Dag 123 - 124

Dag 124 1-09-08 Najera - St. Domingo de la Calzada, 21 km, zonnig 27 gr.
Om 6 uur ging het licht aan en was het meteen een drukte van jewelste. Wij wilden pas om 6.30 uur opstaan maar door alle drukte was je toch klaarwakker. Om 6.30 uur was bijna iedereen vertrokken en had je de wc en wasgelegenheden voor jezelf. Het was vannacht lekker afgekoeld dus het wandelen ging prima. Na 6 km kwamen we in Azorfa aan, waar we ontbeten hebben. s Morgens hadden we alleen maar koek en koffie of thee. Onderweg kwamen we de 2 Italianen tegen, die we gisteren ook al ontmoet hadden. Een van de 2 begint helemaal te stralen als hij me ziet. De wandeling van vandaag was niet lang en ook de Duitse jongens beginnen aan de dagindeling en tempo te wennen. We hebben nog een stuk met ze opgelopen. In ST. Domingo eerst lunched en daarna siesta gehouden. Vervolgens inkopen in de supermarkt gedaan, waar we 3 Duitse mannen en een vrouw tegenkwamen. Ze hadden ons de laatste dagen gemist en vroegen of we in Pamplona een dag langer waren gebleven. Zij lopen wat minder waardoor wij nu weer wat op ze inlopen. Een van d emannen begint altijd vreselijk te lachen als hij me ziet. Alleen weet ik nog steeds niet waarom. Daarna de kathedraal en het klooster bezichtigd. In d ekerk staat een kippenhok met een kip en een haan. Als de haan kraait als je in de kerk bent is dat een gunstig voorteken voor de pelgrimage. De oorsprong van dit geloof berust op een legende. Wij hebben d ehaan niet gehoord. s Avonds in de alberge gegeten en gesproken met 2 Nederlandsevrouwen, een Canadees uit Quebec en een Frans-Italiaans koppel.

Dag 123 31-08-08 Logrono - Najera, 29 km, zonnig 30 gr.
Het was al vroeg dag. Tijdens de nacht waren er steeds geluiden van de straat van het uitgaanspubliek en om 5.15 uur ging de eerste wekker af. Daarna was het iedere 19 minuten raak. We zijn daarom maar eerder opgestaan omdat Bert op ieder piepje reageerde. Wat tot gevolg had dat ik op de woelige baren van de zee lag. Ondanks het vroege opstaan vertrokken we pas om 7.30 uur. Bert had vandaag een topdag. Allereerst haalde hij beneden onze schoenen op die hij gisteren had weggezet. Op een gegeven moment kwam er een Nederlandse man nerveus zoekend onze zaal op. Ik vroeg wat hij zocht. Wat bleek, de schoenen van hem en zijn vrouw waren verdwenen. Ik keek eens naar onze schoenen, die kwamen me onbekend voor. Het waren hun schoenen. We zouden er nooit Santiago op gehaald hebben. Die van hem waren te klein voor Bert en die van haar te groot voor mij. Verder zag hij in coniferen eikels groeien, het bleken galballen te zijn De tocht liep vooral door wijngaarden en was lang en niet moeilijk. In Najera een kerk met klooster bezichtigd, die door koning Garcia gesticht is nadat zijn valk tijdens de jacht vreedzaam naast een patrijs in een grot zat aan de voet van een madonnabeeld. De contacten onderweg en in de alberges zijn wisselend. Het Nederlands echtpaar en de Duitse jongens komen we steeds tegen. Andere contacten zoals met een Deens en O-Duitsechtpaar vervallen weer omdat zij kortere etappes hebben of wij een rustdag. Een Franse vrouw die we tot en met Pamplona veel gesproken hebben kwamen we in Logrono weer tegen. Ze waren met 2 mannen en 3 vrouwen op weg. Vader en zoon waren in St. Pied al naar huis gegaan vanwege het werk en de andere 2 vrouwen hadden tot Pamplona gelopen. s Avonds gegeten met Paul en Wijnanda waar Bert de schoenen van verduisterd had.