vrijdag 27 juni 2008
Nieuwe fotos
Er zijn weer nieuwe fotos te bewonderen. Wil je ze zien klik dan hier of hier of hier, maar in ieder geval niet hier
dag 55 t / 57
Dag 57 Accolay - Vezelay, 28 km, zonnig en warm
Het was een stralend mooie dag toen we opstonden. We hadden goed geslapen in de caravan en we wilden wat vroeger vertrekken. Het zou een flinke wandeling worden naar Vezelay. Om niet al te laat aan ta komen, hebben we een stukje, ook mooie route genomen. Zo n 6 km voor Vezelay zagen we de basiliek van Vezelay voor het eerst op de berg. Daarna nog wat klimmetjes en afdalingen en tenslotte de laatste afmattende klim naar boven naar de basiliek. Het zou een tour de France etappe kunnen zijn. Finish bergopwaarts. Het was weer een mooie tocht met afwisselend velden en bossen. Nog steeds is er geen graan geoogst. Het hotel opgezocht en gedouched en gerust? daarna Vezelay in. Rustig wat rondgekeken en in de kerk de mis bijgewoond. Evenals 15 jaar geleden heel indrukwekkend met de paters en zusters op het altaar. Daarna lekker gegeten
Dag 56 Auxerre - Accolay , 25 km, bewolkt en een beetje regen
Rugzakken weer ingepakt, altijd meer werk als we ergens 2 dagen blijven. Auxerre uit zien te komen. Dat lukte goed. Hoewel het dreigde te gaan regenen bleef het tot Irancy droog. Een korte bui en daarna weer droog. Prachtige wandeling gemaakt op de flanken van de bergen met hele mooie vergezichten van soms bijna 360 graden. Je kunt er wel foto s van maken maar het is nooit het geheel wat je ziet. Veel geklommen en gedaald en daardoor ook langer onderweg. Tot nu toe heeft Bert goed kunnen genieten van alle vogels, die te zien en te horen zijn. In het bos kunnen zij zich goed verstoppen, maar op de akkers is er veel te zien. Aangezien hij toch nog wel eens op mij moet wachten heeft hij alle tijd om ze te bekijken. Op sommige percelen is het graan overrijp, we zijn daarom benieuwd wanneer we voor de eerste keer zien, dat het graan geoogst wordt. Het kan nooit lang meer duren. Ook in de wijngaarden wordt volop gewerkt om de ranken de goede kant op te leiden. Onze overnachtingsplaats is op een camping in een caravan. Dat geeft een beetje vakantiegevoel. De buurman, een belg, heeft er bij de campingbaas voor gezorgd, dat we ook nog een paar stoelen kregen om op te zitten.
Dag 55 Auxerre rustdag, benauwd, regenbuitje, zon
Vannacht heeft het langdurig geonweerd en geregend, maar toen we wakker werden was het droog. Heerlijk uitgeslapen en niet opgestaan voor 9 uur. Daarna op ons gemak ontbeten en de boel opgeruimd. Gisteren hadden we al bij het Tourist office de rondwandeling : In de voetsporen van Cadet Rousset gekregen. We hebben de route gelopen en zijn veel te weten gekomen over de geschiedenis van Auxerre Mooie stukjes van de stad gezien en op ons gemak door Auxerre gekuierd. Rond het middaguur begon het te spetteren en toen we na de lunch weer verder gingen was het droog. De foto s op cd laten zetten en onze website bijgewerkt. Nadat we al onze plannen hadden uitgevoerd was het tijd voor een terrasje en daarna uit eten.
Het was een stralend mooie dag toen we opstonden. We hadden goed geslapen in de caravan en we wilden wat vroeger vertrekken. Het zou een flinke wandeling worden naar Vezelay. Om niet al te laat aan ta komen, hebben we een stukje, ook mooie route genomen. Zo n 6 km voor Vezelay zagen we de basiliek van Vezelay voor het eerst op de berg. Daarna nog wat klimmetjes en afdalingen en tenslotte de laatste afmattende klim naar boven naar de basiliek. Het zou een tour de France etappe kunnen zijn. Finish bergopwaarts. Het was weer een mooie tocht met afwisselend velden en bossen. Nog steeds is er geen graan geoogst. Het hotel opgezocht en gedouched en gerust? daarna Vezelay in. Rustig wat rondgekeken en in de kerk de mis bijgewoond. Evenals 15 jaar geleden heel indrukwekkend met de paters en zusters op het altaar. Daarna lekker gegeten
Dag 56 Auxerre - Accolay , 25 km, bewolkt en een beetje regen
Rugzakken weer ingepakt, altijd meer werk als we ergens 2 dagen blijven. Auxerre uit zien te komen. Dat lukte goed. Hoewel het dreigde te gaan regenen bleef het tot Irancy droog. Een korte bui en daarna weer droog. Prachtige wandeling gemaakt op de flanken van de bergen met hele mooie vergezichten van soms bijna 360 graden. Je kunt er wel foto s van maken maar het is nooit het geheel wat je ziet. Veel geklommen en gedaald en daardoor ook langer onderweg. Tot nu toe heeft Bert goed kunnen genieten van alle vogels, die te zien en te horen zijn. In het bos kunnen zij zich goed verstoppen, maar op de akkers is er veel te zien. Aangezien hij toch nog wel eens op mij moet wachten heeft hij alle tijd om ze te bekijken. Op sommige percelen is het graan overrijp, we zijn daarom benieuwd wanneer we voor de eerste keer zien, dat het graan geoogst wordt. Het kan nooit lang meer duren. Ook in de wijngaarden wordt volop gewerkt om de ranken de goede kant op te leiden. Onze overnachtingsplaats is op een camping in een caravan. Dat geeft een beetje vakantiegevoel. De buurman, een belg, heeft er bij de campingbaas voor gezorgd, dat we ook nog een paar stoelen kregen om op te zitten.
Dag 55 Auxerre rustdag, benauwd, regenbuitje, zon
Vannacht heeft het langdurig geonweerd en geregend, maar toen we wakker werden was het droog. Heerlijk uitgeslapen en niet opgestaan voor 9 uur. Daarna op ons gemak ontbeten en de boel opgeruimd. Gisteren hadden we al bij het Tourist office de rondwandeling : In de voetsporen van Cadet Rousset gekregen. We hebben de route gelopen en zijn veel te weten gekomen over de geschiedenis van Auxerre Mooie stukjes van de stad gezien en op ons gemak door Auxerre gekuierd. Rond het middaguur begon het te spetteren en toen we na de lunch weer verder gingen was het droog. De foto s op cd laten zetten en onze website bijgewerkt. Nadat we al onze plannen hadden uitgevoerd was het tijd voor een terrasje en daarna uit eten.
dinsdag 24 juni 2008
dag 44 t/m 54
dag 54 Chablis - Auxerre 28 km bewolkt en s middags wat regen
Om 9 uur waren we, na een prima ontbijt, op weg, omdat we niet te laat wilden aankomen. We moesten nog een overnachtingsadres zoeken. Onderweg in Milly en Beine waren evenals in Chablis heel veel caves, waar je chablis kan proeven en kopen. We hebben het maar niet geprobeerd, want anders kwamen we nooit in Auxerre aan. Na enkele stevige klimmetjes door de wijngaarden kwamen we in Auxerre aan. Het Maison des Randonnees lag gelukkig in het centrum, dus een prima plek om te overnachten. We moesten alleen tot 4 uur wachten voordat er iemand in het acceuil aanwezig was. We slapen vannacht in een stapelbed, weer eens wat anders voor de verandering; s Avonds kwamen we Karel nog tegen, die ook hier overnacht.
dag 53 Tonnerre - Chablis 19 km bewolkt, benauwd, regen en zon
De nacht was warm en plakkerig en zo begon ook deze dag. Binnen een half uur waren we volledig bedekt met regenklding, daarna hield het op met regenen maar het bleef dreigend. Rond half 4, na Bert zijn middagslaapje kwamen we in Cablis aan. Van de gites d etappes was niemand te bereiken een hotel was op zondag gesloten, dus al zwervend door Chablis hadden we nog geen overnachtingsadres. Het touristenbureau belde naar een chambre d hotes, waar wel plek was. Deze waren we op de heenweg al tegen gekomen, maar bleek toch verder weg te liggen dan we dachten; Met de tong op onze schoenen kwamen we aan. Het huiis was van een Engels echtpaar en we werden hartelijk ontvangen. s Avonds tijdens het eten de chabliswijn geproefd.
dag 52 Etourvy - Tonnerre 25 km zonnig
De lucht is stralend blauw en het beloofd een warme dag te worden; De wandeling verloopt goed met af en toe wat pittige klimmetjes, maar het meeste last hebben we van de vliegen. Zij vinden onze bezwete lijven wel interessant. Bij Epineuil lopen we nog even verkeerd, maar we hebben de route toch weer snel te pakken. Tussen Epineuil en Tonnerre moesten we een brug over; Deze was echter afgesloten ook voor voetgangers, omdat een aantal balken doorgerot waren. Dat zou betekenen dat we weer een heel stuk terug meosten en daar hadden we geen zin in. Daarom zijn we toch maar over de afzetting geklommen en de brug overgestoken. Het ging allemaal goed. In Tonnerre eerst inkopen gedaan, vooral water, want we zaten helemaal zonder en daarna naar het toeristenbureau. Het adres snel gevonden en na een opfrissing Tonnerre in;: Het was de dag van de fete de la musique, een soort nationale feestdag. Na wat gegeten te hebben is Bert in een cafe achter de tv gaan zitten(Nederland - Rusland) en ben ik de verschillende podia langs gegaan. De wedstrijd werd nog verlengd, waardoor we vrij laat thuis kwamen. Dit werd niet zo gewaardeerd door de gastvrouw, vooral omdat onze kamer op slot zat. Ze had ons willen verrassen met water en chocolaatjes. Tonnerre heeft een lange geschiedenis met pelgrims. Het heeft een enorm gebouw, maison de dieu, waar vroeger de pelgrims opgevangen werden.
dag 51 Bagneux-la-Fosse - Etourvy 23,5 km zon en bewolking
Om 8 uur mochten we de keuken niet meer gebruiken, omdat er eten gekookt moest worden voor de schoolkinderen, 64 kinderen. Voor die tijd gezorgd, dat we ontbeten hadden en daarna douchen en inpakken. Gisteren hadden we 2 broden gekocht en dachten daar genoeg aan te hebben tot de lunch. Dan zouden we in een plaatsje met een winkeltje komen volgens het boekje. Maar vanaf Reims komen we al door zoveel dode plaatsjes waar geen winkel meer te vinden is, zo ook vandaag. De winkel was al ter ziele. Gelukkig kwam in het daarop volgende plaatsje de bakker met zijn auto langs. Toen Bert gisteren belde naar het overnachtingsadres van vandaag, heeft hij ook gevraagd of we iets te eten konden krijgen, want ook in Etourvy was geen winkel of restaurant. De man aan de lijn heeft het aan de president gevraagd en het kon. Een 4 gangen diner en een slaapplaats in ee n kasteel. Verder geen gasten. Dus zitten we s avonds als kasteeelheer en -vrouw te genieten van het mooie weer. Een prima overnachtingsadres. Afwisselende wandeling door velden en bossen, niet erg modderig maar wel wat steile klimmetjes; Tot nu toe zagen we iedere dag wel een ree door de velden springen en vandaag op het eind van de dag ook nog een.
dag 50 Bar-sur-Seine - Bagneux-la-Fosse 26 km zonnig
De tocht begon met een flinke klim naar het uurwerk van Bar-sur-Seine. Daarna veel door de bossen gewandeld, dus de lange broek maar aangehouden. Langs akkers en wijngaarden, heerlijk wandelweer. De koeien begroeten je iedere keer als je langs komt. Sommigen zijn zoals Roos zou zeggen stuiterfris. We wisten van te voren, dat we in een gites d etappe terecht zouden komen en dat er geen winkels waren. In Bagneux-la-Fosse vonden we snel de gites d etappe, omdat we het sleuteladres snel vonden. De gites d etappe was bj het gemeenschapshuis. De keuken konden we gebruiken om te koken en boven konden we slapen. Een heel keurig, prima onderkomen. Er was ook nog een andere pelgrim, Karel? een Nederlander die in Bonn woont. Hij loopt de tocht in delen. We hebben samen gegeten en gedronken en ook de Boeuf Bourgignon opgemaakt, die over was van het eten van s middags van de kinderen, die van school overbleven. s Avonds lekker buiten kunnen zitten.
dag 49 Amance - Bar-sur-Seine 38 km zonnig en uit de wind warm
We hebben ons gewapend tegen de muggen, pijpen aan de broek en jack aan. Dat allemaal op een stralend mooie zomerdag. We hebben14 km door de bossen voor de boeg en je kan al die tijd niet bliven wapperen met pet en routeboekje om de muggen van het lijf te houden. Het was een erg mooie zomerdag, maar met 2 kale boterhammen en een lange etappe voor de boeg wordt het toch wel spannend of we op tijd wat eten zouden vinden. Na 14 km zou er een rstaurant moeten zijn, maar het boekje is van 2005 en de dorpjes worden steeds stiller, alleen de honden blijven waakzaam. Maar wat schets onze verbazing in Villeneuve-au-chene, waar een restaurant moet zijn (natuurlijk gesloten) was een bakkertje. Een jongetje reed op zijn fiets voor ons uit om de weg te wijzen, anders hadden we de bakker waarschijnlijk niet gevonden. (een gewoon huis, waarvan 1 kamer als winkeltje was ingericht). Het brood smaakte als een gebakje. De tocht was lang en toen we in Bar-sur-Seine aankwamen eerst maar een terrasje opgezocht, vooral ook omdat het hotel pas om 18.00 uur openging en onze dorst gelest.
dag 48 Precy-saint-Martin - Amance 26 km Zonnig 1000 KM gepasseerd
De plaatsjes die we deze dagen passeren zijn slapende plaatsjes. Je ziet er geen mens, er is geen bakker, slager of supermarkt, helemaal niets. Dat is ons deze dag ook opgebroken. Toen Bert gisteren belde voor een overnachting in Amance zei de vrouw aan de telefoon, dat er een restaurant was. Aangezien we nog wat brood en soep hadden hebben we verder geen inkopen gedaan. In Amance bleek dat de pizzaria deze dag gesloten was, geen eten dus. In de plaatselijke bar wat pinda s chocola en wijn gekocht en soep met brood gegeten. Morgen dus een echt probleem, want we hebben voor het ontbijt nog 4 stukjes brood, maar de eerstvolgende winkel bereiken we pas aan het eind van de dag. Na &' km is er wel een restaurant, maar is het afwachten of die open is. Verder lekker gewandeld, alleen was het in de vochtige bossen een gevecht tegen de muggen, een visueuze circel. Hoe harder we liepen hoe meer we zweten, hoe meer muggen er kwamen. Morgen weer bossen, dan zullen we de lange broek en het jack maar aantrekken. Overnachting in een gite d etappe met een open haard: eigen huisje met 10 bedden, voor ons alleen.
dag 47 Chavanges - Precy-saint-Martin 26 km Zonnig, lekker wandelweer
In Reims hadden we al gemerkt dat op zondag veel restaurants dicht waren. We hadden niet veel te eten bij ons. In de kast van ons onderkomen stond wat macaroni. Ik had nog wat cup-a-soupe bij me , dus macaroni met soep gemaakt of wel macaronisoep. Het was koud in de refuge , dus de kachel hoog gezet; Vandaag prima wandelpaden en lekker gelopen. In de chambre d hotes eerst gewassen, want dat kon gisteren niet, lekker gerust tot het eten; We wisten niet of we in onze chambre d hotes konden eten, dus onderweg in een dorpje gevraagd of er een boulangerie was. De man schudde mistroostig zijn hoofd. Er was er een 10 km verderop. Of we geen brood hadden. Nee althans niet voor vanavond. De man riep zijn vrouw erbij en we kregen een half brood mee. Maar gelukkig konden we in de chambre d hotes een warme maaltijd krijgen. Het brood bewaren we maar tot morgen. De tocht liep tussen de graanakkers door. Daar was het nog wel eens zoeken op het kaartej, want als er geen bomen in de buurt waren, stonden er geen merktekens.
dag 46 Saint Remy en Bouzemont - Chavanges 26 km Regen s middags droog
Het regende toen we s morgens wakker werden en het zag er niet naar uit dat het droog zou worden. Vandaar meteen maar alle regenkleding aan, poncho camaches, vuilniszakken om de broekspijpen en dan op weg. Het regende niet hard, maar het bleef doormiezeren. Het wereldje wordt dan wel klein met de capuchon op je hoofd. In Outines zaten we onder het afdak van de kerk (vakwerkkerk) te eten toen opeens Manfried aan kwam lopen. De Duitser die het in Signy l Abbaye al gauw voor gezien hield toen hij in een sporthal moest slapen. Hij vertelde dat hij die dag nog 10 km was doorgelopen en daar een prima onderkomen had gevonden. Hij had nu een rustdag in Outines, maar was een beetje depri vanwege het weer en omdat er niets te doen was in het dorpje. We zullen hem voor Vezelay nog wel een keertje zien, want er zit maar 10 km verschil tussen ons beider planning. Onderweg weer reeen gezien in de korenvelden en na Outines vreselijk gezocht naar de weg. Het onkruid kwam tot borsthoogte, dus het pad zag je niet. Het was ook allemaal nat. We hebben een stuk omgelopen om weer op het pad te komen en moesten door een bossage met veel kreupelhout. Ik bleef haken en tuimelde voorover. Gelukkig geen verwondingen. We overnachten in het gemeenschapshuis van de kerk.
dag 45 Vitry le Francois - Saint Remy en Bouzemont wisselend bewolkt en een beetje regen.
Overal dreigende luchten, maar gelukkig bleef het tot de middag droog. Toen het flink begon te regenen waren we net in een plaats en zijn we daar een bar ingedoken. Daarna flink doorgestapt en uiteindelijk kwamen we redelijk droog aan. De Franse paden zijn toch wel apart. In het begin lijken het prima paden, maar de rest is vaak prut. Zo ook vandaag weer. De chambre d hotes waar we geresveerd hadden hadden verschillende kamers. 4 Waren er die avond bezet. De gastvrouw was een behoorlijk gezette vrouw, die heel moeilijk liep. Het duurde lang voordat ze de trap op was om ons de kamer te wijzen. Het was tevens een table d hotes. s Avonds zaten we aan tafel met een Frans en Belgisch echtpaar en 2 motorrijders uit Engeland. Geen pelgrims. Het was reuze gezellig, maar we moesten wel lang op het eten wachten. Terwijl wij aan tafel zaten en de wijn rijkelijk vloeide, moest de gastvrouw de tafel nog dekken. Ondertussen praatte ze honderd uit over haar demente moeder en barstte ze nog in huilen uit. Ze kon voortreffelijk koken. Na 2 grote tartes de fromages (we dachten, dat dat het hele eten was) kwam er nog een grote schotel vol aardappelen, vlles en groente en tenslotte nog kaas toe. De maaltijd duurde tot s avonds laat, maar het was heel gezellig.
Dag 44 Chaussee-sur-Marne - Vitry le Francois 25 km koud en dreigend
Iedere dag is er wel iets bijzonders. Het kan zijn door de natuur, ontmoetingen, gebeurtenissen. Voor vandaag zal ik niet genoeg hebben aan 1 blz in mijn dagboek. De wandeling verliep goed, prima wandelpaden alleen tegen het eind weer een paar kilometer waar de grond aan je schoenen bleef plakken. Dat is zwaar lopen, vooral berg op. De hel weg dreigende wolken maar het bleef droog. In Vitry le Francois zijn we eerst naar het office de tourisme gegaan om een plattegrond te halen en de weg naar ons overnachtingsadres te zoeken. Toen we het over een chambre d hotes hadden wisten ze meteen welke, waarschijnlijk was er maar 1. Ook gevraagd naar een cyber-cafe, dat vonden ze te ver lopen en dus mochten we bij hen op de computer de website bewerken en de e-mail checken. Reuze aardig. Daarna naar ons overnachtingsadres, dat bleek, het was in een klooster. Door een non werd ons de kamer gewezen, de sleutel overhandigd, de gang van zaken uitgelegd en daarna hebben we ze niet meer gezien. Toen we bezig waren ons te installeren kwam er een pelgrim uit Polen buurten. Hij had gehoord, dat er andere pelgrims aangekomen waren. Hij zat duidelijk om een praatje verlegen. Een hele tijd met hem gekletst, hij had al 1600 km afgelegd en hoopte binnen 2 of 3 maanden aan te komen. Voor het eten nog even in de zon op een terrasje gezeten, een brasserie opgezocht, waar ook naar voetballen gekeken kon worden. Er waren nog meer Nederlanders in de zaak, die van boot of camping kwamen. Het zocht elkaar allemaal op en het werd een gezellige boel samen met de Fransen. Bij doelpunten werd de wederzijdse bewondering geuit. Na afloop natuurlijk nog even napraten over de wedstrijd. Terug bij het klooster werkte de sleutel niet en stonden we een hele tijd te prutsen om de deur open te krijgen. De non had wel gezegd, dat het lastig was, maar zo lastig. Daar stonden we dan s avonds om 11.45 uur. Aanbellen dan maar, maar de nonnen hoorden ons niet. Pas na meerdere keren bellen kwam de Poolse jongen ons binnenlaten. We hoefden gelukkig niet op straat te slapen. Bak van de dag: Tijdens de wedstrijd belde Mark, dat de foto s op de site geplaatst waren. Tijdens het gesprek viel het tweede doelpunt van Nederland. Ik zei tegen Mark dat Roos dat via sms wel aan mij door zou geven, dat had ze bij 1-0 ook al gedaan, maar nu gebeurde het niet. Ik voelde in mijn zak en schrok. Ik zei tegen Mark dat ik mijn telefoon kwijt was, waarna hij zei: Mam, die heb je aan je oor. Lekker slim van mij, maar wel lachen.
Om 9 uur waren we, na een prima ontbijt, op weg, omdat we niet te laat wilden aankomen. We moesten nog een overnachtingsadres zoeken. Onderweg in Milly en Beine waren evenals in Chablis heel veel caves, waar je chablis kan proeven en kopen. We hebben het maar niet geprobeerd, want anders kwamen we nooit in Auxerre aan. Na enkele stevige klimmetjes door de wijngaarden kwamen we in Auxerre aan. Het Maison des Randonnees lag gelukkig in het centrum, dus een prima plek om te overnachten. We moesten alleen tot 4 uur wachten voordat er iemand in het acceuil aanwezig was. We slapen vannacht in een stapelbed, weer eens wat anders voor de verandering; s Avonds kwamen we Karel nog tegen, die ook hier overnacht.
dag 53 Tonnerre - Chablis 19 km bewolkt, benauwd, regen en zon
De nacht was warm en plakkerig en zo begon ook deze dag. Binnen een half uur waren we volledig bedekt met regenklding, daarna hield het op met regenen maar het bleef dreigend. Rond half 4, na Bert zijn middagslaapje kwamen we in Cablis aan. Van de gites d etappes was niemand te bereiken een hotel was op zondag gesloten, dus al zwervend door Chablis hadden we nog geen overnachtingsadres. Het touristenbureau belde naar een chambre d hotes, waar wel plek was. Deze waren we op de heenweg al tegen gekomen, maar bleek toch verder weg te liggen dan we dachten; Met de tong op onze schoenen kwamen we aan. Het huiis was van een Engels echtpaar en we werden hartelijk ontvangen. s Avonds tijdens het eten de chabliswijn geproefd.
dag 52 Etourvy - Tonnerre 25 km zonnig
De lucht is stralend blauw en het beloofd een warme dag te worden; De wandeling verloopt goed met af en toe wat pittige klimmetjes, maar het meeste last hebben we van de vliegen. Zij vinden onze bezwete lijven wel interessant. Bij Epineuil lopen we nog even verkeerd, maar we hebben de route toch weer snel te pakken. Tussen Epineuil en Tonnerre moesten we een brug over; Deze was echter afgesloten ook voor voetgangers, omdat een aantal balken doorgerot waren. Dat zou betekenen dat we weer een heel stuk terug meosten en daar hadden we geen zin in. Daarom zijn we toch maar over de afzetting geklommen en de brug overgestoken. Het ging allemaal goed. In Tonnerre eerst inkopen gedaan, vooral water, want we zaten helemaal zonder en daarna naar het toeristenbureau. Het adres snel gevonden en na een opfrissing Tonnerre in;: Het was de dag van de fete de la musique, een soort nationale feestdag. Na wat gegeten te hebben is Bert in een cafe achter de tv gaan zitten(Nederland - Rusland) en ben ik de verschillende podia langs gegaan. De wedstrijd werd nog verlengd, waardoor we vrij laat thuis kwamen. Dit werd niet zo gewaardeerd door de gastvrouw, vooral omdat onze kamer op slot zat. Ze had ons willen verrassen met water en chocolaatjes. Tonnerre heeft een lange geschiedenis met pelgrims. Het heeft een enorm gebouw, maison de dieu, waar vroeger de pelgrims opgevangen werden.
dag 51 Bagneux-la-Fosse - Etourvy 23,5 km zon en bewolking
Om 8 uur mochten we de keuken niet meer gebruiken, omdat er eten gekookt moest worden voor de schoolkinderen, 64 kinderen. Voor die tijd gezorgd, dat we ontbeten hadden en daarna douchen en inpakken. Gisteren hadden we 2 broden gekocht en dachten daar genoeg aan te hebben tot de lunch. Dan zouden we in een plaatsje met een winkeltje komen volgens het boekje. Maar vanaf Reims komen we al door zoveel dode plaatsjes waar geen winkel meer te vinden is, zo ook vandaag. De winkel was al ter ziele. Gelukkig kwam in het daarop volgende plaatsje de bakker met zijn auto langs. Toen Bert gisteren belde naar het overnachtingsadres van vandaag, heeft hij ook gevraagd of we iets te eten konden krijgen, want ook in Etourvy was geen winkel of restaurant. De man aan de lijn heeft het aan de president gevraagd en het kon. Een 4 gangen diner en een slaapplaats in ee n kasteel. Verder geen gasten. Dus zitten we s avonds als kasteeelheer en -vrouw te genieten van het mooie weer. Een prima overnachtingsadres. Afwisselende wandeling door velden en bossen, niet erg modderig maar wel wat steile klimmetjes; Tot nu toe zagen we iedere dag wel een ree door de velden springen en vandaag op het eind van de dag ook nog een.
dag 50 Bar-sur-Seine - Bagneux-la-Fosse 26 km zonnig
De tocht begon met een flinke klim naar het uurwerk van Bar-sur-Seine. Daarna veel door de bossen gewandeld, dus de lange broek maar aangehouden. Langs akkers en wijngaarden, heerlijk wandelweer. De koeien begroeten je iedere keer als je langs komt. Sommigen zijn zoals Roos zou zeggen stuiterfris. We wisten van te voren, dat we in een gites d etappe terecht zouden komen en dat er geen winkels waren. In Bagneux-la-Fosse vonden we snel de gites d etappe, omdat we het sleuteladres snel vonden. De gites d etappe was bj het gemeenschapshuis. De keuken konden we gebruiken om te koken en boven konden we slapen. Een heel keurig, prima onderkomen. Er was ook nog een andere pelgrim, Karel? een Nederlander die in Bonn woont. Hij loopt de tocht in delen. We hebben samen gegeten en gedronken en ook de Boeuf Bourgignon opgemaakt, die over was van het eten van s middags van de kinderen, die van school overbleven. s Avonds lekker buiten kunnen zitten.
dag 49 Amance - Bar-sur-Seine 38 km zonnig en uit de wind warm
We hebben ons gewapend tegen de muggen, pijpen aan de broek en jack aan. Dat allemaal op een stralend mooie zomerdag. We hebben14 km door de bossen voor de boeg en je kan al die tijd niet bliven wapperen met pet en routeboekje om de muggen van het lijf te houden. Het was een erg mooie zomerdag, maar met 2 kale boterhammen en een lange etappe voor de boeg wordt het toch wel spannend of we op tijd wat eten zouden vinden. Na 14 km zou er een rstaurant moeten zijn, maar het boekje is van 2005 en de dorpjes worden steeds stiller, alleen de honden blijven waakzaam. Maar wat schets onze verbazing in Villeneuve-au-chene, waar een restaurant moet zijn (natuurlijk gesloten) was een bakkertje. Een jongetje reed op zijn fiets voor ons uit om de weg te wijzen, anders hadden we de bakker waarschijnlijk niet gevonden. (een gewoon huis, waarvan 1 kamer als winkeltje was ingericht). Het brood smaakte als een gebakje. De tocht was lang en toen we in Bar-sur-Seine aankwamen eerst maar een terrasje opgezocht, vooral ook omdat het hotel pas om 18.00 uur openging en onze dorst gelest.
dag 48 Precy-saint-Martin - Amance 26 km Zonnig 1000 KM gepasseerd
De plaatsjes die we deze dagen passeren zijn slapende plaatsjes. Je ziet er geen mens, er is geen bakker, slager of supermarkt, helemaal niets. Dat is ons deze dag ook opgebroken. Toen Bert gisteren belde voor een overnachting in Amance zei de vrouw aan de telefoon, dat er een restaurant was. Aangezien we nog wat brood en soep hadden hebben we verder geen inkopen gedaan. In Amance bleek dat de pizzaria deze dag gesloten was, geen eten dus. In de plaatselijke bar wat pinda s chocola en wijn gekocht en soep met brood gegeten. Morgen dus een echt probleem, want we hebben voor het ontbijt nog 4 stukjes brood, maar de eerstvolgende winkel bereiken we pas aan het eind van de dag. Na &' km is er wel een restaurant, maar is het afwachten of die open is. Verder lekker gewandeld, alleen was het in de vochtige bossen een gevecht tegen de muggen, een visueuze circel. Hoe harder we liepen hoe meer we zweten, hoe meer muggen er kwamen. Morgen weer bossen, dan zullen we de lange broek en het jack maar aantrekken. Overnachting in een gite d etappe met een open haard: eigen huisje met 10 bedden, voor ons alleen.
dag 47 Chavanges - Precy-saint-Martin 26 km Zonnig, lekker wandelweer
In Reims hadden we al gemerkt dat op zondag veel restaurants dicht waren. We hadden niet veel te eten bij ons. In de kast van ons onderkomen stond wat macaroni. Ik had nog wat cup-a-soupe bij me , dus macaroni met soep gemaakt of wel macaronisoep. Het was koud in de refuge , dus de kachel hoog gezet; Vandaag prima wandelpaden en lekker gelopen. In de chambre d hotes eerst gewassen, want dat kon gisteren niet, lekker gerust tot het eten; We wisten niet of we in onze chambre d hotes konden eten, dus onderweg in een dorpje gevraagd of er een boulangerie was. De man schudde mistroostig zijn hoofd. Er was er een 10 km verderop. Of we geen brood hadden. Nee althans niet voor vanavond. De man riep zijn vrouw erbij en we kregen een half brood mee. Maar gelukkig konden we in de chambre d hotes een warme maaltijd krijgen. Het brood bewaren we maar tot morgen. De tocht liep tussen de graanakkers door. Daar was het nog wel eens zoeken op het kaartej, want als er geen bomen in de buurt waren, stonden er geen merktekens.
dag 46 Saint Remy en Bouzemont - Chavanges 26 km Regen s middags droog
Het regende toen we s morgens wakker werden en het zag er niet naar uit dat het droog zou worden. Vandaar meteen maar alle regenkleding aan, poncho camaches, vuilniszakken om de broekspijpen en dan op weg. Het regende niet hard, maar het bleef doormiezeren. Het wereldje wordt dan wel klein met de capuchon op je hoofd. In Outines zaten we onder het afdak van de kerk (vakwerkkerk) te eten toen opeens Manfried aan kwam lopen. De Duitser die het in Signy l Abbaye al gauw voor gezien hield toen hij in een sporthal moest slapen. Hij vertelde dat hij die dag nog 10 km was doorgelopen en daar een prima onderkomen had gevonden. Hij had nu een rustdag in Outines, maar was een beetje depri vanwege het weer en omdat er niets te doen was in het dorpje. We zullen hem voor Vezelay nog wel een keertje zien, want er zit maar 10 km verschil tussen ons beider planning. Onderweg weer reeen gezien in de korenvelden en na Outines vreselijk gezocht naar de weg. Het onkruid kwam tot borsthoogte, dus het pad zag je niet. Het was ook allemaal nat. We hebben een stuk omgelopen om weer op het pad te komen en moesten door een bossage met veel kreupelhout. Ik bleef haken en tuimelde voorover. Gelukkig geen verwondingen. We overnachten in het gemeenschapshuis van de kerk.
dag 45 Vitry le Francois - Saint Remy en Bouzemont wisselend bewolkt en een beetje regen.
Overal dreigende luchten, maar gelukkig bleef het tot de middag droog. Toen het flink begon te regenen waren we net in een plaats en zijn we daar een bar ingedoken. Daarna flink doorgestapt en uiteindelijk kwamen we redelijk droog aan. De Franse paden zijn toch wel apart. In het begin lijken het prima paden, maar de rest is vaak prut. Zo ook vandaag weer. De chambre d hotes waar we geresveerd hadden hadden verschillende kamers. 4 Waren er die avond bezet. De gastvrouw was een behoorlijk gezette vrouw, die heel moeilijk liep. Het duurde lang voordat ze de trap op was om ons de kamer te wijzen. Het was tevens een table d hotes. s Avonds zaten we aan tafel met een Frans en Belgisch echtpaar en 2 motorrijders uit Engeland. Geen pelgrims. Het was reuze gezellig, maar we moesten wel lang op het eten wachten. Terwijl wij aan tafel zaten en de wijn rijkelijk vloeide, moest de gastvrouw de tafel nog dekken. Ondertussen praatte ze honderd uit over haar demente moeder en barstte ze nog in huilen uit. Ze kon voortreffelijk koken. Na 2 grote tartes de fromages (we dachten, dat dat het hele eten was) kwam er nog een grote schotel vol aardappelen, vlles en groente en tenslotte nog kaas toe. De maaltijd duurde tot s avonds laat, maar het was heel gezellig.
Dag 44 Chaussee-sur-Marne - Vitry le Francois 25 km koud en dreigend
Iedere dag is er wel iets bijzonders. Het kan zijn door de natuur, ontmoetingen, gebeurtenissen. Voor vandaag zal ik niet genoeg hebben aan 1 blz in mijn dagboek. De wandeling verliep goed, prima wandelpaden alleen tegen het eind weer een paar kilometer waar de grond aan je schoenen bleef plakken. Dat is zwaar lopen, vooral berg op. De hel weg dreigende wolken maar het bleef droog. In Vitry le Francois zijn we eerst naar het office de tourisme gegaan om een plattegrond te halen en de weg naar ons overnachtingsadres te zoeken. Toen we het over een chambre d hotes hadden wisten ze meteen welke, waarschijnlijk was er maar 1. Ook gevraagd naar een cyber-cafe, dat vonden ze te ver lopen en dus mochten we bij hen op de computer de website bewerken en de e-mail checken. Reuze aardig. Daarna naar ons overnachtingsadres, dat bleek, het was in een klooster. Door een non werd ons de kamer gewezen, de sleutel overhandigd, de gang van zaken uitgelegd en daarna hebben we ze niet meer gezien. Toen we bezig waren ons te installeren kwam er een pelgrim uit Polen buurten. Hij had gehoord, dat er andere pelgrims aangekomen waren. Hij zat duidelijk om een praatje verlegen. Een hele tijd met hem gekletst, hij had al 1600 km afgelegd en hoopte binnen 2 of 3 maanden aan te komen. Voor het eten nog even in de zon op een terrasje gezeten, een brasserie opgezocht, waar ook naar voetballen gekeken kon worden. Er waren nog meer Nederlanders in de zaak, die van boot of camping kwamen. Het zocht elkaar allemaal op en het werd een gezellige boel samen met de Fransen. Bij doelpunten werd de wederzijdse bewondering geuit. Na afloop natuurlijk nog even napraten over de wedstrijd. Terug bij het klooster werkte de sleutel niet en stonden we een hele tijd te prutsen om de deur open te krijgen. De non had wel gezegd, dat het lastig was, maar zo lastig. Daar stonden we dan s avonds om 11.45 uur. Aanbellen dan maar, maar de nonnen hoorden ons niet. Pas na meerdere keren bellen kwam de Poolse jongen ons binnenlaten. We hoefden gelukkig niet op straat te slapen. Bak van de dag: Tijdens de wedstrijd belde Mark, dat de foto s op de site geplaatst waren. Tijdens het gesprek viel het tweede doelpunt van Nederland. Ik zei tegen Mark dat Roos dat via sms wel aan mij door zou geven, dat had ze bij 1-0 ook al gedaan, maar nu gebeurde het niet. Ik voelde in mijn zak en schrok. Ik zei tegen Mark dat ik mijn telefoon kwijt was, waarna hij zei: Mam, die heb je aan je oor. Lekker slim van mij, maar wel lachen.
vrijdag 13 juni 2008
dag 39 tot 43
Dag 43 26 km Chalons en Champagne - Chaussee sur Marne, s morgens zonnig, s middags regen
De dag begon zonnig, hoewel de gastheer zei dat er regen zou komen. Toen we vertrokken nam de bewolking al toe en rond 12 uur begon het te spetteren. s Middags nam de frequentie toe en toen we de brug bij Chaussee sur Marne opliepen gingen de sluizen boven open. Het hoosde en we hoefden alleen maar het hotel te zoeken. Als verzopen katten kwamen we aan. De tocht zelf liep langs de Marne en het parallelkanaal, weinig afwisseling, maar wel kilometers natuur om je heen. Vooral flink doorstappen, als je donkere wolken ziet komen. Van rusten kwam niet veel, want zo gauw je stil stond gingen de muggen massaal in de aanval. Daardoor hebben we lang aan een stuk doorgelopen. Het hotel was eenvoudig, maar prima. Ook in het bijbehorende restaurant was de bediening vriendelijker dan gisteravond. Bert bestelde iets wat hij niet kende. De vrouw vroeg of hij wel wist wat hij besteld had. Ze raadde het hem af. Later kwam ze het laten zien toen een andere gast het opgediend kreeg.
Dag 42 26 km Ambonnay-Chalons en Champagne Bewolkt en koeler
Met een nog onbewolkte hemel vertrokken we richting Chalons en Champagne. regelmatig wordt er getoeterd door automobilisten die ons achterop komen. Ze zien waarschijnlijk de schelp. Of we worden aangesproken, zo ook vandaag weer. Een vrouw, die ons al gepasseerd was en weer terug kwam fietsen wilde weten waar we vandaan komen en waar de tocht heen ging. Vandaag een zeer goede wandeling gemaakt. Alleen onder de bomen was de grond nog vochtig, maar het begint aardig op te drogen. De grond wordt keihard en begint zelfs te barsten. Bij aankomst in Chalons het toeristenbureau opgezocht. Met behulp van de aangereikte adressen een chambre d hote gevonden. Omdat de vrouw niet voor 5 uur thuis zou zijn eerst de kapper bezocht voor knippen en kleuren. Het was wel nodig. Na de gebruikelijke douche en waspartij zijn we gaan eten, waar we nog wat onenigheid kregen over de rekening. Aan 2 obers lieten we weten dat we geen kaas besteld hadden. Ze deden voorkomen alsof dat geen problmeem was. Toen er voor " dunne plakjes kaas 16 euro op de rekening stond hebben we geweigerd dat te betalen. De eigenares was toch al niet prettig bezig tegen de obers, dus ik denk dat zij het op hun rekening kregen.
Dag 41 Reims - Ambonnay 34 km Heet, zonnig, 30 gr.
Volgens de weersverwachting zouden we vanmiddag regen krijgen, dus hadden we haast om weg te komen. Gisteravond de tijdens de wedstrijd Nerdeland-Italie met een amerikaan gesproken: Jim, die niets wist van soccer, maar alleq over de verkiezingen, basebal, zijn afkomst en zijn reis door Europa. Vanmorgen bij het ontbijt had hij een ander slachtoffer gevonden. Omdat we dicht bij de route zaten, waren we snel en route. Eerst een lang stuk langs de Aisne en daarna door de wijngaarden en bossen.We zijn in het gebied van de champagne, nog niet geproefd, maar morgen gaan we het proberen. Tot slot door de bossen. Het ging erg goed tot de laatste 2 km. Ze waren kennelijk bang dat we ontwenningsverschijnselen zouden krijgen. In een keer was het weer hink-stap -sprong? sluip-door-kruip-door, met als extra muggen en steekvliegen. In Trepai, waar we wilden overnachten, had d eburgemeester geen overnachtingsadres. We zijn nog 5 km verder gelopen naar Ambonnay; Prima auberge met in de bediening jongens die het 5-sterrenhotel moesten leren kennen. Bijzonder aardig, ook de prijs, maar we konden weer slapen.
Dag 40 Rustdag Reims Zeer zonnig en warm
Gisteren was een zeer emotionele dag, Reims bereiken, een aantal plannen in je hoofd oa de kinderen bellen en juist dat lukte niet. Vandaag bleek, dat ik een getal niet goed had. Het slachtoffer werd natuurlijk Bert, terwijl ik met stoom uit mijn oren loop , omdat iemand voor mij meer dan ee n uur aan het bellen was en ik eindelijk een andere telefoon vond, waarbij de code mislukte kan de opmerking van Bert: Duitsland staat met 2-0 voor een hoop irritatie opwekken. Slachtoffer: Bert. Toen ik eindelijk een andere telefoon had kon ik niemand bereiken vanwege de foutcode.
Vandaag Reims bekeken, zeer indrukwekkend. Rondgelopen, veel gezien. Het weer is prima en veel stadsbeelden van vroegere heersers gezien. Mooie stad. In het hotel een broodje uit d ehand gegeten, want er was voetballen. Nederland speelde. Ook de geplande kapper ging niet door, op maandag zijn ze gesloten. In de kathedraal nu wel een lijst van overnachtingsadressen gekregen.
Dag 39 Bazancourt -Reims 20 km Bewolkt
Het is nog bewolkt als we uit Bazancourt vertrekken. We lopen weer tussen de eindeloze graanvelden. Dan is het niet moeilijk om me(t je gedachten weg te dwalen. Hele stukken loop je zonder dat je weet waarover je denkt en hoe je op de plek komt waar je dan bent. Je bent dan helemaal in jezelf gekeerd. De weg door de velden was nog steeds modderig, dus we hebben de geasfalteerde weg weer genomen. Wel wat kilometers om, maar niet te veel. In Reims eerst op weg naar de kathedraal, die we al van ver zagen. ondanks d emist was hij niet t emissen. De Kathedraal maakt een geweldige overweldigende indruk. Zoveel mensenwerk er zit in zo n groot gebouw. Het maakt je stil. Dat we Reims bereikte maakte me wel emotioneel. Weer een mijlpaal bereikt. In de kerk was een acceuil die pelgrims aan onderdak helpt. De aanwezige man gaf ons ook een adres nadat we in het livere d or hadden geschreven en een stempel hadden gehad. Jammer was alleen dat hij geen lijst van overnachtingfsadressen meer had tussen Reims en Vezelay. De laatste had hij weggegeven. Tot slot had de avond nog een sof. Onze telefoonkaart werkte niet. Kon d ekinderen niet bellen, daar had ik me op verheugd.
De dag begon zonnig, hoewel de gastheer zei dat er regen zou komen. Toen we vertrokken nam de bewolking al toe en rond 12 uur begon het te spetteren. s Middags nam de frequentie toe en toen we de brug bij Chaussee sur Marne opliepen gingen de sluizen boven open. Het hoosde en we hoefden alleen maar het hotel te zoeken. Als verzopen katten kwamen we aan. De tocht zelf liep langs de Marne en het parallelkanaal, weinig afwisseling, maar wel kilometers natuur om je heen. Vooral flink doorstappen, als je donkere wolken ziet komen. Van rusten kwam niet veel, want zo gauw je stil stond gingen de muggen massaal in de aanval. Daardoor hebben we lang aan een stuk doorgelopen. Het hotel was eenvoudig, maar prima. Ook in het bijbehorende restaurant was de bediening vriendelijker dan gisteravond. Bert bestelde iets wat hij niet kende. De vrouw vroeg of hij wel wist wat hij besteld had. Ze raadde het hem af. Later kwam ze het laten zien toen een andere gast het opgediend kreeg.
Dag 42 26 km Ambonnay-Chalons en Champagne Bewolkt en koeler
Met een nog onbewolkte hemel vertrokken we richting Chalons en Champagne. regelmatig wordt er getoeterd door automobilisten die ons achterop komen. Ze zien waarschijnlijk de schelp. Of we worden aangesproken, zo ook vandaag weer. Een vrouw, die ons al gepasseerd was en weer terug kwam fietsen wilde weten waar we vandaan komen en waar de tocht heen ging. Vandaag een zeer goede wandeling gemaakt. Alleen onder de bomen was de grond nog vochtig, maar het begint aardig op te drogen. De grond wordt keihard en begint zelfs te barsten. Bij aankomst in Chalons het toeristenbureau opgezocht. Met behulp van de aangereikte adressen een chambre d hote gevonden. Omdat de vrouw niet voor 5 uur thuis zou zijn eerst de kapper bezocht voor knippen en kleuren. Het was wel nodig. Na de gebruikelijke douche en waspartij zijn we gaan eten, waar we nog wat onenigheid kregen over de rekening. Aan 2 obers lieten we weten dat we geen kaas besteld hadden. Ze deden voorkomen alsof dat geen problmeem was. Toen er voor " dunne plakjes kaas 16 euro op de rekening stond hebben we geweigerd dat te betalen. De eigenares was toch al niet prettig bezig tegen de obers, dus ik denk dat zij het op hun rekening kregen.
Dag 41 Reims - Ambonnay 34 km Heet, zonnig, 30 gr.
Volgens de weersverwachting zouden we vanmiddag regen krijgen, dus hadden we haast om weg te komen. Gisteravond de tijdens de wedstrijd Nerdeland-Italie met een amerikaan gesproken: Jim, die niets wist van soccer, maar alleq over de verkiezingen, basebal, zijn afkomst en zijn reis door Europa. Vanmorgen bij het ontbijt had hij een ander slachtoffer gevonden. Omdat we dicht bij de route zaten, waren we snel en route. Eerst een lang stuk langs de Aisne en daarna door de wijngaarden en bossen.We zijn in het gebied van de champagne, nog niet geproefd, maar morgen gaan we het proberen. Tot slot door de bossen. Het ging erg goed tot de laatste 2 km. Ze waren kennelijk bang dat we ontwenningsverschijnselen zouden krijgen. In een keer was het weer hink-stap -sprong? sluip-door-kruip-door, met als extra muggen en steekvliegen. In Trepai, waar we wilden overnachten, had d eburgemeester geen overnachtingsadres. We zijn nog 5 km verder gelopen naar Ambonnay; Prima auberge met in de bediening jongens die het 5-sterrenhotel moesten leren kennen. Bijzonder aardig, ook de prijs, maar we konden weer slapen.
Dag 40 Rustdag Reims Zeer zonnig en warm
Gisteren was een zeer emotionele dag, Reims bereiken, een aantal plannen in je hoofd oa de kinderen bellen en juist dat lukte niet. Vandaag bleek, dat ik een getal niet goed had. Het slachtoffer werd natuurlijk Bert, terwijl ik met stoom uit mijn oren loop , omdat iemand voor mij meer dan ee n uur aan het bellen was en ik eindelijk een andere telefoon vond, waarbij de code mislukte kan de opmerking van Bert: Duitsland staat met 2-0 voor een hoop irritatie opwekken. Slachtoffer: Bert. Toen ik eindelijk een andere telefoon had kon ik niemand bereiken vanwege de foutcode.
Vandaag Reims bekeken, zeer indrukwekkend. Rondgelopen, veel gezien. Het weer is prima en veel stadsbeelden van vroegere heersers gezien. Mooie stad. In het hotel een broodje uit d ehand gegeten, want er was voetballen. Nederland speelde. Ook de geplande kapper ging niet door, op maandag zijn ze gesloten. In de kathedraal nu wel een lijst van overnachtingsadressen gekregen.
Dag 39 Bazancourt -Reims 20 km Bewolkt
Het is nog bewolkt als we uit Bazancourt vertrekken. We lopen weer tussen de eindeloze graanvelden. Dan is het niet moeilijk om me(t je gedachten weg te dwalen. Hele stukken loop je zonder dat je weet waarover je denkt en hoe je op de plek komt waar je dan bent. Je bent dan helemaal in jezelf gekeerd. De weg door de velden was nog steeds modderig, dus we hebben de geasfalteerde weg weer genomen. Wel wat kilometers om, maar niet te veel. In Reims eerst op weg naar de kathedraal, die we al van ver zagen. ondanks d emist was hij niet t emissen. De Kathedraal maakt een geweldige overweldigende indruk. Zoveel mensenwerk er zit in zo n groot gebouw. Het maakt je stil. Dat we Reims bereikte maakte me wel emotioneel. Weer een mijlpaal bereikt. In de kerk was een acceuil die pelgrims aan onderdak helpt. De aanwezige man gaf ons ook een adres nadat we in het livere d or hadden geschreven en een stempel hadden gehad. Jammer was alleen dat hij geen lijst van overnachtingfsadressen meer had tussen Reims en Vezelay. De laatste had hij weggegeven. Tot slot had de avond nog een sof. Onze telefoonkaart werkte niet. Kon d ekinderen niet bellen, daar had ik me op verheugd.
zondag 8 juni 2008
dag 33 - 38
dag 38 24,4 km Chateau Porcien - Bazancourt zwaar bewolkt, af en toe miezerde het. Koud.
Het is bijna droog als we vertrekken. De refuge was een prima overnachtingsadres. Lekkere douche en voor de rest was het er koud, dat lag aan de temperatuur buiten. We hebben goed geslapen en na wat schoonmaalwerk zijn we vertrokken. Steeds dreigde het te gaan regenen, maar we hadden onze regenkleding niet nodig. We hebben vandaag een alternatieve route genomen die ze in Rocroi aangeraden hadden, ik denk vooral vanwege de deplorabemle toestand van de paden van de GR. Gisteren hadden we geen overnachtingsadres kunnen vinden in Orainville, maar wel in Bazancourt. Daarom deze route veelal over een geasfalteerde weg, maar gezien de vele regen geen verkeerde keuze. Ook op deze route hadden we eenstuk onverharde weg, het leek wel of we op klompen in de sneeuw liepen, zo bleef de grond aan onze schoenen plakken. Om 14.30 u. waren we al in Bazancourt, maar het hotel ging pas om 16 u. open. Boodschappen gedaan, koffie gedronken en daarna naar het hotel. Na het douchen een biertje in de bar/tabac, tussen de Fransen gezeten, ingewikkelde gesprekken gevoerd, maar weer contacten gelegd, bier gekregen en gekregen; Evenals gisteren alleen maar door de korenvelden gelopen, de Ardennen hebben we achter ons gelaten.
dag 37 19 km Wasigny - Chateau Porcien Zwaar bewolkt, regen, nat, nat nat.
Gisteren is het begonnen met regen en het is vannacht niet opgehouden. Ook de hele dag miezerde het of regende het flink. Het is niet droog geweest. We hebben vanwege de vele regen en de ervaringen van de voorgaande dagen de GR niet gevolgd. Het was zo al nat genoeg. We zijn over geasfalteerde wegen gegaan en hebben de bospaden en de paden tussen de akkers links laten liggen. Voordat we gingen lopen hebben we eerst het oude station van Wassigny bekeken, waarvan onze gastvrouw de eigenaar was en het gebouw verhuurde voor groepen en families. Daardoor waren we al om 14 uur in Chateau Porcien, helemaal verregend en rillerig meldden we ons op het gemeentehuis, waar we een sleutel voor ons onderkomen kregen. Een ruimte met 4 bedden, een toilet en een douche, keurig verzorgd en helemaal gratis. Het was te nat om de plaats te gaan verkennen. Voor inlichtingen en een stempel naar het gemeentehuis geweest en boodschappen gedaan. Verder vooral uitgerust en s avonds in het enige restaurant van het dorp een pelgrimsmenu voor 11 euro gegeten. Dat ging reuze snel, binnen een uur hadden we 4 gangen gehad, zeer voedzaam en het smaakte ook goed.De vrouw van de eigenaar had beslist geen hogere hotelschool gehad. Toch leuk om in zo n dorpscafe:restaurant te eten. Een van de gasten was vrachtwagenchauffeur en reed op Amsterdam.
dag 36 20 km Signy L Abbaye - Wasigny Licht bewolkt, s middags een beetje miezerig, s avonds regen
De hele nacht is het licht in de kleedkamer van de sporthal waar we sliepen aangebleven. We konden het niet uitzetten, we hebben er ook niet erg veel last van gehad, ik had gewoon een donkere onderbroek over het hoofd getrokken. Ook niet van de campinggasten, die van de toiletruimte gebruik maakten. De harde ondergrond zorgde wel voor een paar doorwaakte uren. Veel gedraai en getol om lekker tekunnen liggen. Maar uiteindelijk wel geslapen. Ook vandaag weer veel modder gezien, dus weer veel geglibberd en gegleden. Er was een stuk waar bomen gekapt waren. Net over het pad waar wij moesten lopen waren ze met tractoren bezig geweest. Je zakte af en toe zo ver weg in de modder, dat je je schoenen er weer helemaal uit moest trekken. Bij een stuk was het zo erg, dat we niet verder konden en zijn we in een grote boog door het struikgewas er om heen gegaan. In Wasigny moesten we onze gastheer bellen en kwam hij ons ophalen. Het waren geemigreerde Nederlanders, die hadden daar een oude boerderij opgeknapt. Met hun tuin en dieren konden ze in eigen levensondehoud voorzien. In het huisje was de houtkachel al aan toen we binnenkwamen, er was echter geen toilet, dat moesten we op de emmer doen. Deze werd s morgens gewoon uit het raam geleegd. Wij hadden daar een eigen huisje en werden prima verzorgd met drankjes en eten. Gezellige avond gehad, maar buiten regende het.
dag 35 29,8 km Rimogne- Signy L Abbaye Bewolkt, fris; Hoogste punt 300 m.
Het zag er niet goed uit toen we vertrokken. Donkere wolken waar ieder moment het regenwater uit kon vallen. De hele dag is het droog gebleven, het eerste deel over verharde wegen. Dat was goed te doen. Halverwege werden we een pad opgestuurd met veel onkruid. Het onkruid was nog nat en dat werden wij ook. Toen het pad dood dreigde te lopen zijn we terug gegaan en hebben we via een geasfalteerde weg een stuk omgelopen. Tijdens een afdaling werden we het gras weer ingestuurd; Het onkruid kwam tot mijn middel en de ondergrond was glad. Bijna kwam ik in spachaat op de grond terecht; Het laatste stuk was erg blubberig. Via kruip door sluip door kwamen we er langs; De paden zijn soms zo slecht omdat er met rtactoren over gereden wordt en die diepe geulen maken, waar het water in blijft staan. De grond eromheen is drassig, dus je weet niet waar je je voeten neer moet zetten. We hadden gisteren al met mevr. Boucher gebeld voor een overnachtingsplaats. Ze zou terug bellen, maar we hadden niets gehoord. Via de toerist office kwamen we bij haar huis terecht. Met behulp van de burgemeester regelde ze voor ons en een Duitser Manfried, ook een pelgrim, dat we in de kleedkamer van de sportclub bij de camping mochten overnachten. Manfried vond het geloof ik maar niets want hij was na 15 minuten weer verdwenen.
dag 34 18 km Rocroi- Rimogne Wisselend bewolkt. Hoogste punt 380 m
Na het schoonmaken van de refuge begonnen we met onze dagtocht. Het was koud en het miezerde een beetje. Voor het eerst sinds Maastricht startten we weer met een jack aan. Maar na 1,5 uur kon het weer uit. Te warm en het was ookdroog geworden. De wandeling was 15 km door de bossen, aan het begin en het eind veel modderige paden. Daar tussenin paden die goed te bewandelen waren. Het lijkt wel alsof de GR 654 speciaal op zoek is naar onbegaanbare vieze paden. Af en toe zak je weg in de modder of je moet kruip door sluip door door de bosjes; Onderweg nog 2 reeen gezien waarvan we er 1 heel voorzichtig dicht konden benaderen. Iedere dag horen we ook de koekoek roepen. In Rimogne bed en breakfast opgezocht. Een groot huis met een grote tuin eromheen. Wij hebben de beschikking over een grote eetkamer met alle mogelijke apparatuur, een slaapkamer en een badkamer. Thuis gegeten.
dag 33 Rustdag Zonnig, af en toe bewolkt.
Lekker lang uitgeslapen, rustig ontbeten. Na de was Rocroi bezichtigd, een vestingstadje zoals Naarden. In een stervorm gebouwd met een gracht erom heen, alleen zonder water; Kleiner dan Naarden. Vanaf het centrale plein leiden 10 straten straalsgewijs naar de omwalling. De huizen ronddom het plein zijn allemaal erg oud. De nieuwste zijn herbouwd na het bombardement van 1871. De kerk konden we niet bezichtigen, want deze wordt gerenoveerd. s Middags was er een kleine markt, alleen op de eerste maandag van de maand. Een hele rustige dag gehad. Dagboek aan Roos gestuurd; s Avonds uit eten in een restaurant waar we de enige gasten waren. Noodvoeding aangevuld zodat we morgen weer verder kunnen.
Het is bijna droog als we vertrekken. De refuge was een prima overnachtingsadres. Lekkere douche en voor de rest was het er koud, dat lag aan de temperatuur buiten. We hebben goed geslapen en na wat schoonmaalwerk zijn we vertrokken. Steeds dreigde het te gaan regenen, maar we hadden onze regenkleding niet nodig. We hebben vandaag een alternatieve route genomen die ze in Rocroi aangeraden hadden, ik denk vooral vanwege de deplorabemle toestand van de paden van de GR. Gisteren hadden we geen overnachtingsadres kunnen vinden in Orainville, maar wel in Bazancourt. Daarom deze route veelal over een geasfalteerde weg, maar gezien de vele regen geen verkeerde keuze. Ook op deze route hadden we eenstuk onverharde weg, het leek wel of we op klompen in de sneeuw liepen, zo bleef de grond aan onze schoenen plakken. Om 14.30 u. waren we al in Bazancourt, maar het hotel ging pas om 16 u. open. Boodschappen gedaan, koffie gedronken en daarna naar het hotel. Na het douchen een biertje in de bar/tabac, tussen de Fransen gezeten, ingewikkelde gesprekken gevoerd, maar weer contacten gelegd, bier gekregen en gekregen; Evenals gisteren alleen maar door de korenvelden gelopen, de Ardennen hebben we achter ons gelaten.
dag 37 19 km Wasigny - Chateau Porcien Zwaar bewolkt, regen, nat, nat nat.
Gisteren is het begonnen met regen en het is vannacht niet opgehouden. Ook de hele dag miezerde het of regende het flink. Het is niet droog geweest. We hebben vanwege de vele regen en de ervaringen van de voorgaande dagen de GR niet gevolgd. Het was zo al nat genoeg. We zijn over geasfalteerde wegen gegaan en hebben de bospaden en de paden tussen de akkers links laten liggen. Voordat we gingen lopen hebben we eerst het oude station van Wassigny bekeken, waarvan onze gastvrouw de eigenaar was en het gebouw verhuurde voor groepen en families. Daardoor waren we al om 14 uur in Chateau Porcien, helemaal verregend en rillerig meldden we ons op het gemeentehuis, waar we een sleutel voor ons onderkomen kregen. Een ruimte met 4 bedden, een toilet en een douche, keurig verzorgd en helemaal gratis. Het was te nat om de plaats te gaan verkennen. Voor inlichtingen en een stempel naar het gemeentehuis geweest en boodschappen gedaan. Verder vooral uitgerust en s avonds in het enige restaurant van het dorp een pelgrimsmenu voor 11 euro gegeten. Dat ging reuze snel, binnen een uur hadden we 4 gangen gehad, zeer voedzaam en het smaakte ook goed.De vrouw van de eigenaar had beslist geen hogere hotelschool gehad. Toch leuk om in zo n dorpscafe:restaurant te eten. Een van de gasten was vrachtwagenchauffeur en reed op Amsterdam.
dag 36 20 km Signy L Abbaye - Wasigny Licht bewolkt, s middags een beetje miezerig, s avonds regen
De hele nacht is het licht in de kleedkamer van de sporthal waar we sliepen aangebleven. We konden het niet uitzetten, we hebben er ook niet erg veel last van gehad, ik had gewoon een donkere onderbroek over het hoofd getrokken. Ook niet van de campinggasten, die van de toiletruimte gebruik maakten. De harde ondergrond zorgde wel voor een paar doorwaakte uren. Veel gedraai en getol om lekker tekunnen liggen. Maar uiteindelijk wel geslapen. Ook vandaag weer veel modder gezien, dus weer veel geglibberd en gegleden. Er was een stuk waar bomen gekapt waren. Net over het pad waar wij moesten lopen waren ze met tractoren bezig geweest. Je zakte af en toe zo ver weg in de modder, dat je je schoenen er weer helemaal uit moest trekken. Bij een stuk was het zo erg, dat we niet verder konden en zijn we in een grote boog door het struikgewas er om heen gegaan. In Wasigny moesten we onze gastheer bellen en kwam hij ons ophalen. Het waren geemigreerde Nederlanders, die hadden daar een oude boerderij opgeknapt. Met hun tuin en dieren konden ze in eigen levensondehoud voorzien. In het huisje was de houtkachel al aan toen we binnenkwamen, er was echter geen toilet, dat moesten we op de emmer doen. Deze werd s morgens gewoon uit het raam geleegd. Wij hadden daar een eigen huisje en werden prima verzorgd met drankjes en eten. Gezellige avond gehad, maar buiten regende het.
dag 35 29,8 km Rimogne- Signy L Abbaye Bewolkt, fris; Hoogste punt 300 m.
Het zag er niet goed uit toen we vertrokken. Donkere wolken waar ieder moment het regenwater uit kon vallen. De hele dag is het droog gebleven, het eerste deel over verharde wegen. Dat was goed te doen. Halverwege werden we een pad opgestuurd met veel onkruid. Het onkruid was nog nat en dat werden wij ook. Toen het pad dood dreigde te lopen zijn we terug gegaan en hebben we via een geasfalteerde weg een stuk omgelopen. Tijdens een afdaling werden we het gras weer ingestuurd; Het onkruid kwam tot mijn middel en de ondergrond was glad. Bijna kwam ik in spachaat op de grond terecht; Het laatste stuk was erg blubberig. Via kruip door sluip door kwamen we er langs; De paden zijn soms zo slecht omdat er met rtactoren over gereden wordt en die diepe geulen maken, waar het water in blijft staan. De grond eromheen is drassig, dus je weet niet waar je je voeten neer moet zetten. We hadden gisteren al met mevr. Boucher gebeld voor een overnachtingsplaats. Ze zou terug bellen, maar we hadden niets gehoord. Via de toerist office kwamen we bij haar huis terecht. Met behulp van de burgemeester regelde ze voor ons en een Duitser Manfried, ook een pelgrim, dat we in de kleedkamer van de sportclub bij de camping mochten overnachten. Manfried vond het geloof ik maar niets want hij was na 15 minuten weer verdwenen.
dag 34 18 km Rocroi- Rimogne Wisselend bewolkt. Hoogste punt 380 m
Na het schoonmaken van de refuge begonnen we met onze dagtocht. Het was koud en het miezerde een beetje. Voor het eerst sinds Maastricht startten we weer met een jack aan. Maar na 1,5 uur kon het weer uit. Te warm en het was ookdroog geworden. De wandeling was 15 km door de bossen, aan het begin en het eind veel modderige paden. Daar tussenin paden die goed te bewandelen waren. Het lijkt wel alsof de GR 654 speciaal op zoek is naar onbegaanbare vieze paden. Af en toe zak je weg in de modder of je moet kruip door sluip door door de bosjes; Onderweg nog 2 reeen gezien waarvan we er 1 heel voorzichtig dicht konden benaderen. Iedere dag horen we ook de koekoek roepen. In Rimogne bed en breakfast opgezocht. Een groot huis met een grote tuin eromheen. Wij hebben de beschikking over een grote eetkamer met alle mogelijke apparatuur, een slaapkamer en een badkamer. Thuis gegeten.
dag 33 Rustdag Zonnig, af en toe bewolkt.
Lekker lang uitgeslapen, rustig ontbeten. Na de was Rocroi bezichtigd, een vestingstadje zoals Naarden. In een stervorm gebouwd met een gracht erom heen, alleen zonder water; Kleiner dan Naarden. Vanaf het centrale plein leiden 10 straten straalsgewijs naar de omwalling. De huizen ronddom het plein zijn allemaal erg oud. De nieuwste zijn herbouwd na het bombardement van 1871. De kerk konden we niet bezichtigen, want deze wordt gerenoveerd. s Middags was er een kleine markt, alleen op de eerste maandag van de maand. Een hele rustige dag gehad. Dagboek aan Roos gestuurd; s Avonds uit eten in een restaurant waar we de enige gasten waren. Noodvoeding aangevuld zodat we morgen weer verder kunnen.
zaterdag 7 juni 2008
dag 27 tot 32
wil je weten waar we zijn op de route klik dan op APRIL en daarna ROUTEKAART
DAG 32d'Olloy-sur-Viroin-Rocroi 30km, wisselend bewolkt soms met zon, fris. Hoogste punt 290m.
Na een stevig ontbijt zijn we uit d'Olloy-sur-Viroin vertrokken. Eerst langs de bakker, want het is zondag en je moet maar afwachten of er in de kleine dorpjes waar we langs komen een bakker is. We hebben niets besproken voor vanavond, want gisteren hoorden we dat er in Rocroi een refugo is. Die kan je niet bespreken. Na 2x9 à 9,5km door de bossen denk je dat je afgestompt zal raken. Niets is minder waar. Halverwege het 2e stuk hoorde ik naast me het geluid van een varken. Daar reageer je in 1ste instantie niet op want je moet nog uit je trance komen. Maar bij het 2de geluid kijk je wel opzij en wat schept je verbazing als je dan oog in oog met een wild zwijn staat. Doorlopen en Bert roepen. Die vraagt dan nuchter of je er al een foto van hebt gemaakt. Dat probeert hij dan, al staat het zwijn met zijn kont naar ons toe. Nog geen kilometer verder ontwaren we een jong zwijn op het pad en even later de moeder. Ze verdwijnen in het struikgewas. Na veel geploeg door de modder en verlegde wegen naar betere delen komen we in Rocroi aan. Bij het Toeristenbureau krijgen we de sleutel van de refugo, waar we 2 nachten kunnen blijven.
DAG 31Gimnée-d'Olloy-sur-Viroin26.5km, Laaghangende bewolking, droog fris goed wandelweer. Hoogste punt 250m.
We nemen afscheid van ons riante onderkomen. Na een ontbijt met restanten van eergisteren en een eitje van de eigenares van de gites gingen we op weg. Vannacht niet geregend en ook de hele dag dreigde het wel, maar het bleef droog. De hellingen waren vandaag met enige inspanning goed te doen. Geen glij- en glibberpartijen, wel modderige delen. Vandaag de laatste dag van mei en de laatste dag in België, goed gewandeld. De blarenpleisters zijn niet meer nodig, de hiel die me in de eerste maand zo verontrustte is genezen. Morgen gaan we, na deze dag en de vorige al enkele meters in Frankrijk te hebben gedaan, definitief Frankrijk in. Vannacht slapen we in een relatief goedkoop hotel, waar zoon en moeder (80 jaar of ouder) de boel runnen. Het is maar goed dat er weinig gasten zijn. Beiden hebben wel gevoel voor humor. Het was fris buiten, de open haard was aan, lekker bij het vuur gezeten. In Treignes kwamen we de eerste echte pelgrim tegen. In 2005 was hij al eens van Leuven naar Compostella gelopen, maar dit jaar maart liep hij dezelfde weg, alleen vanuit Compostella naar Leuven.
DAG 30Hastière-Gimnée 22km, wisselend bewolkt, tot ong. 16.00uur meer zon dan wolken, daarna bewolkt. Hoogste punt 150m
Vannacht heeft het weer behoorlijk geregend, dus de beslissing om niet GR te nemen was na de waarschuwingen van gisteren niet moeilijk. Heerlijk langs de Maas gelopen. In Heer Agimont iets te ver doorgelopen, maar na navraag bij de postbode zaten we al snel weer op de goede weg. In de buurt van Agimont stopte er een automobilist die ons een mooi pad naar Doische wees, zodat we niet langs de drukke weg hoefde te lopen. Toen we op weg waren naar dat pad stopte hij ter hoogte van het pad en gaf met zijn knipperlicht aan waar we links af moesten. In Doische kwamen we bij de kerk de 2 Nederlanders weer tegen die in delen naar Santiago lopen (dit jaar van Visé naar Rocroi) en zij snapten niet dat er zo'n link stuk in de route zat. Zij hadden de oorspronkelijke route genomen, maar vonden die veel te gevaarlijk door de regen en zaker met rugzak. Ook een duitser, die in hetzelfde hotel had geslapen als wij, had een moeilijke dag achter de rug. Door de raadgevingen van gister hadden wij een prima dag gehad met een lange pauze lekker in het zonnetje. 's Avonds gegeten in een brasserie, waar je van te voren moest bellen dat je er wilde eten. Het was klein, net een soort huiskamer
DAG 29 Dinant-Hastière 25km, wisselend bewolkt, 's morgens regen, 's middags droog, 's avonds af en toe zon. Hoogste punt 220m
De dag begon slecht. toen we wakker werden regende het flink. De gastheer raadde ons af om de bergen in te gaan. Te gevaarlijk. Na het doen van de nodige boodschappen in Dinant gingen we voor de start niet de berg op maar liepen langs de Maas. Op een gegeven moment kwamen we toch op de geplande route en daardoor ook de bergen in. Dat hebben we geweten. Het was glibberen en glijden op de keitjes, boomwortels en losliggende steentjes. Het was af en toe best tricky. Vooral de afdalingen waren soms bloedlink. Tijdens een van de beklimmingen gaven de tekens aan dat we het pad naar boven moesten nemen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Er was een boom omgevallen en je kon er alleen verder als je al tijgerend met de bagage op je rug er onderdoor schoof. Vies en onder de modder gingen we verder. Wat bleek: het foutieve pad (zonder barricades) kwam weer samen met het door ons genomen pad. Toen we in het besproken hotel kwamen vertelde een van de gasten dat we de route van morgen beslist niet moesten nemen, omdat het met de regen veel te gevaarlijk is. Er schijnt een deel te zijn waar je je aan een touw omhoog moet trekken. Te glad en gevaarlijk met bagage
DAG 28 Namur-Dinant 30km, afwisselend bewolkt en zon
Na een hartelijk afscheid van Theresa, waarbij de rekening behoorlijk meeviel (10 euro p.p. per nacht incl. het avondeten) gingen we io weg naar Dinant. Volgens het routeboekje zou het ruim 48km zijn. Wij nemen de route langs de Maas, een mooie tocht met prachtige huizen en tuinen, met daarnaast ook totaal verwaasde. Ook het landschap rond de Maas was mooi en het waterverkeer. Ondanks dat de route vlak was, was het niet saai. Bij een van de sluizen hebben we nog Nederlanders geholpen met het vastkoppelen. Bij de volgende sluis kwamen we weer op dezelfde tijd aan. Een sluis te vroeg dachten we al op de plaats van bestemming te zijn, maar een meisje in een restaurant haalde ons uit de droom. Na de volgende sluis (bij Leffe) waren we snel bij ons overnachtingsadres. Het was een prima dag om te lopen met een gezellig diner op een terras voordat we gingen eten nog de collegiale kerk bezocht met een prachtig raam. Onderweg hete kolonies Canadeze ganzen. Het was uitkijken waar je liep, niet vanwege de hondenpoep, maar de ganzenpoep. Het weer is deze dag meegevallen.
DAG 27 Namur, miezerig
Vannacht heeft het behoorlijk geregend. Maar ook overdag hebben we het niet droog gehouden. Na het ontbijt Namen (Namur) in waar we de route van St Jacques door de stad namen. De kerken waren dicht, dus we hebben van de gebouwen alleen de buitenkant gezien. Wel hebben we de voet met relikwie gezien die hier in een kloostermuseum bewaard wordt. In Roermond hadden ze het over de enige relikwie die niet in Santiago is, maar ondertussen hebben we er al 3 gehad. Na de route mbv het toeristenbureau op jacht naar het volgende overnachtingsadres. Dat is niet makkelijk, want tot de Franse grens zijn weinig mogelijkheden. We hebben besproken in Dinant, wat inhoud dat we morgen langs de Maas lopen en niet de route uit het boekje (48km). Internet bijgewerkt en tot slot van de dag zijn we op het buurtfeest geweest. Het schijnt dat in Europa (behalve Nederland) de laatste dinsdag van mei als buurtfeest wordt gevierd. Onze gastvrouw was een van de organisatoren en nodigde ons uit. Veel conversaties gevoerd in 3 verschillende talen. Het was leuk om te merken dat iedereen problemen had zich te uit te drukken in de taal die niet zijn/haar moedertaal was. Erg gezellig
DAG 32d'Olloy-sur-Viroin-Rocroi 30km, wisselend bewolkt soms met zon, fris. Hoogste punt 290m.
Na een stevig ontbijt zijn we uit d'Olloy-sur-Viroin vertrokken. Eerst langs de bakker, want het is zondag en je moet maar afwachten of er in de kleine dorpjes waar we langs komen een bakker is. We hebben niets besproken voor vanavond, want gisteren hoorden we dat er in Rocroi een refugo is. Die kan je niet bespreken. Na 2x9 à 9,5km door de bossen denk je dat je afgestompt zal raken. Niets is minder waar. Halverwege het 2e stuk hoorde ik naast me het geluid van een varken. Daar reageer je in 1ste instantie niet op want je moet nog uit je trance komen. Maar bij het 2de geluid kijk je wel opzij en wat schept je verbazing als je dan oog in oog met een wild zwijn staat. Doorlopen en Bert roepen. Die vraagt dan nuchter of je er al een foto van hebt gemaakt. Dat probeert hij dan, al staat het zwijn met zijn kont naar ons toe. Nog geen kilometer verder ontwaren we een jong zwijn op het pad en even later de moeder. Ze verdwijnen in het struikgewas. Na veel geploeg door de modder en verlegde wegen naar betere delen komen we in Rocroi aan. Bij het Toeristenbureau krijgen we de sleutel van de refugo, waar we 2 nachten kunnen blijven.
DAG 31Gimnée-d'Olloy-sur-Viroin26.5km, Laaghangende bewolking, droog fris goed wandelweer. Hoogste punt 250m.
We nemen afscheid van ons riante onderkomen. Na een ontbijt met restanten van eergisteren en een eitje van de eigenares van de gites gingen we op weg. Vannacht niet geregend en ook de hele dag dreigde het wel, maar het bleef droog. De hellingen waren vandaag met enige inspanning goed te doen. Geen glij- en glibberpartijen, wel modderige delen. Vandaag de laatste dag van mei en de laatste dag in België, goed gewandeld. De blarenpleisters zijn niet meer nodig, de hiel die me in de eerste maand zo verontrustte is genezen. Morgen gaan we, na deze dag en de vorige al enkele meters in Frankrijk te hebben gedaan, definitief Frankrijk in. Vannacht slapen we in een relatief goedkoop hotel, waar zoon en moeder (80 jaar of ouder) de boel runnen. Het is maar goed dat er weinig gasten zijn. Beiden hebben wel gevoel voor humor. Het was fris buiten, de open haard was aan, lekker bij het vuur gezeten. In Treignes kwamen we de eerste echte pelgrim tegen. In 2005 was hij al eens van Leuven naar Compostella gelopen, maar dit jaar maart liep hij dezelfde weg, alleen vanuit Compostella naar Leuven.
DAG 30Hastière-Gimnée 22km, wisselend bewolkt, tot ong. 16.00uur meer zon dan wolken, daarna bewolkt. Hoogste punt 150m
Vannacht heeft het weer behoorlijk geregend, dus de beslissing om niet GR te nemen was na de waarschuwingen van gisteren niet moeilijk. Heerlijk langs de Maas gelopen. In Heer Agimont iets te ver doorgelopen, maar na navraag bij de postbode zaten we al snel weer op de goede weg. In de buurt van Agimont stopte er een automobilist die ons een mooi pad naar Doische wees, zodat we niet langs de drukke weg hoefde te lopen. Toen we op weg waren naar dat pad stopte hij ter hoogte van het pad en gaf met zijn knipperlicht aan waar we links af moesten. In Doische kwamen we bij de kerk de 2 Nederlanders weer tegen die in delen naar Santiago lopen (dit jaar van Visé naar Rocroi) en zij snapten niet dat er zo'n link stuk in de route zat. Zij hadden de oorspronkelijke route genomen, maar vonden die veel te gevaarlijk door de regen en zaker met rugzak. Ook een duitser, die in hetzelfde hotel had geslapen als wij, had een moeilijke dag achter de rug. Door de raadgevingen van gister hadden wij een prima dag gehad met een lange pauze lekker in het zonnetje. 's Avonds gegeten in een brasserie, waar je van te voren moest bellen dat je er wilde eten. Het was klein, net een soort huiskamer
DAG 29 Dinant-Hastière 25km, wisselend bewolkt, 's morgens regen, 's middags droog, 's avonds af en toe zon. Hoogste punt 220m
De dag begon slecht. toen we wakker werden regende het flink. De gastheer raadde ons af om de bergen in te gaan. Te gevaarlijk. Na het doen van de nodige boodschappen in Dinant gingen we voor de start niet de berg op maar liepen langs de Maas. Op een gegeven moment kwamen we toch op de geplande route en daardoor ook de bergen in. Dat hebben we geweten. Het was glibberen en glijden op de keitjes, boomwortels en losliggende steentjes. Het was af en toe best tricky. Vooral de afdalingen waren soms bloedlink. Tijdens een van de beklimmingen gaven de tekens aan dat we het pad naar boven moesten nemen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Er was een boom omgevallen en je kon er alleen verder als je al tijgerend met de bagage op je rug er onderdoor schoof. Vies en onder de modder gingen we verder. Wat bleek: het foutieve pad (zonder barricades) kwam weer samen met het door ons genomen pad. Toen we in het besproken hotel kwamen vertelde een van de gasten dat we de route van morgen beslist niet moesten nemen, omdat het met de regen veel te gevaarlijk is. Er schijnt een deel te zijn waar je je aan een touw omhoog moet trekken. Te glad en gevaarlijk met bagage
DAG 28 Namur-Dinant 30km, afwisselend bewolkt en zon
Na een hartelijk afscheid van Theresa, waarbij de rekening behoorlijk meeviel (10 euro p.p. per nacht incl. het avondeten) gingen we io weg naar Dinant. Volgens het routeboekje zou het ruim 48km zijn. Wij nemen de route langs de Maas, een mooie tocht met prachtige huizen en tuinen, met daarnaast ook totaal verwaasde. Ook het landschap rond de Maas was mooi en het waterverkeer. Ondanks dat de route vlak was, was het niet saai. Bij een van de sluizen hebben we nog Nederlanders geholpen met het vastkoppelen. Bij de volgende sluis kwamen we weer op dezelfde tijd aan. Een sluis te vroeg dachten we al op de plaats van bestemming te zijn, maar een meisje in een restaurant haalde ons uit de droom. Na de volgende sluis (bij Leffe) waren we snel bij ons overnachtingsadres. Het was een prima dag om te lopen met een gezellig diner op een terras voordat we gingen eten nog de collegiale kerk bezocht met een prachtig raam. Onderweg hete kolonies Canadeze ganzen. Het was uitkijken waar je liep, niet vanwege de hondenpoep, maar de ganzenpoep. Het weer is deze dag meegevallen.
DAG 27 Namur, miezerig
Vannacht heeft het behoorlijk geregend. Maar ook overdag hebben we het niet droog gehouden. Na het ontbijt Namen (Namur) in waar we de route van St Jacques door de stad namen. De kerken waren dicht, dus we hebben van de gebouwen alleen de buitenkant gezien. Wel hebben we de voet met relikwie gezien die hier in een kloostermuseum bewaard wordt. In Roermond hadden ze het over de enige relikwie die niet in Santiago is, maar ondertussen hebben we er al 3 gehad. Na de route mbv het toeristenbureau op jacht naar het volgende overnachtingsadres. Dat is niet makkelijk, want tot de Franse grens zijn weinig mogelijkheden. We hebben besproken in Dinant, wat inhoud dat we morgen langs de Maas lopen en niet de route uit het boekje (48km). Internet bijgewerkt en tot slot van de dag zijn we op het buurtfeest geweest. Het schijnt dat in Europa (behalve Nederland) de laatste dinsdag van mei als buurtfeest wordt gevierd. Onze gastvrouw was een van de organisatoren en nodigde ons uit. Veel conversaties gevoerd in 3 verschillende talen. Het was leuk om te merken dat iedereen problemen had zich te uit te drukken in de taal die niet zijn/haar moedertaal was. Erg gezellig
Abonneren op:
Posts (Atom)