bv bij de pizzaria. Eenmaal op bed begon de jeugd zich te roeren. De jeugdsoos onder de gite was afgelopen, de jongeren begonnen een soort bessen naar binnen te gooien. Eerst een paar, daarna handenvol. We hebben de luiken maar dicht gedaan.
Dag 91 30-07-08 Figeac - Grealou zon 31 gr. Hoogste punt 390 m, 23 km
Vandaag vertrekken we niet zo vroeg, want we willen nog wel even gezellig samen met Geurt en Hennie ontbijten. Daarna is het natuurlijk weer afscheid nemen. De route was niet lang en ging ook niet over moeilijke paden. We schoten daardoor lekker op, wat wel nodig was, want het was behoorlijk heet. Evenals gisteren liepen we vaak over de kam van de berg, waardoor we een prachtig uitzicht hadden naar 2 kanten. Je zou je ook kunnen voorstellen, dat deze wandeling in zuid-Limburg of Belgie plaatsvond. De dalen waren niet diep. In Faycelles een mooi oud plaatsje wilde de dame van het toeristenbureau ons een rondleiding geven. We hebben vriendelijk bedankt,omdat we al aan de late kant waren en gezegd, dat we het een andere keer als we in de buurt zijn graag doen. In Grealou hadden we een chambre d hote omdat er verder in het dorp geen slaapgelegenheid was hadden we geen andere keus. De gastvrouw was er niet en een van de gasten wees ons waar we waarschijnlijk konden slapen. Ook wat drankjes betreft was het help jezelf. Rond 6 uur kwam de gastvrouw met een vriendin en legde uit wat er allemaal te eten was in huis. We moesten er zelf maar iets van maken. Daarna ging zij weer weg. De andere 3 dames vonden het maar een rare bedoening. Wederom last van veel vliegen. Een van de dames is met theedoek op jacht gegaan. 's Avonds heel gezellig buiten zitten kletsen en adressen uitgewisseld.
Dag 90 29-07-08 Livinhac - Figeac bewolking en zon 25 - 30 gr. Hoogste punt 400 m, 26,8 km
Het onweer van gisteren heeft er voor gezorgd, dat de lucht nog bewolkt is en er ook nog een mist hangt. Het is wel lekker opgefrist, dus de start van de wandeling is goed. Vanaf Conques komen we de bekende gezichten van vorige week niet meer tegen, alleen 2 meisjes uit Parijs, zij gaan door tot Figeac. Het is ook veel rustiger op de route, veel minder mensen onderweg. Hoewel we in Conques het idee kregen, dat er veel mensen op pad zouden gaan. Onze instelling was beter dan gisteren, we waren er nu op voorbereid dat er hoogteverschillen zouden zijn en dan valt het wel mee. Het was wel gelijk warm toen de zon doorkwam. Aangekomen in Figeac zijn we eerst naar het toeristenbureau gegaan om de overnachting van morgen te regelen. Geurt en Hennie waren in een file terecht gekomen, dus hebben we even op ze gewacht. reuze leuk om ze weer tezien en dat ze in hun vakantie de moeite hebben genomen om langs te komen. Even lekker bijpraten met bekenden. Geurt heeft ons verwendmet een lekker diner en hij heeft zoals eerder aan onze voeten gedacht. Dat zit wel goed voor de komende tijd.
Het ontbijt bij de nonnen is al om 7 uur. De Duitse vrouwen zijn al eerder vertrokken en Micheal uit Zwitserland haalt ons later in. Hij is alleen op pad, zijn vrouw is geblesseerd en gaat met de taxi plus bagage naar Cahors. Later blijkt, dat hij Ingrid, een van de Duitsers, ook ingehaald had en dat ze bij een voetbalvereniging waar koffie te krijgen was nog een tijdje op ons gewacht hebben. Wij hadden daarvoor al gepauzeerd, waardoor ze te lang moesten wachten en doorgelopen zijn. Ingrid hebben we onderweg nog verschillende keren ontmoet, zij is 26 mei in Duitsland vertrokken en hoopt eind september in Compostella aan te komen. Grote kans, dat we haar nog wel eens tegen komen. Michael en Beatrice gaan weer naar huis, ze zouden een week lopen, maar hij hoopt de route een andere keer nog eens af te maken. Misschien wel op de fiets. Toen we Cahors binnen liepen, werden we net over de brug opgevangen door een vrouw, die pelgrims opvangt, te drinken geeft, een stempel van Cahors geeft en voor een eventuele overnachtingsmogelijkheid zorgt. Hans en Leny kwamen ons in Cahors ophalen, zij wonen nog 2 uur rijden van Cahors, in Calmon. Er waren ook nog Belgische kennissen en s avonds hebben we gezellig met z n allen getafeld. Wij slapen in de caravan, een heerlijk koele plek, waardoor we even kunnen bijslapen.
Dag 93 01-08-08 Limogne - Vaylats Bewolkt 21 gr Hoogste punt 320 m, 18 km
Dat de route van St. Jacques heel goed bekend is in de gebieden waar we doorheenlopen is heel goed te merken. Overal kom je bordjes tegen, waarop staat, dat je op de route van St. jacques loopt of je loopt door straten, die rue de St. jacques heten. Maar ook mensen vragen of je de route loopt en als je de verkeerde weg neemt komen ze zelfs achter je aan. Dat gebeurde vanmorgen. We zochten naar de juiste weg, maar namen de verkeerde. Een man in een auto kwam achter ons aan en vroeg of we op weg waren naar compostella. Dan waren we verkeerd zei hij en hij wees ons welk weggetje we moesten hebben. Om zeker te zijn dat we goed zouden gaan reed hij met ons mee en wees nog eens waar we in moesten. De route was goed te doen, een heuvelachtig parkoers. We waren al redelijk vroeg in Vaylats, waar we een kamer in een klooster hadden gereserveerd. In het klooster verbleven alleen gepensioneerde nonnen. Samen met hen, een Zwitsers echtpaar en 2 Duitse vrouwen gegeten. Een gastvrouw, geen non, maar een vrijwilligster uit het dorp begeleidde de pelgrims en vertelde ook het een en ander over het vervolg van de route.
Dag 92 31-07-08 Grealou - Limogne en Quercy Zon 30-35 gr Hoogste punt 375 m, 28 km
De dames zijn al om 5 uur opgestaan omdat ze in Limogne willen zijn voordat het echt heet wordt. We hebben ze niet gehoord en zijn zelf ook vroeg opgestaan omdat het heet zal worden en de etappe meer dan 25 km lang is. Tot de middag is het goed te doen, maar na de lunch was het inderdaad erg warm. De tocht van vandaag was zoals gisteren met een paar flinke beklimmingen en afdalingen. Weinig andere wandelaars gezien. We delen de kamer met een Fransman die vorig jaar gestart is met zijn pelgrimstocht, maar vanwege een blessure heeft moeten stoppen. Dit jaar hoopt hij de tocht af t ekunnen maken. 's Avonds was er in het dorp feest met een band Les Maharadjas. De band speeld eop straat en het kruispunt voor de bar was afgezet en er waren tafels en stoelen op geplaatst. Lekker op het terras gezeten en een hapje gegeten. In Frankrijk moet je wel een drankje bestellen bij degenen van wie het terras is, maar als je er iets bij wilt eten dan kun je dat rustig ergens anders halen, bv bij de pizzaria. Eenmaal op bed begon de jeugd zich te roeren. De jeugdsoos onder de gite was afgelopen, de jongeren begonnen een soort bessen naar binnen te gooien. Eerst een paar, daarna handenvol. We hebben de luiken maar dicht gedaan.
Dag 91 30-07-08 Figeac - Grealou zon 31 gr. Hoogste punt 390 m, 23 km
Vandaag vertrekken we niet zo vroeg, want we willen nog wel even gezellig samen met Geurt en Hennie ontbijten. Daarna is het natuurlijk weer afscheid nemen. De route was niet lang en ging ook niet over moeilijke paden. We schoten daardoor lekker op, wat wel nodig was, want het was behoorlijk heet. Evenals gisteren liepen we vaak over de kam van de berg, waardoor we een prachtig uitzicht hadden naar 2 kanten. Je zou je ook kunnen voorstellen, dat deze wandeling in zuid-Limburg of Belgie plaatsvond. De dalen waren niet diep. In Faycelles een mooi oud plaatsje wilde de dame van het toeristenbureau ons een rondleiding geven. We hebben vriendelijk bedankt,omdat we al aan de late kant waren en gezegd, dat we het een andere keer als we in de buurt zijn graag doen. In Grealou hadden we een chambre d hote omdat er verder in het dorp geen slaapgelegenheid was hadden we geen andere keus. De gastvrouw was er niet en een van de gasten wees ons waar we waarschijnlijk konden slapen. Ook wat drankjes betreft was het help jezelf. Rond 6 uur kwam de gastvrouw met een vriendin en legde uit wat er allemaal te eten was in huis. We moesten er zelf maar iets van maken. Daarna ging zij weer weg. De andere 3 dames vonden het maar een rare bedoening. Wederom last van veel vliegen. Een van de dames is met theedoek op jacht gegaan. 's Avonds heel gezellig buiten zitten kletsen en adressen uitgewisseld.
Dag 90 29-07-08 Livinhac - Figeac bewolking en zon 25 - 30 gr. Hoogste punt 400 m, 26,8 km
Het onweer van gisteren heeft er voor gezorgd, dat de lucht nog bewolkt is en er ook nog een mist hangt. Het is wel lekker opgefrist, dus de start van de wandeling is goed. Vanaf Conques komen we de bekende gezichten van vorige week niet meer tegen, alleen 2 meisjes uit Parijs, zij gaan door tot Figeac. Het is ook veel rustiger op de route, veel minder mensen onderweg. Hoewel we in Conques het idee kregen, dat er veel mensen op pad zouden gaan. Onze instelling was beter dan gisteren, we waren er nu op voorbereid dat er hoogteverschillen zouden zijn en dan valt het wel mee. Het was wel gelijk warm toen de zon doorkwam. Aangekomen in Figeac zijn we eerst naar het toeristenbureau gegaan om de overnachting van morgen te regelen. Geurt en Hennie waren in een file terecht gekomen, dus hebben we even op ze gewacht. reuze leuk om ze weer tezien en dat ze in hun vakantie de moeite hebben genomen om langs te komen. Even lekker bijpraten met bekenden. Geurt heeft ons verwendmet een lekker diner en hij heeft zoals eerder aan onze voeten gedacht. Dat zit wel goed voor de komende tijd.
woensdag 6 augustus 2008
Dag 85 t/m 89
Dag 89 Conques - Livinhac le Haut. Heet 30-35 gr. Hoogste punt 655 m 26,7 km
Al vroeg vertrokken er veel wandelaars. Dat konden we op onze kamer goed horen. We zijn op onze gebruikelijke tijd opgestaan en hebben ontbeten. Het is heel bijzonder om te zien hoe de mensen die daar werken, dat met zoveel liefde doen.Een van de medewerkers kwam mij nog een kaartje brengen met het lied van Ultreia en nog een ander pelgrimslied, omdat onze vriend uit Bordeaux dit geregeld had. Het was vandaag een loodzware dag. Dat kwam omdat we gisteren een lange wandeling hadden gehad, maar ook omdat onze instelling niet goed was. We hadden gelezen dat het een etappe was met weinig hoogteverschil. Niets was minder waar. Het begon al met een steile afdaling in de straten van Conques en daarna een beklimming van 1,5 km met een behoorlijk stijgingspercentage. Verder was het de hele weg stijgen en dalen. Het hoogteverschil tussen de bergen was gering, maar wat ertussen zat was pittig. Volgens Bert is het net als bij de voetballers: als je begint met het idee het is een eitje, kun je de knop niet meer omzetten als het moeilijk blijkt te zijn. Zo ook bij ons , het voelde als loodzwaar. s Avonds begon het te onweren, wat wel nodig was want het was heet.
Dag 88 27-07-08 Fonteilles - Conques Zonnig 30 gr. Hoogste punt 680 m. 31,8 km
Onze gastheer is een echte Bourgondier. Gisteravond een uitgebreide maaltijd en tot onze verbazing vanmorgen een zeer uitgebreid ontbijt. Waar de meeste Fransen het afdoen met een paar stukjes stokbrood, wat boter en 1 of 2 soorten jam en als je geluk hebt jus d orange, kregen we vanmorgen een ontbijt met 8 verschillende soorten cake. Dat was dus smullen. Na het uitgebreide ontbijt op weg naar Conques. We wisten al dat het een lange wandeling was, dus het tempo zat er meteen goed in. Het was mooi weer en het was prachtig om te zien, hoe de verschillende bergen nog in de ochtend nevel -mist zaten. De afdaling naar Conques was pittig, 300m dalen op een stenig pad. We sliepen in een vanoudsher abdij en werd gezamelijk gegeten. De monnik die op het plein van de kathedraal in de volle zon ruim een uur uitleg had gegeven over de kathedraal en de timpaan ging voor in gebed en zang. Daarna werd er met 75 mensen samen gegeten. Daarna was er om 8.30 een avondgebed in de kathedraal speciaal voor de pelgrims, waarin Bert gevraagd werd om ook een stukje uit de apocalypse voor te lezen in het Nederlands. Daarna werden de pelgrims uitgenodigd om een boekje in ontvangst te nemen, het evangelie van Johannes om mbv dit boekje te komen tot geloof. Daarna werd ere nog gezongen en de zegen gegeven. Heel mooi om mee te maken. We zijn druk aan het smssen en telefoneren geweest om te zorgen, dat we zowel Geurt en Hennie kunnen zien als Hans en Leny kunnen bezoeken.
s Middags hadden we al met de FRansen, die we deze week veel zijn tegengekomen en gesproken hebben om samen nog een biertje te drinken na afloop van de mis omdat zij morgen naar huis gaan. Zo gezegd zo gedaan, adressen uitgewisseld en gezellig samen geweest. Eric, de Fransman, heeft er nog voor gezorgd, dat ikeen kaartje kreeg met de muziek van hetgeen gezongen werd voor het diner.
Dag 87 26-07-08 St. Pierre - Fonteilles In de morgen bewolking in de middag zon. Hoogste punt 675 m &è km
We hebben heerlijk geslapen in onze chambre d hote en ook lekker ontbeten. De gastheer was erg gesteld op een praatje. We sliepen in een gebouw, wat vroeger een couvent, klooster, was geweest. Bert had telefonisch besproken en ook gevraagd naar de prijs. Die bleek 2 x zo hoog als hij dacht. Soms zit het tegen en soms zit het mee. We begonnen meteen met een pittige klim, waarbij ee koe ons de weg versperde door midden op het pad te gaan staan. Na de klim was het een stuk eenvoudiger, alleen het laatste stuk was flink pittig. In Estaing is Bert weer eens naar de kapper geweeest, dat was wel nodig. Onderweg alleen het stzel uit Parijs dat we iedere dag meerdere keren zien, tegengekomen.Het was rustig op de route. Velen gaan een week of 10 dagen. Maar de zo langzamerhand bekende gezichten hebben we niet meer gezien. In de chambre d hote hadden we weer dezelfde buren als 2 nachten geleden, Oostenrijkers. Samen met de gastheer gegeten, terwijl de gastvrouw in de keuken achter het fornuis bleef. Erg gezellig getafeld met een aperiatiefje en een theelikeurtje achteraf. We moesten alles opeten, want de restanten krijgen we morgen als ontbijt dreigde de gastheer.
Dag 86 25-07-08 St. Chely - ST. Pierre de Bessuejouls Bewolking en zon 30 gr. Hoogste punt 915 m. 31 km
De lucht zag er niet goed uit. In het westen was het erg bewolkt. Gelukkig trok de bewolking rond 11 uur op, maar het werd wel een warme benauwde dag. In het begin ging de route vooral omhoog, maar daarna lange tijd omlaag. We begonnen boven de 900 m en daalden rond de 350 m. Hier zijn de dalen diep, wat beteknt dat je ver daalt, maar ook veel omhoog moet. De mensen die in Le Puy zijn begonnen hebben het heel moeilijk. Het is te merken dat we al veel voor onze kiezen hebben gekregen en een bepaalde conditie hebben. Het is en blijft zwaar, maar we hebben meer uithoudingsvermogen. We slapen vannacht in een chambre d hotes. In het dorpje is geen mogelijkheid opm te eten. De gastheer brengt ons naar Espalion naar een restaurant en komt ons om 21.00 u weer ophalen. De afstand was toch weer langer dan aangegeven. Het zou 26 km zijn maar het werd 31 km. Vooral de laatste klim was zwaar.
Dag 85 24-07-08 Nasbinals - St. Chely-d Aubrac Zon 30 gr. Hoogste pûnt 1260 M. 17 km
Alweer een stralend mooie dag. Om 7 uur is het ontbijt eigenlijk een beetje te vroeg voor ons, want we willen eerst naar het toeristenbureau dat pas om 09.30 uur open gaat. We hebben gisteren nl de overnachtingen tot zondag kunnen regelen alleen de zaterdag niet. Bert begreep niet helemaal wat de mevrouw van het hotel zei. Na het ontbijt rustig de tas ingepakt, waarbij we wel het idee hadden, dat de gastvrouw ons wegkeek. In een een plaatselijk cafe nopg maar een koffie en een thee genomen en daarna op het bankje bij de kerk gewacht tot het toeristenbureau open ging. Zij heeft voor ons nogmaals naar het hotel in Colignac gebeld, wat inderdaad vol bleek te zijn. De mevrouw aan de lijn gaf nog 2 andere mogelijkheden door, 1 daarvan heeft ze gebeld en daar konden we terecht, zodat de zaterdag nu ook geregeld is. Dit houdt wel in dat we zondag meer moeten lopen. Veel meer wandelaars zaten met overnachtiongsproblemen. De tocht van vandaag was in het begin sterk stijgend, maar aan het eind sterk dalend. Onderweg veel burons gezien, een soort zomerhuisjes voor boeren. In St; Chely was een markt met producten uit de streek. Ook was er een muzikant en dat allemaal voor het hotel.
Al vroeg vertrokken er veel wandelaars. Dat konden we op onze kamer goed horen. We zijn op onze gebruikelijke tijd opgestaan en hebben ontbeten. Het is heel bijzonder om te zien hoe de mensen die daar werken, dat met zoveel liefde doen.Een van de medewerkers kwam mij nog een kaartje brengen met het lied van Ultreia en nog een ander pelgrimslied, omdat onze vriend uit Bordeaux dit geregeld had. Het was vandaag een loodzware dag. Dat kwam omdat we gisteren een lange wandeling hadden gehad, maar ook omdat onze instelling niet goed was. We hadden gelezen dat het een etappe was met weinig hoogteverschil. Niets was minder waar. Het begon al met een steile afdaling in de straten van Conques en daarna een beklimming van 1,5 km met een behoorlijk stijgingspercentage. Verder was het de hele weg stijgen en dalen. Het hoogteverschil tussen de bergen was gering, maar wat ertussen zat was pittig. Volgens Bert is het net als bij de voetballers: als je begint met het idee het is een eitje, kun je de knop niet meer omzetten als het moeilijk blijkt te zijn. Zo ook bij ons , het voelde als loodzwaar. s Avonds begon het te onweren, wat wel nodig was want het was heet.
Dag 88 27-07-08 Fonteilles - Conques Zonnig 30 gr. Hoogste punt 680 m. 31,8 km
Onze gastheer is een echte Bourgondier. Gisteravond een uitgebreide maaltijd en tot onze verbazing vanmorgen een zeer uitgebreid ontbijt. Waar de meeste Fransen het afdoen met een paar stukjes stokbrood, wat boter en 1 of 2 soorten jam en als je geluk hebt jus d orange, kregen we vanmorgen een ontbijt met 8 verschillende soorten cake. Dat was dus smullen. Na het uitgebreide ontbijt op weg naar Conques. We wisten al dat het een lange wandeling was, dus het tempo zat er meteen goed in. Het was mooi weer en het was prachtig om te zien, hoe de verschillende bergen nog in de ochtend nevel -mist zaten. De afdaling naar Conques was pittig, 300m dalen op een stenig pad. We sliepen in een vanoudsher abdij en werd gezamelijk gegeten. De monnik die op het plein van de kathedraal in de volle zon ruim een uur uitleg had gegeven over de kathedraal en de timpaan ging voor in gebed en zang. Daarna werd er met 75 mensen samen gegeten. Daarna was er om 8.30 een avondgebed in de kathedraal speciaal voor de pelgrims, waarin Bert gevraagd werd om ook een stukje uit de apocalypse voor te lezen in het Nederlands. Daarna werden de pelgrims uitgenodigd om een boekje in ontvangst te nemen, het evangelie van Johannes om mbv dit boekje te komen tot geloof. Daarna werd ere nog gezongen en de zegen gegeven. Heel mooi om mee te maken. We zijn druk aan het smssen en telefoneren geweest om te zorgen, dat we zowel Geurt en Hennie kunnen zien als Hans en Leny kunnen bezoeken.
s Middags hadden we al met de FRansen, die we deze week veel zijn tegengekomen en gesproken hebben om samen nog een biertje te drinken na afloop van de mis omdat zij morgen naar huis gaan. Zo gezegd zo gedaan, adressen uitgewisseld en gezellig samen geweest. Eric, de Fransman, heeft er nog voor gezorgd, dat ikeen kaartje kreeg met de muziek van hetgeen gezongen werd voor het diner.
Dag 87 26-07-08 St. Pierre - Fonteilles In de morgen bewolking in de middag zon. Hoogste punt 675 m &è km
We hebben heerlijk geslapen in onze chambre d hote en ook lekker ontbeten. De gastheer was erg gesteld op een praatje. We sliepen in een gebouw, wat vroeger een couvent, klooster, was geweest. Bert had telefonisch besproken en ook gevraagd naar de prijs. Die bleek 2 x zo hoog als hij dacht. Soms zit het tegen en soms zit het mee. We begonnen meteen met een pittige klim, waarbij ee koe ons de weg versperde door midden op het pad te gaan staan. Na de klim was het een stuk eenvoudiger, alleen het laatste stuk was flink pittig. In Estaing is Bert weer eens naar de kapper geweeest, dat was wel nodig. Onderweg alleen het stzel uit Parijs dat we iedere dag meerdere keren zien, tegengekomen.Het was rustig op de route. Velen gaan een week of 10 dagen. Maar de zo langzamerhand bekende gezichten hebben we niet meer gezien. In de chambre d hote hadden we weer dezelfde buren als 2 nachten geleden, Oostenrijkers. Samen met de gastheer gegeten, terwijl de gastvrouw in de keuken achter het fornuis bleef. Erg gezellig getafeld met een aperiatiefje en een theelikeurtje achteraf. We moesten alles opeten, want de restanten krijgen we morgen als ontbijt dreigde de gastheer.
Dag 86 25-07-08 St. Chely - ST. Pierre de Bessuejouls Bewolking en zon 30 gr. Hoogste punt 915 m. 31 km
De lucht zag er niet goed uit. In het westen was het erg bewolkt. Gelukkig trok de bewolking rond 11 uur op, maar het werd wel een warme benauwde dag. In het begin ging de route vooral omhoog, maar daarna lange tijd omlaag. We begonnen boven de 900 m en daalden rond de 350 m. Hier zijn de dalen diep, wat beteknt dat je ver daalt, maar ook veel omhoog moet. De mensen die in Le Puy zijn begonnen hebben het heel moeilijk. Het is te merken dat we al veel voor onze kiezen hebben gekregen en een bepaalde conditie hebben. Het is en blijft zwaar, maar we hebben meer uithoudingsvermogen. We slapen vannacht in een chambre d hotes. In het dorpje is geen mogelijkheid opm te eten. De gastheer brengt ons naar Espalion naar een restaurant en komt ons om 21.00 u weer ophalen. De afstand was toch weer langer dan aangegeven. Het zou 26 km zijn maar het werd 31 km. Vooral de laatste klim was zwaar.
Dag 85 24-07-08 Nasbinals - St. Chely-d Aubrac Zon 30 gr. Hoogste pûnt 1260 M. 17 km
Alweer een stralend mooie dag. Om 7 uur is het ontbijt eigenlijk een beetje te vroeg voor ons, want we willen eerst naar het toeristenbureau dat pas om 09.30 uur open gaat. We hebben gisteren nl de overnachtingen tot zondag kunnen regelen alleen de zaterdag niet. Bert begreep niet helemaal wat de mevrouw van het hotel zei. Na het ontbijt rustig de tas ingepakt, waarbij we wel het idee hadden, dat de gastvrouw ons wegkeek. In een een plaatselijk cafe nopg maar een koffie en een thee genomen en daarna op het bankje bij de kerk gewacht tot het toeristenbureau open ging. Zij heeft voor ons nogmaals naar het hotel in Colignac gebeld, wat inderdaad vol bleek te zijn. De mevrouw aan de lijn gaf nog 2 andere mogelijkheden door, 1 daarvan heeft ze gebeld en daar konden we terecht, zodat de zaterdag nu ook geregeld is. Dit houdt wel in dat we zondag meer moeten lopen. Veel meer wandelaars zaten met overnachtiongsproblemen. De tocht van vandaag was in het begin sterk stijgend, maar aan het eind sterk dalend. Onderweg veel burons gezien, een soort zomerhuisjes voor boeren. In St; Chely was een markt met producten uit de streek. Ook was er een muzikant en dat allemaal voor het hotel.
Abonneren op:
Posts (Atom)