dag 44 t/m 54

dag 54 Chablis - Auxerre 28 km bewolkt en s middags wat regen
Om 9 uur waren we, na een prima ontbijt, op weg, omdat we niet te laat wilden aankomen. We moesten nog een overnachtingsadres zoeken. Onderweg in Milly en Beine waren evenals in Chablis heel veel caves, waar je chablis kan proeven en kopen. We hebben het maar niet geprobeerd, want anders kwamen we nooit in Auxerre aan. Na enkele stevige klimmetjes door de wijngaarden kwamen we in Auxerre aan. Het Maison des Randonnees lag gelukkig in het centrum, dus een prima plek om te overnachten. We moesten alleen tot 4 uur wachten voordat er iemand in het acceuil aanwezig was. We slapen vannacht in een stapelbed, weer eens wat anders voor de verandering; s Avonds kwamen we Karel nog tegen, die ook hier overnacht.

dag 53 Tonnerre - Chablis 19 km bewolkt, benauwd, regen en zon
De nacht was warm en plakkerig en zo begon ook deze dag. Binnen een half uur waren we volledig bedekt met regenklding, daarna hield het op met regenen maar het bleef dreigend. Rond half 4, na Bert zijn middagslaapje kwamen we in Cablis aan. Van de gites d etappes was niemand te bereiken een hotel was op zondag gesloten, dus al zwervend door Chablis hadden we nog geen overnachtingsadres. Het touristenbureau belde naar een chambre d hotes, waar wel plek was. Deze waren we op de heenweg al tegen gekomen, maar bleek toch verder weg te liggen dan we dachten; Met de tong op onze schoenen kwamen we aan. Het huiis was van een Engels echtpaar en we werden hartelijk ontvangen. s Avonds tijdens het eten de chabliswijn geproefd.

dag 52 Etourvy - Tonnerre 25 km zonnig
De lucht is stralend blauw en het beloofd een warme dag te worden; De wandeling verloopt goed met af en toe wat pittige klimmetjes, maar het meeste last hebben we van de vliegen. Zij vinden onze bezwete lijven wel interessant. Bij Epineuil lopen we nog even verkeerd, maar we hebben de route toch weer snel te pakken. Tussen Epineuil en Tonnerre moesten we een brug over; Deze was echter afgesloten ook voor voetgangers, omdat een aantal balken doorgerot waren. Dat zou betekenen dat we weer een heel stuk terug meosten en daar hadden we geen zin in. Daarom zijn we toch maar over de afzetting geklommen en de brug overgestoken. Het ging allemaal goed. In Tonnerre eerst inkopen gedaan, vooral water, want we zaten helemaal zonder en daarna naar het toeristenbureau. Het adres snel gevonden en na een opfrissing Tonnerre in;: Het was de dag van de fete de la musique, een soort nationale feestdag. Na wat gegeten te hebben is Bert in een cafe achter de tv gaan zitten(Nederland - Rusland) en ben ik de verschillende podia langs gegaan. De wedstrijd werd nog verlengd, waardoor we vrij laat thuis kwamen. Dit werd niet zo gewaardeerd door de gastvrouw, vooral omdat onze kamer op slot zat. Ze had ons willen verrassen met water en chocolaatjes. Tonnerre heeft een lange geschiedenis met pelgrims. Het heeft een enorm gebouw, maison de dieu, waar vroeger de pelgrims opgevangen werden.

dag 51 Bagneux-la-Fosse - Etourvy 23,5 km zon en bewolking
Om 8 uur mochten we de keuken niet meer gebruiken, omdat er eten gekookt moest worden voor de schoolkinderen, 64 kinderen. Voor die tijd gezorgd, dat we ontbeten hadden en daarna douchen en inpakken. Gisteren hadden we 2 broden gekocht en dachten daar genoeg aan te hebben tot de lunch. Dan zouden we in een plaatsje met een winkeltje komen volgens het boekje. Maar vanaf Reims komen we al door zoveel dode plaatsjes waar geen winkel meer te vinden is, zo ook vandaag. De winkel was al ter ziele. Gelukkig kwam in het daarop volgende plaatsje de bakker met zijn auto langs. Toen Bert gisteren belde naar het overnachtingsadres van vandaag, heeft hij ook gevraagd of we iets te eten konden krijgen, want ook in Etourvy was geen winkel of restaurant. De man aan de lijn heeft het aan de president gevraagd en het kon. Een 4 gangen diner en een slaapplaats in ee n kasteel. Verder geen gasten. Dus zitten we s avonds als kasteeelheer en -vrouw te genieten van het mooie weer. Een prima overnachtingsadres. Afwisselende wandeling door velden en bossen, niet erg modderig maar wel wat steile klimmetjes; Tot nu toe zagen we iedere dag wel een ree door de velden springen en vandaag op het eind van de dag ook nog een.

dag 50 Bar-sur-Seine - Bagneux-la-Fosse 26 km zonnig
De tocht begon met een flinke klim naar het uurwerk van Bar-sur-Seine. Daarna veel door de bossen gewandeld, dus de lange broek maar aangehouden. Langs akkers en wijngaarden, heerlijk wandelweer. De koeien begroeten je iedere keer als je langs komt. Sommigen zijn zoals Roos zou zeggen stuiterfris. We wisten van te voren, dat we in een gites d etappe terecht zouden komen en dat er geen winkels waren. In Bagneux-la-Fosse vonden we snel de gites d etappe, omdat we het sleuteladres snel vonden. De gites d etappe was bj het gemeenschapshuis. De keuken konden we gebruiken om te koken en boven konden we slapen. Een heel keurig, prima onderkomen. Er was ook nog een andere pelgrim, Karel? een Nederlander die in Bonn woont. Hij loopt de tocht in delen. We hebben samen gegeten en gedronken en ook de Boeuf Bourgignon opgemaakt, die over was van het eten van s middags van de kinderen, die van school overbleven. s Avonds lekker buiten kunnen zitten.


dag 49 Amance - Bar-sur-Seine 38 km zonnig en uit de wind warm
We hebben ons gewapend tegen de muggen, pijpen aan de broek en jack aan. Dat allemaal op een stralend mooie zomerdag. We hebben14 km door de bossen voor de boeg en je kan al die tijd niet bliven wapperen met pet en routeboekje om de muggen van het lijf te houden. Het was een erg mooie zomerdag, maar met 2 kale boterhammen en een lange etappe voor de boeg wordt het toch wel spannend of we op tijd wat eten zouden vinden. Na 14 km zou er een rstaurant moeten zijn, maar het boekje is van 2005 en de dorpjes worden steeds stiller, alleen de honden blijven waakzaam. Maar wat schets onze verbazing in Villeneuve-au-chene, waar een restaurant moet zijn (natuurlijk gesloten) was een bakkertje. Een jongetje reed op zijn fiets voor ons uit om de weg te wijzen, anders hadden we de bakker waarschijnlijk niet gevonden. (een gewoon huis, waarvan 1 kamer als winkeltje was ingericht). Het brood smaakte als een gebakje. De tocht was lang en toen we in Bar-sur-Seine aankwamen eerst maar een terrasje opgezocht, vooral ook omdat het hotel pas om 18.00 uur openging en onze dorst gelest.

dag 48 Precy-saint-Martin - Amance 26 km Zonnig 1000 KM gepasseerd
De plaatsjes die we deze dagen passeren zijn slapende plaatsjes. Je ziet er geen mens, er is geen bakker, slager of supermarkt, helemaal niets. Dat is ons deze dag ook opgebroken. Toen Bert gisteren belde voor een overnachting in Amance zei de vrouw aan de telefoon, dat er een restaurant was. Aangezien we nog wat brood en soep hadden hebben we verder geen inkopen gedaan. In Amance bleek dat de pizzaria deze dag gesloten was, geen eten dus. In de plaatselijke bar wat pinda s chocola en wijn gekocht en soep met brood gegeten. Morgen dus een echt probleem, want we hebben voor het ontbijt nog 4 stukjes brood, maar de eerstvolgende winkel bereiken we pas aan het eind van de dag. Na &' km is er wel een restaurant, maar is het afwachten of die open is. Verder lekker gewandeld, alleen was het in de vochtige bossen een gevecht tegen de muggen, een visueuze circel. Hoe harder we liepen hoe meer we zweten, hoe meer muggen er kwamen. Morgen weer bossen, dan zullen we de lange broek en het jack maar aantrekken. Overnachting in een gite d etappe met een open haard: eigen huisje met 10 bedden, voor ons alleen.

dag 47 Chavanges - Precy-saint-Martin 26 km Zonnig, lekker wandelweer
In Reims hadden we al gemerkt dat op zondag veel restaurants dicht waren. We hadden niet veel te eten bij ons. In de kast van ons onderkomen stond wat macaroni. Ik had nog wat cup-a-soupe bij me , dus macaroni met soep gemaakt of wel macaronisoep. Het was koud in de refuge , dus de kachel hoog gezet; Vandaag prima wandelpaden en lekker gelopen. In de chambre d hotes eerst gewassen, want dat kon gisteren niet, lekker gerust tot het eten; We wisten niet of we in onze chambre d hotes konden eten, dus onderweg in een dorpje gevraagd of er een boulangerie was. De man schudde mistroostig zijn hoofd. Er was er een 10 km verderop. Of we geen brood hadden. Nee althans niet voor vanavond. De man riep zijn vrouw erbij en we kregen een half brood mee. Maar gelukkig konden we in de chambre d hotes een warme maaltijd krijgen. Het brood bewaren we maar tot morgen. De tocht liep tussen de graanakkers door. Daar was het nog wel eens zoeken op het kaartej, want als er geen bomen in de buurt waren, stonden er geen merktekens.

dag 46 Saint Remy en Bouzemont - Chavanges 26 km Regen s middags droog
Het regende toen we s morgens wakker werden en het zag er niet naar uit dat het droog zou worden. Vandaar meteen maar alle regenkleding aan, poncho camaches, vuilniszakken om de broekspijpen en dan op weg. Het regende niet hard, maar het bleef doormiezeren. Het wereldje wordt dan wel klein met de capuchon op je hoofd. In Outines zaten we onder het afdak van de kerk (vakwerkkerk) te eten toen opeens Manfried aan kwam lopen. De Duitser die het in Signy l Abbaye al gauw voor gezien hield toen hij in een sporthal moest slapen. Hij vertelde dat hij die dag nog 10 km was doorgelopen en daar een prima onderkomen had gevonden. Hij had nu een rustdag in Outines, maar was een beetje depri vanwege het weer en omdat er niets te doen was in het dorpje. We zullen hem voor Vezelay nog wel een keertje zien, want er zit maar 10 km verschil tussen ons beider planning. Onderweg weer reeen gezien in de korenvelden en na Outines vreselijk gezocht naar de weg. Het onkruid kwam tot borsthoogte, dus het pad zag je niet. Het was ook allemaal nat. We hebben een stuk omgelopen om weer op het pad te komen en moesten door een bossage met veel kreupelhout. Ik bleef haken en tuimelde voorover. Gelukkig geen verwondingen. We overnachten in het gemeenschapshuis van de kerk.

dag 45 Vitry le Francois - Saint Remy en Bouzemont wisselend bewolkt en een beetje regen.
Overal dreigende luchten, maar gelukkig bleef het tot de middag droog. Toen het flink begon te regenen waren we net in een plaats en zijn we daar een bar ingedoken. Daarna flink doorgestapt en uiteindelijk kwamen we redelijk droog aan. De Franse paden zijn toch wel apart. In het begin lijken het prima paden, maar de rest is vaak prut. Zo ook vandaag weer. De chambre d hotes waar we geresveerd hadden hadden verschillende kamers. 4 Waren er die avond bezet. De gastvrouw was een behoorlijk gezette vrouw, die heel moeilijk liep. Het duurde lang voordat ze de trap op was om ons de kamer te wijzen. Het was tevens een table d hotes. s Avonds zaten we aan tafel met een Frans en Belgisch echtpaar en 2 motorrijders uit Engeland. Geen pelgrims. Het was reuze gezellig, maar we moesten wel lang op het eten wachten. Terwijl wij aan tafel zaten en de wijn rijkelijk vloeide, moest de gastvrouw de tafel nog dekken. Ondertussen praatte ze honderd uit over haar demente moeder en barstte ze nog in huilen uit. Ze kon voortreffelijk koken. Na 2 grote tartes de fromages (we dachten, dat dat het hele eten was) kwam er nog een grote schotel vol aardappelen, vlles en groente en tenslotte nog kaas toe. De maaltijd duurde tot s avonds laat, maar het was heel gezellig.

Dag 44 Chaussee-sur-Marne - Vitry le Francois 25 km koud en dreigend
Iedere dag is er wel iets bijzonders. Het kan zijn door de natuur, ontmoetingen, gebeurtenissen. Voor vandaag zal ik niet genoeg hebben aan 1 blz in mijn dagboek. De wandeling verliep goed, prima wandelpaden alleen tegen het eind weer een paar kilometer waar de grond aan je schoenen bleef plakken. Dat is zwaar lopen, vooral berg op. De hel weg dreigende wolken maar het bleef droog. In Vitry le Francois zijn we eerst naar het office de tourisme gegaan om een plattegrond te halen en de weg naar ons overnachtingsadres te zoeken. Toen we het over een chambre d hotes hadden wisten ze meteen welke, waarschijnlijk was er maar 1. Ook gevraagd naar een cyber-cafe, dat vonden ze te ver lopen en dus mochten we bij hen op de computer de website bewerken en de e-mail checken. Reuze aardig. Daarna naar ons overnachtingsadres, dat bleek, het was in een klooster. Door een non werd ons de kamer gewezen, de sleutel overhandigd, de gang van zaken uitgelegd en daarna hebben we ze niet meer gezien. Toen we bezig waren ons te installeren kwam er een pelgrim uit Polen buurten. Hij had gehoord, dat er andere pelgrims aangekomen waren. Hij zat duidelijk om een praatje verlegen. Een hele tijd met hem gekletst, hij had al 1600 km afgelegd en hoopte binnen 2 of 3 maanden aan te komen. Voor het eten nog even in de zon op een terrasje gezeten, een brasserie opgezocht, waar ook naar voetballen gekeken kon worden. Er waren nog meer Nederlanders in de zaak, die van boot of camping kwamen. Het zocht elkaar allemaal op en het werd een gezellige boel samen met de Fransen. Bij doelpunten werd de wederzijdse bewondering geuit. Na afloop natuurlijk nog even napraten over de wedstrijd. Terug bij het klooster werkte de sleutel niet en stonden we een hele tijd te prutsen om de deur open te krijgen. De non had wel gezegd, dat het lastig was, maar zo lastig. Daar stonden we dan s avonds om 11.45 uur. Aanbellen dan maar, maar de nonnen hoorden ons niet. Pas na meerdere keren bellen kwam de Poolse jongen ons binnenlaten. We hoefden gelukkig niet op straat te slapen. Bak van de dag: Tijdens de wedstrijd belde Mark, dat de foto s op de site geplaatst waren. Tijdens het gesprek viel het tweede doelpunt van Nederland. Ik zei tegen Mark dat Roos dat via sms wel aan mij door zou geven, dat had ze bij 1-0 ook al gedaan, maar nu gebeurde het niet. Ik voelde in mijn zak en schrok. Ik zei tegen Mark dat ik mijn telefoon kwijt was, waarna hij zei: Mam, die heb je aan je oor. Lekker slim van mij, maar wel lachen.