Dag 132 -133

Dag 133 10-09-08, Boadilla del Camino - Villalcazar de Sirga, zon 27 gr., 21km
Na een nacht waarin ik gedroomd had dat ik naar huis moest omdat ik helemaal niet meer kon lopen, zijn we vanmorgen toch voorzichtig weer op weg gegaan met de gedachte dat we zouden stoppen als het niet ging. Gelukkig hield mijn voet en scheenbeen zich goed (waarschijnlijk door de medicijnen) en met 2 stokken en op sandalen en minder bagage hebben we toch de geplande 20 km kunnen lopen. Het tempo was laag en we hebben ook verschillende keren pauze gehouden. Ondanks dat waren we nog de eersten die in de alberge arriveerden. De etappe liep door de campos, waar het tarwe al geoogst was. In het dorpje waar we overnachten stond een kerk met schatten, die men niet in zo n klein plaatsje verwacht. We zijn naar de mis gegaan. De pastor was zo n figuur als Peter v.d. Weide. Hij had een geweldige stem. Na afloop was er nog een samenkomst met pelgrims. Er werd gebeden en de pastor legde het een en ander uit in rap Spaans ondanks dat hij wist dat er maar 3 Spanjaarden waren en de rest geen Spaans sprak. Daarna gingen de schijnwerpers op het altaar aan en legde hij met veel elan uit wat er allemaal te zien was. Daarna zijn we gaan eten, waarbij ik een beetje zout op mijn eten wilde. De deksel vloog eraf en de hele inhoud van de zoutpot viel op mijn vlees. Gelukkig kreeg ik een nieuw stukje.

Dag 132 09-09-08, Boadilla del Camino, rustdag halfbewolkt 23 gr.
Een sof-dag, we moeten verplicht rusten. Het weer zorgt ervoor dat het minder erg lijkt. s Morgens vroeg begint het al te onweren en ondanks dat gaan er al verschillende voor 6 uur op pad. Waarom, ik weet het niet. Het is hartstikke donker, dus je ziet niets. Het slechte weer duurt tot ongeveer 9 uur. De eigenaar van de albergue heeft de medicijnen opgehaald, want gisteren was de farmacie al dicht. We hebben de dag doorgebracht met lezen, puzzelen, internet, lunchen met een echtpaar uit Quebec, dat we al in Frankrijk ontmoet hadden, met de voeten in het zwembad gezeten, slapen en een biertje drinken. Tot slot met alle pelgrims gegeten. Het was weer een gemengde tafel. Twee (bijna) blinde meisjes met geleide hond uit Zwitserland en een vriendin uit Duitsland, een echtpaar uit Italie en een Spanjaard. Het was vaak moeilijk om elkaar te begrijpen.