Dag 138 -139

Dag 139 16-09-08, Leon - Villar de Mazarife, zon 28 gr. 25 km.
Het is al vroeg onrustig op de zaal. Om 5.45 uur beginnen de eersten al in te pakken. Wij proberen het nog een uurtje uit te houden, maar dat is heel moeilijk, vooral als om 6 uur het licht aangaat. Eerst de San Marco bekeken en daarna uit Leon zien te komen. Het eerste deel van de tocht is beslist niet mooi. Het voert door de voorsteden en industriegebieden van Leon. We hebben bij Fresno del Camino de keuze uit 2 varianten volgens het boekje, de korte langs de N120 en een stillere route. Vanaf Burgos hebben we al het geraas van auto s om ons heen omdat het pad langs of in de buurt van de N120 loopt. We willen nu wel weer wat rust. maar we kunnen nergens vinden waar de 2 routes zich splitsen en daardoor komen we toch op de route langs de N120 uit. In San Miguel del Camino nemen we een afslag zodat we terug kunnen naar de rustige route. Daardoor hebben we wel 6 km meer gelopen. In Villar de Mazarife zijn 3 albergues. Het is er heel rustig, waarschijnlijk hebben velen de rustige route niet kunnen vinden. Niet erg dan slapen we vannacht eens rustig.

Dag 138 15-09-08, Puente de Villarente - Leon, zon 27 gr., 12 km
Iedere ochtend is het weer ontzettend koud als we vertrekken. Ook deze morgen komt het kwik niet boven de 5 gr. We lopen door allemaal voorstadjes van Leon, niet bepaald het mooiste deel van onze tocht. In een van de voorsteden moeten we een 4-baans weg oversteken en ook nog een stuk langs de snelweg lopen. Wij als Nederlanders kunnen ons dat niet voorstellen en nemen dus de weg langs de snelweg. Deze loopt dood bij een hek, we proberen het nog even buiten het hek, maar het eindigt boven een steile wand. Dan maar terug en langs de snelweg. In Leon zoeken we eerst een albergue bij de zusters en gaan daarna Leon bekijken. Jammer is dat de kerken van 1 tot 5 dicht zijn, alleen de kathedraal is open. Alle bekende gebouwen bekeken alleen de San Marcos niet, die bekijken we morgen als we verder gaan. In de aubergue is ook het Duitse meisje dat de 2 Zwitserse blinde meisjes begeleid. Ze moet een dag rust houden vanwege een scheenbeen blessure, een veel voorkomens probleem bij de pelgrims. s Avonds het vesper bijgewoond in de kloosterkerk, waarna we nog een licht hapje gegeten hebben. Om 21.30 uur ging de poort dicht, maar we mochten er nog wel uit om naar de kerk te gaan voor de pelgrimszege. De nationaliteiten werden opgenoemd en dat waren er heel veel. Daarna slapen in een zaal met kraakbedden.