dag 27 tot 32

wil je weten waar we zijn op de route klik dan op APRIL en daarna ROUTEKAART

DAG 32d'Olloy-sur-Viroin-Rocroi 30km, wisselend bewolkt soms met zon, fris. Hoogste punt 290m.
Na een stevig ontbijt zijn we uit d'Olloy-sur-Viroin vertrokken. Eerst langs de bakker, want het is zondag en je moet maar afwachten of er in de kleine dorpjes waar we langs komen een bakker is. We hebben niets besproken voor vanavond, want gisteren hoorden we dat er in Rocroi een refugo is. Die kan je niet bespreken. Na 2x9 à 9,5km door de bossen denk je dat je afgestompt zal raken. Niets is minder waar. Halverwege het 2e stuk hoorde ik naast me het geluid van een varken. Daar reageer je in 1ste instantie niet op want je moet nog uit je trance komen. Maar bij het 2de geluid kijk je wel opzij en wat schept je verbazing als je dan oog in oog met een wild zwijn staat. Doorlopen en Bert roepen. Die vraagt dan nuchter of je er al een foto van hebt gemaakt. Dat probeert hij dan, al staat het zwijn met zijn kont naar ons toe. Nog geen kilometer verder ontwaren we een jong zwijn op het pad en even later de moeder. Ze verdwijnen in het struikgewas. Na veel geploeg door de modder en verlegde wegen naar betere delen komen we in Rocroi aan. Bij het Toeristenbureau krijgen we de sleutel van de refugo, waar we 2 nachten kunnen blijven.

DAG 31Gimnée-d'Olloy-sur-Viroin26.5km, Laaghangende bewolking, droog fris goed wandelweer. Hoogste punt 250m.
We nemen afscheid van ons riante onderkomen. Na een ontbijt met restanten van eergisteren en een eitje van de eigenares van de gites gingen we op weg. Vannacht niet geregend en ook de hele dag dreigde het wel, maar het bleef droog. De hellingen waren vandaag met enige inspanning goed te doen. Geen glij- en glibberpartijen, wel modderige delen. Vandaag de laatste dag van mei en de laatste dag in België, goed gewandeld. De blarenpleisters zijn niet meer nodig, de hiel die me in de eerste maand zo verontrustte is genezen. Morgen gaan we, na deze dag en de vorige al enkele meters in Frankrijk te hebben gedaan, definitief Frankrijk in. Vannacht slapen we in een relatief goedkoop hotel, waar zoon en moeder (80 jaar of ouder) de boel runnen. Het is maar goed dat er weinig gasten zijn. Beiden hebben wel gevoel voor humor. Het was fris buiten, de open haard was aan, lekker bij het vuur gezeten. In Treignes kwamen we de eerste echte pelgrim tegen. In 2005 was hij al eens van Leuven naar Compostella gelopen, maar dit jaar maart liep hij dezelfde weg, alleen vanuit Compostella naar Leuven.

DAG 30Hastière-Gimnée 22km, wisselend bewolkt, tot ong. 16.00uur meer zon dan wolken, daarna bewolkt. Hoogste punt 150m
Vannacht heeft het weer behoorlijk geregend, dus de beslissing om niet GR te nemen was na de waarschuwingen van gisteren niet moeilijk. Heerlijk langs de Maas gelopen. In Heer Agimont iets te ver doorgelopen, maar na navraag bij de postbode zaten we al snel weer op de goede weg. In de buurt van Agimont stopte er een automobilist die ons een mooi pad naar Doische wees, zodat we niet langs de drukke weg hoefde te lopen. Toen we op weg waren naar dat pad stopte hij ter hoogte van het pad en gaf met zijn knipperlicht aan waar we links af moesten. In Doische kwamen we bij de kerk de 2 Nederlanders weer tegen die in delen naar Santiago lopen (dit jaar van Visé naar Rocroi) en zij snapten niet dat er zo'n link stuk in de route zat. Zij hadden de oorspronkelijke route genomen, maar vonden die veel te gevaarlijk door de regen en zaker met rugzak. Ook een duitser, die in hetzelfde hotel had geslapen als wij, had een moeilijke dag achter de rug. Door de raadgevingen van gister hadden wij een prima dag gehad met een lange pauze lekker in het zonnetje. 's Avonds gegeten in een brasserie, waar je van te voren moest bellen dat je er wilde eten. Het was klein, net een soort huiskamer

DAG 29 Dinant-Hastière 25km, wisselend bewolkt, 's morgens regen, 's middags droog, 's avonds af en toe zon. Hoogste punt 220m
De dag begon slecht. toen we wakker werden regende het flink. De gastheer raadde ons af om de bergen in te gaan. Te gevaarlijk. Na het doen van de nodige boodschappen in Dinant gingen we voor de start niet de berg op maar liepen langs de Maas. Op een gegeven moment kwamen we toch op de geplande route en daardoor ook de bergen in. Dat hebben we geweten. Het was glibberen en glijden op de keitjes, boomwortels en losliggende steentjes. Het was af en toe best tricky. Vooral de afdalingen waren soms bloedlink. Tijdens een van de beklimmingen gaven de tekens aan dat we het pad naar boven moesten nemen. Dat hadden we beter niet kunnen doen. Er was een boom omgevallen en je kon er alleen verder als je al tijgerend met de bagage op je rug er onderdoor schoof. Vies en onder de modder gingen we verder. Wat bleek: het foutieve pad (zonder barricades) kwam weer samen met het door ons genomen pad. Toen we in het besproken hotel kwamen vertelde een van de gasten dat we de route van morgen beslist niet moesten nemen, omdat het met de regen veel te gevaarlijk is. Er schijnt een deel te zijn waar je je aan een touw omhoog moet trekken. Te glad en gevaarlijk met bagage

DAG 28 Namur-Dinant 30km, afwisselend bewolkt en zon
Na een hartelijk afscheid van Theresa, waarbij de rekening behoorlijk meeviel (10 euro p.p. per nacht incl. het avondeten) gingen we io weg naar Dinant. Volgens het routeboekje zou het ruim 48km zijn. Wij nemen de route langs de Maas, een mooie tocht met prachtige huizen en tuinen, met daarnaast ook totaal verwaasde. Ook het landschap rond de Maas was mooi en het waterverkeer. Ondanks dat de route vlak was, was het niet saai. Bij een van de sluizen hebben we nog Nederlanders geholpen met het vastkoppelen. Bij de volgende sluis kwamen we weer op dezelfde tijd aan. Een sluis te vroeg dachten we al op de plaats van bestemming te zijn, maar een meisje in een restaurant haalde ons uit de droom. Na de volgende sluis (bij Leffe) waren we snel bij ons overnachtingsadres. Het was een prima dag om te lopen met een gezellig diner op een terras voordat we gingen eten nog de collegiale kerk bezocht met een prachtig raam. Onderweg hete kolonies Canadeze ganzen. Het was uitkijken waar je liep, niet vanwege de hondenpoep, maar de ganzenpoep. Het weer is deze dag meegevallen.

DAG 27 Namur, miezerig
Vannacht heeft het behoorlijk geregend. Maar ook overdag hebben we het niet droog gehouden. Na het ontbijt Namen (Namur) in waar we de route van St Jacques door de stad namen. De kerken waren dicht, dus we hebben van de gebouwen alleen de buitenkant gezien. Wel hebben we de voet met relikwie gezien die hier in een kloostermuseum bewaard wordt. In Roermond hadden ze het over de enige relikwie die niet in Santiago is, maar ondertussen hebben we er al 3 gehad. Na de route mbv het toeristenbureau op jacht naar het volgende overnachtingsadres. Dat is niet makkelijk, want tot de Franse grens zijn weinig mogelijkheden. We hebben besproken in Dinant, wat inhoud dat we morgen langs de Maas lopen en niet de route uit het boekje (48km). Internet bijgewerkt en tot slot van de dag zijn we op het buurtfeest geweest. Het schijnt dat in Europa (behalve Nederland) de laatste dinsdag van mei als buurtfeest wordt gevierd. Onze gastvrouw was een van de organisatoren en nodigde ons uit. Veel conversaties gevoerd in 3 verschillende talen. Het was leuk om te merken dat iedereen problemen had zich te uit te drukken in de taal die niet zijn/haar moedertaal was. Erg gezellig