Dag 105 t/m 109

Dag 109 Pomps - Maslacq, 17-08-08, Zon en bewolking, 19 km.
Gisteravond was er feest in de sporthal naast de gite. In bed hadden we daar niet veel last van, want de muziek stond niet hard, maar later in d enacht gingen ze de tafels en stoelen opruimen naar de zolder boven onze gite. Wat een herrie. Daarna weer goed geslapen. Gisteravond was er een prachtige zonsondergang, de verwachting van een mooie dag kwam vanmorgen nog niet uit. Vannacht had het geregend en toen we vanmorgen opstonden was het nog niet droog. Dat veranderde snel. Eenmaal op weg, was het droog en brak de bewolking. De zon kwam steeds beter door en uiteindelijk bleven er nog wat stapelwolkjes over. Bij een maisveld werden jachthonden het veld ingestuurd, omdat er wilde zwijnen in het veld zouden zijn. Wat gingen die honden tekeer. De etappe was nie tlang, daardoor konden we in Arthez-deè-Bearn uitgebreid koffie drinken, met gebak, dat we bij de bakker haalden. Martin en vrouw weer tegengekomen. Ik ben benieuwd naar zijn foto s want hij heeft er al heel wat van ons gemaakt. Het uitzicht op de PYreneeen was vandaag slecht, er hing veel bewolking, de PYreneeen waren bijna niet te zien. Vaqnnacht slapen we in een heel kleine gite, een torentje. Boven 6 bedden en beneden een keukentje. De douche en wc zijn buiten.

Dag 108 Arzacq - Pomps, 16-08-08, zon en bewolking, 22 gr. 22 km
Gisteren hadden sommige pelgrims, toen ze in Arzacq aankwamen de Pyreneeen in de verte gezien. Toen wij aankwamen regende het behoorlijk, daarom was er niets te zien. Maar vanmorgen kon je de Pyreneeen duidelijk in de verte zien, ondanks de bewolking die daar hing. Het eerste deel van de tocht was afwisselend en hadden we regelmatig goed uitzicht. Later werd het weer allemaal maisvelden en leek het of we tussen 2 muren in liepen. In Uzan uitgebreid de tijd genomen om te lunchen. De gite is niet al te schoon, wat d emeeste pelgrims deed besluiten in het gebouw erachter te gaan slapen wat er beter uitzag. Ik denk niet dat het veel verschil maakt, dus wij bleven in het hoofdgebouw. Het plaatselijke restaurant was dicht dus we hebben zelf gekookt.

Dag 107 Miramont - Arzacq-Arrazignet, 15-08-08, bewolkt, regen 15 gr. 17 km.
Het heeft vannacht heel hard geregend en de regen is door een kleine kier naar binnen gekomen. Bert z n broek die in de vensterbank lag was nat. We sliepen vannacht in de snurkkamer. Toen we gisteravond naar bed gingen lag er iemand zacht te snurken, maar het ging steeds harder. Bert die in het onderste bed lag ging eruit, want volgens ons was het d eCanadese man die snurkte. Maar het snurken hield niet op en het snurken werd steeds harder. Toen ben ik m n bed uitgeklommen en heb de Canadese vrouw wakker geschud en gevraagd of het wat zachter kon. Het was even stil, maar ik lag nog maar goed en wel in bed of het gesnurk begon weer en werd luider en even later begon een van de kamergenoten mee te doen. Volgens Bert lag ik gedurende de nach took te snurken en ik heb hem ook gehoord. Een heel snurkorkest; We hebben niet zo n lange etappe, dus we doen rustig aan. We vertrekken als een van d elaatsten. De beheerder heeft voor een lekker ontbijt gezorgd. Iedereen die weg gaat zet hij op de foto. Omdat het vannacht veel heeft geregend is de klei spiegelglad. Een moment van onachtzaamheid kan al fataal zijn. Op een holle weg gleed ik uit en kon me niet meer op tijd vastgrijpen aan een boom. Met een rugzak om kun je de val niet meer corrigeren. Ik kwam met een klap half op m n zij en bil terecht. Gelukkig niets gebroken, al zal het wel blauw worden. Omdat het dreigt te gaan regenen lopen we flink door, maar we redden het niet. De laatste 15 minuten moet toch de regenkleding weer aan. Het landschap waar we doorheen trekken is erg eentonig. Allemaal maisvelden en heel af en toe wat anders. Na ons geinstalleerd te hebben gaan we het plaatsje bekijken. Het is 15 augustus , een feestdag, daarom zijn s middags alle winkels dicht. Het plaatsje, met 2 grote pleinen ligt er wat verlaten bij. We eten bij de gite samen met geestelijk gehandicapten, die er ook wonen in een ander gebouw. De maaltijd is erg sober, rijst met een eendenpoot, wat een van de pelgrims de opmerking ontlokte: Na deze tocht ga ik vanzelf vliegen. HIj had de laatste dagen alleen maar eend en kip gegeten. Na afloop met Martin en z n vrouw nog een afzakkertje in he tplaatselijke cafe genomen.

Dag 106 Air sur lAdour - Miramont -Sensacq, 14-08-08, bewolkt 20 gr. 19,5 km.
Het weer ziet er niet goed uit. Er is regen voorspeld en daar lijkt het op. Het is fris , het lopen gaat lekker en door het koude weer schieten we goed op. We hoeven ook niet ver, want tot St. Pied de POrt hebben we alleen etappes van rond de 20 km. Terwijl we even rusten komt Anette met nog een Duitse vrouw langs. Dit zal voorlopig wel de laatste keer zijn, misschien zien we haar nog in St; Pied. Ook het Duitse paar en het Belgisch -Eongelse paar gaan vandaag een lange etappe lopen. Het laatste paar wil naar Santiago, maar de vrouw heeft nu al probmlemen met haar voet( lopen net 3 dagen), en ging in Air een paar running shoes kopen. Ik weet niet of dit lang goed gaat. Opvallend was de afgelopen dagen, dat er veel meer vrouwen dan mannen onderweg zijn, hoewel we vandaag wel een man alleen hebben zien lopen. IN de slaapzaal in Nogaro waren maar 2 mannen, de rest allemaal vrouwen. De Gite in Miramont is heel bijzonder. De beheerder en zijn Braziliaanse vriendin houden ervan de pelgrims te verwennen. Ze blijven koffie en thee serveren. Voor het diner hebben ze een uitgebreide maaltijd verzorgd, die ze zelf opdienden. Vissoep, brood, meloen, pizza, rijst salade kaas en wijn. Ze vragen daarvoor een vrijwillige bijdrage. De gite was eigenlijk al vol maar toch konden er nog 5 jongelui bij. De beheerder zorgde voor slaapgelegenheid in het naastliggende schoolgebouw en ging er nog op uit om meer eten in te slaan. Niemand kwam iets tekort. Tijdens alle drukte door de 5 laatkomers zag hij ook nog gelegenheid een gite voor ons voor dinsdag te regelen.

Dag 105 Nogaro - Air sur l Adour, 13-08-08, bewolkt 20 gr., 28 km
Ten opzicht van gisteren was het weer precies het tegenovergestelde, bewolkt en dreigende luchten, die in de middag opklaarde en het heerlijk was om in het zonnetje op het terras te zitten. De wijngaarden veranderen in steeds meer maisvelden. De route was niet moeilijk, wat omhoog en wat omlaag, maar wel lange rechte paden. Onderweg nog het Duitse echtpaar Martin en echtgenoot tegengekomen. In Air kwam de Duitse Anette nog langs, ze had de hele dag hard doorgelopen om ons voor te blijven. Waarschijnlijk zullen we bekende gezichten gaan missen, want onze etappes naar St Pied de Port zijn kort en hun etappes langer.